Lavanta ✓

2°

Bazen sadece şu yiyecekleri için yurt dışına gidesim geliyor :')

•

Tüm gün yatak odasındaki dolaba kıyafet yerleştirdikten sonra yorgunlukla bir süre koltukta oturmuş, televizyon izlemiştim. Tabi zor kısmı bu değil, evi temizleme kısmıydı çünkü temizliği sadece yapılırken görmüştüm ve yapmışlığım yoktu.

Temizlik nasıl yapılır şeklindeki videoları izleyerek bir şekilde evde bulduğum malzemelerle evi yaşanacak şekle sokabilmiştim.

Eve yayılan çiçek kokularıyla gülümseyip televizyonu açtığım sıra çalan kapıyla oturamadığım koltuğa üzgün bir bakış attım.

Artık başka zamana.

Delikten bakıp Fahriye teyzeyi görmemle gülümseyerek kapıyı açtım.

"Selamünaleyküm kızım, bak bu kağıt imzalanacakmış, şunlar da var."

"İçeri geçseydin teyzem? Ne bu acele?"

"Benim kızın yakında kınası var, bugün de onlara gideceğiz. Unutmuşum ben onu sabah, gitmeden getireyim erken uyursun belki dedim. Hiç geçmeyeyim o yüzden sen imzalayıver."

Fahriye teyzenin nefes nefese kalmış haliyle hafifçe gülüp uzattığı kağıdı imzalayıp geri verdim.

"Ay kızım böyle de çok acele oldu kusura bakma da unutmuşum bugün gideceğimizi."

"Ne olacak Fahriye teyze, bir gün gelirsiniz bana telafi ederiz. Ne de olsa buradayım."

Fahriye teyze gülümseyip eliyle omzumu sıvazladıktan sonra koşturarak kendi evinden tarafa gitmişti. Arkasından kapıyı kapatıp hafif kararmaya başlayan havayla televizyonu kapatıp yatmaya gittim.

Yorgunlukla başımı yastığa bırakıp bu yaptığım şeylerle yastığı ağzıma bastırıp çığlık attım.

Başarmıştım!

Gözlerim kararmaya başlayınca yastığa sarılıp kendimi uykuya bırakmıştım.

•

Gözlerimi zilin sesiyle açtığımda ayağa kalkayım derken dolandığım çarşafla yeri boylamıştım. Uyku sersemi koşturarak kapıya gittiğim sıra yumağı andıran saçlarım umurumda değil gibiydi.

Delikten bakıp Hatice teyzeyi görmemle rahatlayıp kapıyı açtım. Üstümde mor pijamalarım, dağınık saçlarım ile yeni uyandığım gayet belli oluyordu.

"Ay kızım uyandırdım mı? Bendeki de kafa, ben erken kalkıyorum diye herkes erken mi kalkacak. Kusuruma bakma e mi, Işıl?"

"Yok Hatice teyze, ne kusuru. Geç içeri, kapıda kaldın."

Hatice teyzeyi içeri alıp kapıyı kapattığımda köşedeki aynadan saçımı düzeltip peşinden ben de salona girdim.

"Eee, yerleştin mi iyice? Yardım lazımsa çekinme, bak benim ev hemen bir sokak aşağıda. Bir başına zor olur."

"Tamamdır teyzem, çok sağol. Dünden beri epey yardımcı oldun, sen de bir şey olursa gel mutlaka. Bu arada kahvaltı yapmadıysan hazırlayayım bir şeyler?"

Hatice teyze gülümseyip elimin üstüne elini koyduğunda en azından iyi insanlara denk gelmiş olmama seviniyordum.

Özellikle önceden yaşadığım yerdeki komşularımızdan sonra, çünkü onlar ile tanıştığım teyzelerimi kıyaslamam pek mümkün değildi.