(42)Ölüm Silsilesi...

48.3K 2.2K 271
                                    

Keyifli okumalar...

Fahriye Demir

Hiç bir şey hissedemiyor gibiydim. Sanki bambaşka bir diyara göz kapatmıştım.

Üstümde en son giydiğim beyaz elbise vardı. Ama sorun şuyduki kanlar yoktu.

Son hatırladığım babamların beni bulmasıydı.

Aras abimler ve babamların yaralarımı inceliyor oldukları da vardı.

Etrafıma baktım.

Bembeyaz bir yerdi burası. Sisler ile doluydu.

Sonra bir ses duydum.

" ayne ayne "

Küçük kızımın sesiydi bu. Beni çağırıyordu.

Arkama doğru döndüm. Sisler yüzünden önümü göremiyor daha doğrusu hiç bir yeri göremiyordum.

" Annem , annecim neredesin sen? "

" ayne ayne "

" Nur! Gel annene annecim. "

" Fahriye kızım "

Bir anda sağ tarafımdan gelen ses ile oraya döndüm. Boşluk karşılamıştı beni.

Ama az önceki ses babama ait bir sesti. Beni çağırıyordu.

" Fahriye' m. Güzelim buraya gel "

Bu sefer Mirza abimin sesini duymam ile oraya döndüm. Yoktu.

Heryer bembeyazdı.

" abi , baba Nur! Neredesiniz "

Gözlerim dolmuştu artık. Hiç biri görünmüyordu.

" Fahriye "

Tam karşımdan gelen gür ve boğuk sesle oraya baktım. Karan dı o.

Ama niye bana görünmüyorlardı. Niye görmüyordum onları.

" Karan. Karan neredesin. Nur nerede Karan "

Ses yoktu. hiç bir şey yoktu.

Tam adım atacak iken karşımda bir anda uçurum belirdi.

Nur ve Karan 'ın olduğu bir uçurum.

Nur' um hıçkırarak ağlıyor bir şekilde Karan 'ın kucağındaydı.

Onları gördüğüm için mutluluktan ağlıyordum. Kızımı gördüm. Bana muhtaç olan kızımı.

Onun için endişelenmiştim. Bensiz ne yapar diye.

Elimi onlara uzatıp onlara ulaşmak için adım attım. Ama attigim adım sanki beni bir adım arkaya itiyormuş gibiydi.

Aldırmadan tekrar denedim. Olmuyordu.

Karan" buraya gel "

Ayaklarında bulunan bakışlarım beni çağıran Karan 'a düştü.

Sert ifadesinin arasında elini uzatmış tutmamı bekliyordu.

Karan" buraya gel güzelim. "

Sesi bu sefer bir öncekine göre daha yumuşaktı.

Elimi daha güçlü uzattım ona. Ama yetişemiyordu. Kendimi bütün gücüm ile onlara doğru yönlendirdim.

Ama olmuyordu sadece yerimde sayıyordum.

" Karan. Karan yapamıyorum olmuyor. Siz bana gelin. "

Hem ağlıyor hemde ona karşı konuşuyordum.

Nur 'um elini uzatıp beni çağırıyordu.

" ayne ayyne "

FAHRİYE ( Düzenlemeye Alınacaktır. )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin