30.

58 5 0
                                    

'Vinden je ouders het echt niet erg als wij naar het strand gaan?' Vroeg Scarlett voor de zekerheid. 'Nee, echt niet. Ik denk dat ze het juist weleens lekker vinden om met z'n tweeën op pad te gaan. Shanna en Scott vermaken zich wel in de gameruimte.' Zei Chris. Scarlett grinnikte. Vanochtend hadden ze met heel het gezin ontbeten en het enige waar Scott over kon praten was de game hal die verderop stond in het hotel.

'Heb je de zonnebrand al in de tas gedaan?' Vroeg Scarlett. 'Ja en eten, twee handdoeken en drinken.' Antwoordde Chris. 'Top! Hebben we nog meer nodig?' Vroeg Scarlett. 'Je bikini had je al aan toch?' Vroeg Chris. 'Ja. Die heb ik onder mijn jurkje aan.' Antwoorde Scarlett knikkend. 'Dan hebben we alles.' Zei Chris.

Scarlett deed haar zonnebril op en ze vertrokken richting het strand dat aan het hotel grensde. Het was een prachtig strand met een heldere blauwe zee. Bewonderend keek Scarlett het strand rond. 'Zullen we onze handdoeken daar neerleggen?' Chris wees naar een rustig plekje op het strand waar zelfs een stukje schaduw was. 'Ja, is goed. Als het straks vloed word zitten wij op de goede plek.'

Chris en Scarlett liepen naar het uitgekozen plekje en Chris zette de tas neer in het zand. Scarlett haalde de twee handdoeken eruit en ze legde ze neer. 'Ik ga een plons nemen in het water.' Zei Chris. Chris trok zijn shirt uit en hij wou wegrennen maar Scarlett hield hem tegen. 'Niet zo snel jij. Eerst insmeren want anders verbrand je.' Streng keek ze Chris aan. 'Je lijkt mijn moeder wel.' Mopperde Chris.

Met tegenzin pakte hij de zonnebrand en hij smeerde zijn armen en buik in. 'Wil jij mijn rug in smeren?' Vroeg hij. Smekend keek hij Scarlett aan. 'Ja hoor. Ga maar zitten.' Zei ze. Chris ging op de handdoek zitten en Scarlett ging achter hem zitten op haar knieën.

'Wat schrijf ik?' Met de zonnebrand schreef ze wat op zijn rug. Chris dacht na. 'Ik weet het niet.' Antwoordde hij. 'Oké, nog een keer.' Scarlett schreef het nog een keer op. Chris draaide zich om. 'Ik weet het echt niet.' Zei hij toen. Lachend keek Scarlett hem aan. 'I love you.'

Nadat Scarlett dat had gezegd drukte Chris een kusje op Scarlett haar lippen. 'Kom op, we gaan zwemmen.' Zei hij. 'Hoho. Ik moet mezelf ook nog insmeren.' Zei Scarlett. 'Doe dat dan snel. Dan kunnen we gaan zwemmen.' Zei Chris. Scarlett lachte. 'Kleuter. Kun jij mijn schouders insmeren?' Vroeg ze aan Chris. 'Natuurlijk.'

Snel smeerde Scarlett zich in en nadat Chris haar rug had ingesmeerd konden ze eindelijk het water in. Overdreven blij rende Chris het water in en lachend liep Scarlett achter hem aan. 'Kom Scar! Het water is heerlijk.' Riep Chris.

Op haar gemakje liep Scarlett richting de zee. Chris vond het niet snel genoeg gaan en dus sprong hij water uit en rende hij op Scarlett af. 'O nee. Je waagt het.' Scarlett wist wat de jongen van plan was en ze probeerde zo snel mogelijk weg te komen.

Grijnzend tilde Chris het meisje op en hij tilde haar naar het water. 'Chris, laat me los.' Gilde Scarlett. Met stevige passen liep Chris door het water. 'Chris, laat los.' Riep Scarlett uit. 'Oké.' Chris liet haar los en met een plons belandde Scarlett in het water.

Proestend kwam ze weer boven water. 'Serieus?' Verontwaardigd keek ze hem aan. 'Sorry, ik moet wel.' Grijnsde Chris. 'Ik pak je nog wel terug.' Zei Scarlett. 'Jaja.' Zei Chris.

Nadat ze een tijdje in het water hadden gedobberd ging het koppel op hun handdoeken liggen. Genietend sloot Scarlett haar ogen en al snel viel ze in slaap. Chris daarin tegen had geen zin om te slapen en zat op zijn handdoek de mensen om zich heen te bestuderen.

Het was een erg leuk gezicht om te zien hoe ouders met hun kinderen zandkastelen aan het bouwen waren. Hij glimlachte bij het idee dat hij later ook met zijn kinderen zandkastelen kon bouwen. Hij zag het al helemaal voor zich.

Chris draaide zijn hoofd om en hij keek nu richting de zee. Voor de zee stond een klein kindje met een ijsje in zijn hand te huilen. Chris keek eens om zich heen of hij een ouder zag maar dat leek niet het geval te zijn.

'Scarlett.' Hij porde in Scarlett haar zij. 'Hmm.' Kreunde Scarlett. 'Wakker worden. Er loopt daar een kindje zonder papa of mama.' Zei Chris. Scarlett kwam langzaam overeind. 'Waar?' Vroeg ze. 'Daar.' Chris wou naar het jongetje wijzen maar hij was verdwenen.

'Ik zie geen kindje.' Zei Scarlett. Chris sprong op en hij rende richting de zee. 'He Chris. Wacht nou.' Haastig holde Scarlett achter haar vriend aan. 'Hij stond hier.' Zei Chris. Hij ging op de plek staan waar de peuter dertig seconden geleden nog stond.

Scarlett keek rond en opeens viel haar oog op een spartelend handje wat net boven het water uitkwam. 'Chris!' Gilde ze. Ze wachtte niet op Chris maar meteen rende ze het water in en Chris volgde haar blindelings..

Ik hou van jouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu