Ik hou van jou

24.

'Stt stil maar.' Chris wreef over haar rug. Langzaam aan werd Scarlett rustiger. 'Ik stuur je broer even een berichtje om te laten weten dat je veilig bent.' Chris liet haar los en hij pakte zijn telefoon. 'Hoezo?' Scarlett wreef de laatste tranen weg van haar gezicht. 'Nadat je had gestuurd dat je met Noah was vertrouwde ik het niet helemaal en heb ik Hunter ingelicht.'

'Ik ben samen met Levi en Hunter naar de stad gereden op de scooter. Hunter bij Levi achterop. We kwamen tien minuten geleden Elodie tegen en die was helemaal overstuur. Hunter en Levi zijn bij haar.' Vertelde Chris. 'Wou je niet liever bij haar blijven?' Vroeg Scarlett. Chris glimlachte zwakjes. 'Ik wou eigenlijk jouw mooie jurk bewonderen en Noah een klap op zijn bek geven. Ik neem aan dat die tranen door hem zijn.' Bezorgd keek Chris haar aan. Scarlett knikte en meteen barste ze weer in tranen uit. 'He, kom hier.' Chris omhelsde haar.

'Hij is je tranen niet waard Scar.' Fluisterde Chris in haar oor. 'Dat weet ik maar het doet zoveel pijn.' Huilde ze. 'Dat snap ik. Kom, we gaan lekker naar huis.' Hij liet het meisje los en hij liep naar zijn scooter. Hij pakte een helm voor Scarlett en hij gaf hem aan haar. 'Rij jij deze keer maar.' Zei Scarlett terwijl ze de helm op deed. Chris grijnsde. 'Dat leek mij ook al een goed idee.'

Hij ging op de scooter zitten en Scarlett ging achterop zitten. Deze keer sloeg ze haar armen wel om Chris heen. In een paar weken tijd was hun vriendschap zo erg veranderd dat ze het nu geen probleem vond. 'Houd je goed vast.' Zei Chris. Scarlett pakte hem nog wat steviger beet en ze vertrokken richting huis.

Het was een lange scooterrit en na twintig minuten vond Chris het tijd voor een pauze. 'Wat doe je?' Vroeg Scarlett. 'Stap af.' Commandeerde Chris haar. Verbaast stapte Scarlett van de scooter af en ze deed haar helm af. 'Heb ik iets verkeerd gedaan?' Vroeg ze. Chris schudde zijn hoofd. 'Ik wil je wat laten zien.' Hij pakte haar hand beet en hij begeleidde haar richting een weiland.

'We moeten hier wel over de sloot heen springen.' Zei Chris. 'Scarlett keek naar de sloot. 'Ik heb een jurk aan. Denk je nou echt dat ik het haal?' Ze keek naar de sloot. 'Daar komen we maar op een manier achter.' Zelf nam hij een aanloop en hij sprong over de sloot heen. Moeiteloos kwam hij aan de overkant terecht en hij keek nu naar Scarlett. 'Jouw beurt.' Zei hij lachend.

Scarlett liep wat naar achteren zodat ze een aanloop had. 'Je vangt me wel op he?' Vroeg ze lachend. 'Als je goed springt wel ja.' Antwoordde Chris. Scarlett nam een aanloop en ze sprong over de sloot heen. Ze kwam er net overheen en al snel voelde ze twee sterke armen om haar heen. 'Ik heb je.' Zei Chris lachend. Scarlett glimlachte. 'Gelukkig maar.'

Chris pakte haar hand weer beet en ze liepen verder. 'Maar vertel eens. Wat doen wij in een afgelegen weiland om hoe laat is het?' Vragend keek ze Chris aan. 'Het is drie uur.' Zei Chris. 'Wat doen wij in een afgelegen weiland om drie uur s 'nachts?' Vroeg Scarlett. Chris glimlachte. 'Ga liggen.' Zei hij. 'Wat? Hier?' Scarlett keek naar het gras. Chris knikte en zelf ging hij in het gras zitten. Onhandig ging Scarlett naast hem zitten. 'En nu gaan we liggen?' Zei Chris. 'Oké?' Wantrouwend ging Scarlett in het gras liggen en Chris volgde haar voorbeeld.

'Wat voel je nu?' Vroeg Chris haar. 'Koud gras.' Antwoordde Scarlett. Chris schoot in de lach. Ik heb het over de rust hier. Geen mensen, geen ruzies, geen auto's alleen wij.' Zei hij. 'En de sterren.' Scarlett keek naar de sterren die de hemel opvulden. 'En de sterren ja.' Samen staarden ze naar de sterren. 'Bedankt dat je me kwam ophalen.' Bedankte Scarlett de jongen toen.

'Graag gedaan. Het is maar een kleine moeite.' Antwoordde Chris glimlachend. 'Het voor jou misschien een kleine moeite maar voor mij betekent het echt heel veel. Toen ik bij dat feestje stond dacht ik heel even dat ik lopend naar huis moest. Niet iedere buurjongen rijd om half zeven op zijn scooter door de stad om zijn buurmeisje veilig thuis te brengen.' Zei Scarlett. 'Daar heb je een punt ja. Waarom hebben jij en Elodie eigenlijk ruzie?' Vroeg Chris toen nieuwsgierig. Door Scarlett haar huilbui was hij het helemaal vergeten te vragen.

'Scar?' Scarlett bleef even stil. 'Je kan alles tegen mij zeggen he.' Zei Chris. 'Ja, dat weet ik maar het ging over jou.' Antwoordde Scarlett zuchtend. 'Mij?' Chris fronste. 'Ja. Ik heb een tijdje geleden boos tegen Noah gezegd dat ik met de buurjongen had gezoend. Noah schreeuwde vannacht naar mij dat ik lekker naar die overbuurjongen moest gaan en natuurlijk begreep Elodie meteen over wie het ging.' Vertelde Scarlett met tegenzin.

'Ze is echt smoorverliefd op me is het niet?' Vroeg Chris zuchtend. 'Ja, het is echt verschrikkelijk.' Lachte Scarlett. 'Weet je.' Chris ging rechtop zitten in het gras en ook Scarlett ging zitten. 'Ik vind iemand leuk.' Begon hij toe. 'Wat? Elodie?' Vroeg Scarlett. 'Nee, niet Elodie. Ze is veel leuker dan Elodie.' Zei Chris geheimzinnig. 'Zit ze bij ons op school?' Vroeg Scarlett. Chris knikte.

Scarlett dacht na. 'Geef eens een hint.' Zei ze toen. Chris dacht even na. 'Ze heeft vandaag een hele mooie jurk gekocht.' Hij keek naar Scarlett haar jurk. 'Je vind me leuk?' Scarlett haar mond viel open. 'Ja, ik durf het haast niet te vragen maar de laatste paar jaar ben ik over veel dingen onzeker geweest in mijn leven maar toen kwam jij in me leven. Nou ja ik vond je niet meteen leuk maar na mijn feest was ik ineens over één ding zeker en dat is dat ik je nodig heb in mijn leven. Lieve Scarlett, wil je mijn vriendin zijn?'