Ik hou van jou

15.

'Adrian!' Blij omhelsde Scarlett haar broer. 'Scarlett! Kon je de weg makkelijk vinden?' Vroeg Adrian. Hij liet Scarlett los. 'Ja hoor. Zo moeilijk was het niet.' Antwoordde ze. 'Gelukkig maar. Kom snel binnen.' Adrian hield de deur open en Scarlett liep het huis binnen met haar koffer.

'Hoeveel heb je meegenomen? Het lijkt wel alsof je hier een week blijft.' Grijnzend keek Adrian naar de koffer. 'Gewoon. Alles wat ik nodig heb.' Antwoordde Scarlett gniffelend. 'Pff typisch meiden.' Scarlett en Adrian liepen de woonkamer binnen en Scarlett zette haar koffer neer op de grond.

'Wil je wat drinken?' Vroeg Adrian. 'Ja lekker.' Antwoordde Scarlett. 'Wat wil je?' Vroeg Adrian. 'Doe maar gewoon water.' Antwoordde Scarlett. 'Water? Wat ben jij saai.' Adrian liep naar de keuken om drinken in te schenken voor Scarlett.

Scarlett bleef alleen achter in de woonkamer en ze ging op de bank zitten. Het meisje keek de kamer rond. Het was alweer een tijdje geleden dat ze hier was geweest en Adrian had best veel veranderd. Zo had hij de kast verplaatst naar de andere kant van de kamer en de stoel stond op een andere plek.

Adrian kwam de woonkamer weer ingelopen met twee glazen drinken in zijn handen. Hij zette het neer op tafel. 'Dankjewel.' Scarlett pakte het glas en ze nam een slok drinken. 'Heb je je kamer veranderd?' Vroeg ze toen. Adrian knikte. 'Ik wou weer eens wat anders. Vind je het leuk zo?' Vragend keek hij zijn zusje aan. 'Ja, het ziet er echt veel beter uit zo.' Antwoordde Scarlett.

'Haha bedankt. Ik moet zometeen trouwens nog eventjes naar de winkel om wat te halen voor het avond eten. Ga je mee of blijf je hier?' Vragend keek hij zijn zusje aan. 'Ik ga wel eventjes mee.' Antwoordde Scarlett. Ze vond het ongezellig om alleen te blijven.

Adrian en Scarlett vertrokken richting de winkel. Scarlett genoot ervan om in de auto te zitten bij Adrian. Het was lang geleden dat ze met haar broer op pad was geweest. Dat kwam vooral door het leeftijdsverschil tussen de broer en zus. Omdat Adrian acht jaar ouder is dan Scarlett was het vroeger moeilijker om met elkaar om te gaan. Adrian was vaak op pad met vrienden en Scarlett speelde vooral veel met de buurkinderen en Hunter.

In de loop van de jaren is hun band beter geworden en vond Scarlett het leuk om met haar oudere broer dingen te gaan doen. Zo waren ze al een aantal keer samen naar het pretpark geweest en binnenkort waren ze van plan om samen met Vanessa en Hunter naar de dierentuin te gaan.

Na tien minuutjes kwamen ze aan op de parkeerplaats van het winkelcentrum. Adrian parkeerde zijn auto en het tweetal stapten uit de auto. 'Vind je het goed als ik even buiten wacht?' Vroeg Scarlett aan haar broer. 'Ja, prima.' Antwoordde Adrian.

Adrian liep het winkelcentrum binnen en Scarlett ging buiten op een bankje zitten. Het was gek om weer terug te zijn in haar oude woonplaats. Het leek alsof ze al jaren ergens anders woonde terwijl ze pas een maand geleden was verhuisd.

'Hey.' Scarlett keek op en er stond een jongen schuin voor haar die ze maar al te goed kende. 'Ga weg.' Mompelde ze. 'Nee. We moeten praten.' Antwoordde hij. 'Rot op Noah.' Geïrriteerd keek ze de jongen aan. 'Scarlett, ik zag echt wel dat je hier expres ging zitten. Jij weet ook heel goed dat we moeten praten.' Zei Noah zuchtend.

'Praten? Je hebt een maand lang niks van je laten horen.' Boos keek Scarlett hem aan. 'En dat spijt me. Sorry Scar..' Schuldig keek Noah haar aan. 'Sorry? Is dat serieus het enige wat je kan zeggen. Ik ben verhuisd, je laat niks meer van je horen en vervolgens zeg je heel simpel sorry omdat ik toevallig met mijn broer naar de supermarkt ga. Stel ik was hier niet geweest dan had je nu nog niet de moeite gedaan om me een berichtje te sturen.' Riep Scarlett gefrustreerd. Noah zweeg. 'Ik dacht dat we vrienden waren Noah. Beste vrienden. Ik heb me duidelijk in jou vergist.'

'Nee Scar.. vertel me hoe het met je gaat en hoe het daar is.' Noah ging naast haar op het bankje zitten. 'Laten we het erop houden dat het daar vreselijk is.' Antwoordde Scarlett. 'Hoezo?' Vroeg Noah. 'Omdat ik daar amper vrienden heb. Op een buurjongen na en twee meiden na heb ik niemand.' Zei Scarlett. 'Oh.' Noah wist niet wat hij moest zeggen. Hij was Scarlett gewend als het populaire meisje waar iedereen mee om wou gaan.

'Hey Noah!' Adrian kwam aangelopen met een boodschappentas. 'Hi Adrian.' Begroette Noah hem. 'We gaan.' Scarlett stond op van het bankje. 'Scar, wacht nou even.' Noah greep haar pols beet. 'Wat moet je?' Boos keek Scarlett hem aan. 'Ik maak het goed met je. Beloofd.' Zei hij. 'Je hoeft het niet goed te maken. Het komt niet meer goed tussen ons.' Scarlett rukte zich los en ze liep weg.

'Scar, wacht!' Noah wou achter het meisje aanlopen maar Adrian hield hem tegen. 'Laat haar maar.' Zei hij. Noah keek Scarlett na en op dat moment draaide ze zich om. 'Ik heb trouwens ook met die buurjongen gezoend.' Riep ze naar Noah. Noah zijn gezichtsuitdrukking veranderde en hij keek teleurgesteld naar beneden.