07.

110 7 8
                                    

'Hey Scarlett, ga je mee naar de ijssalon?' Elodie en Amy kwamen naar Scarlett toegelopen. 'Ja dat lijkt me wel leuk.' Antwoordde Scarlett enthousiast. Sinds dat ze was verhuist was ze nog nooit meegevraagd ergens naar toe. 'Gezellig.'

De drie meiden vertrokken richting de ijssalon en al snel zaten ze buiten aan een tafeltje met een ijsje in hun handen. Scarlett nam een lik van haar ijsje. Ze genoot van de aardbeiensmaak die ze proefde in haar mond. Ze had lang staan kijken maar uiteindelijk had ze voor een bolletje aardbei en chocolade gekozen. Het was dan wel een beetje cliché maar het bleef lekker.

'Omg kijk wie daar lopen.' Elodie ging recht op haar stoel zitten en ze deed haar haren naar achter. Scarlett keek opzij en ze zag aan de overkant van de weg een groepje jongens lopen. Het waren er een stuk of vijf. Hunter en Chris liepen ook bij het groepje.

'Omg die rechter is zo knap.' Zei Amy zachtjes. Scarlett keek naar de meest rechter jongen. Dat was Hunter. Ze gniffelde. Die meiden moesten eens weten dat het haar tweelingbroer was. 'Hij ziet er inderdaad niet verkeerd uit maar ik let liever op Chris.' Giechelde Elodie.

'Chris?' Scarlett keek Elodie met een vies gezicht aan. Elodie vond Chris leuk? Ze moest er niet aan denken. 'Ja Chris. Hij is zo knap.' Elodie keek Chris zijn richting op. 'Vind jij hem niet leuk?' Vroeg Amy nieuwsgierig. 'Nee. Hij is mijn overbuurjongen.' Vertelde Scarlett. 'Echt?' Enthousiast keek Elodie haar aan. Scarlett knikte. 'Omg we moeten snel eens bij jou afspreken!' Zei ze.

'En dan? Gaan we dan uit mijn raam te hangen met een verrekijker?' Fronste Scarlett. Amy schoot in de lach en Elodie werd rood. 'Laat El maar. Ze is al jaren verliefd op Chris.' Zei Amy. 'Helemaal niet.' Elodie gaf Amy een zacht duwtje. Scarlett gniffelde. 'Liever jij dan ik.'

De jongens hadden de meiden nu in de gaten en ze staken de weg over. 'He Scar.' Hunter zwaaide naar haar. 'Wat hoe ken je hem?' Siste Amy vragend. Ook Elodie keek verbaast naar Scarlett. 'Hunter is mijn tweelingbroer.' Vertelde Scarlett. 'Wow. Dat had ik echt niet verwacht.' Zei Amy.

De jongens kwamen naar de meiden toegelopen. 'Ik dacht dat jij tot vier uur school had?' Hunter ging op de stoel naast Scarlett zitten. 'Ik had het laatste uur uitval.' Antwoordde Scarlett. 'Oh. Wij gaan ook even een ijsje halen.' Hunter stond alweer op van de stoel en hij liep met de jongens de ijssalon binnen.

'Kan je geen goed woordje voor me doen bij je broer? Jeetje wat is hij knap.' Zei Amy. Scarlett gniffelde. 'Ja hoor.' Knikte ze. 'En voor mij bij Chris.' Smekend keek Elodie haar aan. 'Ik heb geen contact met Chris.' Antwoordde Scarlett. 'Maar Hunter toch wel?' Vragend keek Elodie haar aan. 'Blijkbaar. Dat wist ik zelf ook niet.' Scarlett keek Hunter zijn kant op. Hij stond met een ijsje in zijn handen bij de toonbank en zo te zien had hij erg veel lol.

'Oh alsjeblieft Scar.' Smekend keek Elodie haar aan. 'Je kan ook gewoon vragen of hij hier komt zitten.' Zei Amy. Elodie bleef even stil en twijfelend keek ze Chris zijn kant op. 'Denk je dat hij dat wilt?' Vroeg Elodie. Ze keek vragend naar Amy en Scarlett. Scarlett wou antwoordden maar de jongens kwamen alweer naar buiten gelopen.

'He Hunt. Komen jullie hier zitten?' Besloot Scarlett maar te vragen. Ze zag Elodie meteen rood worden. 'Ja hoor.' Hunter en de andere jongens die zich voorstelden als Tom, Jason en Levi kwamen er bij zitten. 'He Chris, kom er ook bij zitten. Als je die stoel pakt kan je nog makkelijk tussen Scarlett en Tom inzitten.' Zei Hunter toen hij zag dat Chris bleef staan.

'Nee, ik ga naar huis.' Antwoordde Chris. 'He, nee waarom?' Vroeg Tom. 'Eerdat ik thuis ben zijn we alweer een half uur verder en ik heb mijn moeder beloofd dat ik zou helpen met koken.' Antwoordde Chris. 'Je kan ook wel achterop mijn fiets hoor.' Stelde Hunter voor. 'Nee, dat hoeft niet. Ik loop wel. Veel plezier nog allemaal.' Chris liep met een ijsje in zijn handen weg.

'Wat heeft die nou ineens?' Vroeg Levi zich af. 'Hij is gewoon chagrijnig omdat hij zijn scooter heeft gesloopt na één dag.' Antwoordde Jason. 'Hoe heeft hij dat dan voor elkaar gekregen?' Vroeg Elodie. Jason haalde zijn schouders op. 'Geen idee maar hij baalt er flink van. Hij moet nu elke ochtend lopend naar school.'

'Awh maar dat vind ik zielig.' Zei Elodie. 'Ik heb hem al een paar keer aangeboden om hem een lift te geven maar dat wilt die niet.' Vertelde Hunter. Stilletjes luisterde Scarlett naar het gesprek. Ze wist niet dat Chris al heel de weekend lopend naar school moest. Ze voelde zich nog steeds schuldig.

'Ik ga ook naar huis. Scarlett had haar ijsje op en ze stond op. 'Nu al?' Vroeg Hunter. Scarlett knikte. 'Ik vond het heel gezellig maar ik heb nog wat huiswerk liggen.' Ze glimlachte. ''Oh oké. Dan zien we je morgen op school wel weer.' Zei Elodie. Scarlett knikte en ze nam afscheid van iedereen en daarna vertrok ze richting huis.

Ik hou van jouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu