Ik hou van jou

10.

De deurbel ging en Scarlett haalde opgelucht adem. Dat moest Hunter zijn. 'Jongens, niks geks doen. Ik ben zo terug.' Ze pakte Logan op en ze keek naar Ellie en James die rondjes aan het rennen waren door de woonkamer. Scarlett liep met Logan in haar handen naar de voordeur en ze opende de deur.

'Wat doe jij hier?' Ze fronste toen ze Chris voor de deur zag staan. 'Hunter zei dat je hulp nodig had met oppassen.' Antwoordde Chris. 'Ja, maar waarom ben jij dan hier? Ik vroeg om Hunter.' Zei Scarlett. 'Ik paste vroeger weleens op Logan, Ellie en James. Ik weet hoe je dit moet aanpakken.'

Scarlett zuchtte. 'Kom binnen.' Ze deed een stapje achteruit zodat Chris naar binnen kon. 'Hey Logan.' Chris gaf de peuter een aai over zijn bol terwijl Scarlett de deur achter hem sloot. 'Waar zijn de druktemakers?' Chris liep de woonkamer in en hij zag Ellie en James achter elkaar aan rennen.

'Ellie en James stop nu onmiddellijk.' Riep Chris boos. Ellie en James keken op en ze stopte abrupt met waar ze mee bezig waren. 'Chris!' Blij rende Ellie naar Chris toe en ze sprong in zijn armen. Scarlett fronste. Waarom deed ze wel aardig tegen Chris?

'Scarlett, leg jij maar alvast Logan in bed. Dan zorg ik dat Ellie en James op hun bed belanden.' Zei Chris. 'Oké.' Zonder er wat tegen in te brengen bracht Scarlett de kleine Logan naar bed. Trouw volgde ze de regels van het lijstje en ze hielp Logan met zijn pyjama aan doen.

Nadat Logan zijn pyjama aan had was het tijd om naar bed te gaan en ze legde hem in zijn bedje. Ze las nog een verhaaltje voor en daarna wenste ze hem welterusten. 'Slaaplekker Logan.' Scarlett deed het licht uit en ze liep de trap af naar beneden. In de woonkamer zat Chris te wachten. Hij zat op de bank en keek verveeld voor zich uit.

'Liggen de kinderen op bed?' Vroeg Scarlett. Ze liep de woonkamer binnen. Chris knikte. 'Jup. Ellie viel meteen als een blok in slaap.' Gniffelde hij. 'Ja, die was denk ik moe van het kussengevecht dat ze hield met James.' Antwoordde Scarlett. Ze ging naast Chris op de bank zitten en er viel een ongemakkelijke stilte.

'Het spijt me. Dat je hierheen moest komen. Ik dacht dat Hunter zou komen toen ik hem belde.' Verontschuldigde Scarlett zich. 'Het is oké. Ik bood het zelf aan.' Antwoordde Chris. 'Alsnog. Ik kan niet eens twee kleine kinderen aan. Ik faal in alles.' Mompelde Scarlett.

'He, dat is niet waar! Ellie en James zijn nou eenmaal moeilijke kinderen. Je faalt niet in alles. Je hebt Logan op bed gelegd. Ik hoorde je voorlezen en dat deed je echt heel erg goed.' Zei Chris. Scarlett werd rood. 'Dat viel best mee hoor.' Wuifde Scarlett het compliment weg.

'Heb je mij weleens horen voorlezen?' Vroeg Chris. Scarlett schudde haar hoofd. 'Nou kijk dat bedoel ik dus. Ik lees niet voor omdat ik er niet goed in ben. Ik ga van de zenuwen helemaal stotteren.' Vertelde Chris. 'Arme jij.' Glimlachte Scarlett. 'Ja..'

'Ik ga maar weer eens.. red je het verder alleen?' Chris stond op van de bank. 'Ik denk het wel.' Antwoordde ze knikkend. 'En anders stuur je je broer maar een berichtje dan kom ik eraan.' Zei Chris. 'Zal ik doen en uhm Chris. Nog sorry van je scooter. Ik vind het echt rot voor je dat je nu elke dag lopend naar school moet.' Scarlett beet op haar lip. 'Gebeurd is gebeurd.'

Chris liep naar de voordeur en hij vertrok. Scarlett bleef alleen achter in de woonkamer en door het raam keek ze naar buiten. Ze had Chris eigenlijk willen vertellen dat ze hier oppaste zodat ze het geld dat ze verdiende aan hem kon geven maar op het moment dat hij daar stond durfde ze het niet.

Scarlett tikte het nummer van haar broer in en ze belde hem. Na een paar seconden ging de telefoon over. 'Hey zusje, hoe is het?' Klonk de vrolijke stem van Hunter. 'Waarom kwam je zelf niet? Je weet dat ik Chris stom vind.' Siste Scarlett. Hunter lachte. 'Omdat hij beter met kinderen is dan ik. Is hij nog steeds bij jou?' Het was duidelijk te horen aan Hunter zijn stem dat hij wat gedronken had.

'Nee, hij is terug richting jou.' Antwoordde Scarlett. 'O oké. Hebben jullie nog gepraat?' Vroeg Hunter. 'We praten hier later wel over. Ik ga televisie kijken.' Scarlett beëindigde het telefoongesprek en ze legde haar telefoon op tafel. Als Hunter in zo'n dronken bui was kon je geen normaal gesprek met hem beginnen.

Scarlett pakte de afstandsbediening en ze zette de televisie aan. Verveeld drukte ze op de verschillende knopjes van de afstandsbediening. Er was niks leuks op televisie te zien. Na een tijdje kwam Scarlett een kook programma tegen en ze besloot dat maar te gaan kijken. Het was beter iets dan niets..