Ik hou van jou

16.

'Waar sloeg dat op?' Adrian ging in de auto zitten en hij keek zijn zusje vragend aan. 'Vergeet het.' Mompelde Scarlett. 'Je hebt met de overbuurjongen gezoend?' Vroeg Adrian. Met ongeloof keek hij naar Scarlett. 'Ik zei toch dat je het moest vergeten? Ik weet er zelf niet eens meer wat van.'

'Hoe kan je er niks meer van weten?' Vroeg Adrian. 'Ik had te veel gedronken.' Biechtte Scarlett op. Adrian zuchtte. 'Wat had ik daar nou over gezegd?' Scarlett gniffelde. 'Je lijkt papa wel.' Zei ze. 'Scarlett, ik meen het. Op jouw leeftijd hoor je geen alcohol te drinken. Dat is hartstikke slecht voor je hersenen.' Sprak Adrian zijn zusje toe. 'Ik weet het. Het was ook dom.'

'Waarom deed je het dan?' Vroeg Adrian. 'Weet ik niet. Ik wou gewoon weer eens weten hoe het voelt om gelukkig te zijn.' Antwoordde Scarlett. 'Dan weet je het dus wel want je zei het net. Ben je niet gelukkig?' Vroeg Adrian aan zijn zusje. Scarlett bleef stil. 'Scar?'

'Nee, ik haat het nieuwe huis, mijn nieuwe school, mijn nieuwe klas.' Begon Scarlett op te sommen. 'Het is vreselijk daar. Ik wou dat we nooit verhuist waren.' Zei ze zuchtend. Adrian knikte begrijpend. 'Ik snap dat je even moet wennen maar het is makkelijker met pap zijn werk.' Vertelde Adrian. 'Dat weet ik ook wel maar alsnog. Ik ben er de dupe van.'

'En Hunter? Heeft hij het wel naar zijn zin?' Vroeg Adrian. 'Ik denk het wel. Hij spreekt bijna elke dag af met vrienden en is meer uit dan thuis.' Antwoordde Scarlett. 'Klinkt inderdaad als Hunter.' Vond Adrian. 'Jup. Die vermaakt zich wel.' Antwoordde Scarlett knikkend. 'Jij vind je weg ook wel hoor Scar. Je hebt gewoon wat meer tijd nodig.'

'Nee, dat denk ik niet.' Antwoordde Scarlett. 'Niet zo negatief doen Scar. Dat is niks voor jou.' Zei Adrian. 'Ik weet het.' Zei Scarlett zachtjes. 'Maar even wat anders de buurjongen. Wat is zijn naam?' Grijnzend keek Adrian zijn zusje aan. 'Adrian, het is de buurjongen maar. Ik vind hem niet leuk.' Antwoordde Scarlett meteen. 'Dat vroeg ik ook niet. Ik vroeg hoe hij heet.'

'Chris.' Antwoordde Scarlett. 'En is Chris een beetje knap?' Vroeg Adrian. 'Hij is niet mijn type Adrian.' Scarlett wist heel goed waar haar broer naar toe wilde en ze vond het heel irritant dat hij zulke vragen begon te stellen. Het was typisch Adrian.

Vroeger deed hij dat ook vaak met Noah. Noah was Scarlett haar beste vriend sinds groep zes. Noah was nieuw op school omdat hij op zijn vorige school werd gepest. Op zijn nieuwe school wou hij graag een nieuwe start maken. Helaas voor Noah waren de eerste dagen op zijn nieuwe school een grote teleurstelling totdat Scarlett bij hem kwam zitten.

Ze vond het zielig voor de jongen en ze wou hem graag helpen. Vanaf die dag werden ze beste vrienden en kon Scarlett zich geen leven zonder Noah voorstellen. Overal waar zij te vinden was kon je Noah vinden. Ze gingen regelmatig logeren en ze hadden een vriendschap waar veel mensen jaloers op waren. Tot één maand geleden.

Nadat Scarlett was verhuisd had ze niks meer van de jongen gehoord. Ze had hem een keer geprobeerd te bellen maar hij had de telefoon niet opgenomen. Omdat Scarlett vond dat vriendschap van twee kanten moest komen besloot ze het te laten voor wat het was en te doen alsof het haar niet uitmaakte. Diep in haar hart maakte het haar wel veel uit. Noah was een goede vriend van haar en deed haar pijn dat hij haar liet vallen.

'We zijn er.' Adrian en Scarlett waren bij Adrian zijn huis aangekomen. 'Zal ik anders de boodschappen meenemen?' Stelde Scarlett voor. 'Ja, is goed.' Antwoordde Adrian. Scarlett pakte de boodschappentas uit de kofferbak en ze nam hem mee naar binnen.

'Wat heb je allemaal meegenomen?' Vroeg ze aan Adrian terwijl ze de boodschappentas op tafel zette. 'Kijk er maar eens in.' Zei Adrian. Nieuwsgierig haalde Scarlett de boodschappen uit de tas. 'Je hebt me favoriete koekjes meegenomen!' Blij keek Scarlett naar het pak met de koekjes. 'Ja, ik zag het pak liggen en ik moest meteen aan jou denken.'

'Mag ik er een?' Vroeg Scarlett. 'Natuurlijk.' Antwoordde Adrian knikkend. Scarlett maakte het pak open en ze haalde er een koekje uit. Ze nam een hap van het koekje en ze genoot van de smaak in haar mond. Ze was dol op chocoladekoekjes!