"bakit ngayon ka lang?" tanong nito habang naka salubong ang makakapal nitong kilay.
"why you miss me?" ngising sabi ko, narinig ko naman ang mahina nitong singhal at inirapan ako "I have a one week leave"
"why didn't you tell me?" naka upo naman na ito sa kanyang kama habang magulo ang kanyang buhok. Pumunta naman ako upang tulungan ito paupuin sa kanyang wheel chair.
"I don't have your number and beside your parents they knew I was on leave" tinanggal ko naman ang kanyang kumot. Tama nga ako at wala itong pang itaas at naka jogging pants lang na itim.
"tulungan na kita" tumango naman ito. Dalawang hita niya ang nabali kaya nahihirapan talaga ito maka lakad lalo sariwa pa ang pagkasemento sa kanya.
nang mapaupo ko naman ito ay itinulak ko siya papunta sa kanyang banyo "dito na lang ako siguro kaya mo na ang sarili mo?"
"no, h-hindi ko kaya mag isa" wika nito habang nasa iba na naka-tingin. Napabuntong hininga naman ako kaya pumasok na din ako sa kanyang banyo.
habang binabasa ko naman ang kanyang muka ay naka-pikit lang ito habang naririnig ko ang kanyang sinasabi. "fuck I hate this!"
"mag hintay ka lang tandaan mo lahat nang bagay ay may process" anya ko binigay ko naman sa kanya ang towel na nakasabit.
"but I'm feeling useless!!" hindi ko naman maiwasan maawa sa kanya dahil kung ako ang nasa sitwasyon niya ay ganun din ang mararamdaman ko.
kumuha naman ako nang kanyang damit at kita ko naman ang pagkakaayos nun, wala ako ibang nakikitang kulay kundi gray at black lang may mailan-ilan naman na kulay puti.
amo'y na amo'y ang panlalaking pabango na may halong rosas?. sa loob nang kanyang kwarto hindi naman ito masakit sa ilong at hindi naman nakakahilo hindi kagaya sa ibang lalaki at gustong-gusto ko iyon.
nang matapos naman ito mag ayos ay bumaba na kami upang kumain nang umagahan, namangha naman ako dahil may elevator sila na parehas samin kaya hindi din kami mahihirapan bumaba. Tahimik naman kaming nasa loob nito
"celine?" tawag nito sakin. Nasa likod ako nito kaya hindi ko naman nakikita ang kanyang muka pero nararamdaman ko sa kanyang bosses ang lungkot.
"hmmm?"
"you said you would help me to move on right?"
"if you can I will help you shan, hindi ibig sabihin na tutulungan kita ay hindi mo na din tutulungan ang sarili mo" mahabang pahayag ko dito.
"it's hard for me"
"lahat naman mahirap gawin lalo nasanay ka na nandyan sila sayo. But you need to try hindi lahat nang tao ay mananatili sa tabi mo"
hindi naman ito nag salita hanggang makalabas kami, dumiretso naman kami sa may kusina upang makakain. Nakita ko naman doon ang mag-asawang dela ruel
"btw shan aalis pala kami nang daddy mo" anya nito. Hindi naman nag salita ang binata at nanatili lang kumakain. "beside nandito naman si amora kaya may makakasama ka"
"I'm okay mom" madiin nitong sabi.
"I know" tumingin naman sakin ang ginang "btw amora ipapakuha ko na lang ang gamit mo sa inyo para hindi kana lumuwas"
"sige po mrs. dela ruel" gusto ko sana tumangi upang makapag paalam sa kambal ko at kay mommy pero naisip ko din naman na may rest day ako tuwing sabado at linggo.
nang matapos naman kami kumain ay pinapunta naman ni mr. dela ruel ang binata kaya habang hinihintay ko naman ang pag uusap nila ay iginala naman muna ako ni mrs. dela ruel sa hacienda nila.
![](https://img.wattpad.com/cover/274904898-288-k57972.jpg)
BINABASA MO ANG
Scared of Love (Dela Ruel Series #2) COMPLETED
General FictionAmora Celine Castro o a.k.a Devon she is the type of woman who doesn't care about others but has no self-determination it is purely dependent on the other people. she is a quiet woman and afraid to fall in love again because of her past relationship...