Ik hou van jou

03.

'Hey jongens, wij gaan in de tuin zitten. Het is heerlijk weer buiten!' Melanie kwam de woonkamer ingelopen gevolgd door Lisa. 'Oké. Wij blijven binnen zitten.' Antwoordde Hunter. 'Pff de jeugd ook van tegenwoordig. Jullie komen haast nooit meer buiten.' Mompelde Melanie.

'Waar is Scarlett eigenlijk?' Zoekend keek Melanie de woonkamer rond. 'Die is nog steeds boven op haar kamer.' Antwoordde Hunter. 'Pff.' Met grote passen liep Melanie naar de gang en ze ging voor de trap staan. 'Scarlett Johansson, kom onmiddellijk naar beneden.' Riep ze hard. Chris, Scott en Shanna hadden moeite om hun lach in te houden. Zo ging het bij hun thuis ook altijd.

Er klonk gestommel op de trap en er kwam een meisje de woonkamer ingelopen. Haar lange blonden haren zaten in een vlecht. Chris zijn ogen werden groot toen hij het meisje zag. Hij was gisteren tegen haar aan gelopen. Wat een pech dat precies zij het nieuwe overbuurmeisje was..

'Scarlett, dit is de familie Evans. Ze wonen tegenover ons. Stel je even voor aan iedereen. Spoorde Melanie haar dochter aan. Scarlett liep als eerste naar Lisa en netjes stelde ze zich voor. Daarna liep ze naar Shanna en Scott en ze schudde de twee tieners netjes een hand. Toen kreeg ze Chris in het vizier. Haar gezichtsuitdrukking veranderde meteen en ze wierp Chris een boze blik toe.

'Scarlett, je vergeet nog iemand.' Zei Melanie. 'Nee hoor. Chris ken ik al.' Antwoordde Scarlett. Ze ging naast Hunter op de bank zitten. 'O ja?' Verrast keek Lisa haar zoon aan. Ook de anderen keken naar Chris die rood werd. 'Ik uhm liep haar gister omver.' Ongemakkelijk keek Chris naar Scarlett.

'Ja, ik liep met een doos en hij zag me niet. Hij beukte vol tegen me aan en ik viel achterover op de grond.' Vertelde Scarlett. Shanna, Scott en Hunter schoten in de lach en Scarlett gaf ze snel een boze blik. Meteen stopten ze met lachen. 'Het was niet expres.' Zei Chris. 'Alsnog.'

'Nou jongens, Lisa en ik gaan buiten zitten. Jullie drinken staat in de keuken. Hunter wil jij dat zo even pakken?' Melanie keek naar haar zoon en Hunter knikte. Hij kende zijn moeder goed genoeg om te weten dat het meer een bevel was dan een vraag.

Lisa en Melanie liepen de kamer uit en de jongeren bleven achter. Er heerste een ongemakkelijke stilte. 'Zullen we anders gaan gamen? Ik heb alles al aangesloten op mijn kamer.' Stelde Hunter voor. 'Ja, leuk!' Chris en Scott liepen enthousiast achter Hunter aan naar boven en ook Shanna vond het een beter idee dan op de bank blijven zitten want ze liep achter de jongens aan.

Geïrriteerd keek Scarlett de groep na. Was ze hier nou voor naar beneden gekomen? Scarlett stond op van de bank en ze liep naar haar eigen kamer. Ze deed de deur van haar kamer dicht en ze ging op haar raambankje zitten. Ze was vanochtend begonnen aan een heel spannend boek.

Scarlett pakte haar leesboek erbij en al snel was ze helemaal in een andere wereld. Ze vond het heerlijk om te lezen. Helaas voor Scarlett werd ze al snel verstoord door geklop op haar deur.

'Ga weg.' Riep Scarlett. De deur ging open Chris stond in de deuropening. 'Ik riep of je weg wou gaan.' Zei ze. 'Ja ehm.' Chris sloot de deur achter zich en hij ging op Scarlett haar bureaustoel zitten.

'Ik wou nog even sorry zeggen van gisteren. Ik zag je echt niet lopen.' Verontschuldigde hij zich. 'Het is oké. Je kan er nu toch niks meer aan doen.' Antwoordde Scarlett. 'Waarom doe je zo?' Vroeg Chris. 'Doe ik wat?' Scarlett snapte niet wat de jongen bedoelde. 'Zo bot en afstandelijk. Ik heb je niks misdaan.' Zei Chris. 'Je botste tegen me aan.' Antwoordde Scarlett.

'Maar dat is toch geen reden om zo te doen tegen mij? Als je vrienden wilt zul je op z'n minst wat aardiger kunnen doen.' Zei Chris. Scarlett zweeg. Ze wist dat Chris gelijk had. 'Ik ga weer gamen. Kom je ook zo?' Vroeg hij. Scarlett schudde haar hoofd. 'Ik ben niet zo van het gamen.'

'Oh jammer.' Vond Chris. 'Want?' Vragend keek ze de jongen aan. 'Ik had je wel graag in willen maken.' Gniffelde hij. 'Helaas voor jou zal dat altijd een droom blijven. Ik doe niet aan gamen.' Antwoordde Scarlett. 'Maar je doet wel aan lezen? Alsof dat zo leuk is.' Chris doelde naar het boek dat Scarlett naast haar had liggen.

'Ieder z'n ding toch? Zou je nu alsjeblieft mijn kamer uit willen gaan?' Scarlett wees naar de deur. 'Vooruit dan maar.' Chris draaide ze zich om en hij liep de kamer uit. 'Doe de deur dicht.' Riep Scarlett hem na. Zuchtend draaide Chris zich om en hij sloot de deur achter zich.