Scared of Love (Dela Ruel Series #2) COMPLETED

B36

Reason

Dumaan ang isang linggo at nagising naman na si mr. tuangco pero hindi pa ito malakas dahil sariwa pa ang sugat at ang tahi na gawa sa pag opera sa kanyang puso.

"I have already put the maintenance medicine that mr. tuangco and hindi porket na bago ang kanyang puso ay kakain ka agad nang mga mamantika na pagkain mr. tuangco"

"haha I know doctora catsro"

"don't worry doctora ako na bahala sa asawa ko" tumango naman ako

"good. kailangan muna manatili ni mr. tuangco dito sa hospital para matignan na din siya" bago naman ako lumabas ay sinabi ko naman muna sa kanila ang dapat kainin o hindi.

pumunta naman ako sa opsina ko dahil doon lang naman ang naging tahimik lalo kailangan ko umattend nang meeting sa japan. kasama naman doon si akiro dahil isa din siyang surgeon doon.

mahigit limang oras din ang tumagal nun lalo nag karoon kami nang problema sa kakulangan nang tao sa hospital. nang matapos naman ay nag padeliver na lang kami nang pagkain.

"so uuwi na ba tayo?" putol sa katahimikan sa'aming paligid.

"I don't know" tipid kong sabi habang hindi ito tinatapunan nang tingin.

"why you don't know?" tinignan ko naman ito at seryoso ito na naka-tingin sakin "may ayaw kabang iwan dito amora?"

"tss, depende iyon kay mommy kung pwede na ako bumalik sa japan akiro"

"anytime pwede na pala tayo bumalik" sumandal naman ito habang tinitigan ako nito.

"stop me akiro" wika ko habang hindi tumitingin sa kanya.

"do you know the reasons why shan to need to push you away?" napa-tingin naman ako dito "hindi mo alam hindi ba"

tumayo naman ito at inilagay ang dalawang kamay sa bulsa nang kanyang pantalon at isang ngisi ang nakita ko sa kanyang labi.

"kung ako sayo amora ako ang mag hahanap nang katanungan na gumugulo sa isipan ko. it just depends on whether you let the man you love lose again"

pagkasabi naman niya nun ay lumabas na sa opisina ko, iniwanan naman ako nito nang isang malaking katanungan saking isipan.

Bakit nga ba hindi ako ang nag hanap nang kasagutan sa tanong ko kay shan. Pero paano ako mag sisimula kung alam ko pinag-tataguan ako nang katotohanan.

hindi ako lumabas nang opisina at nag isip kung sino ang pwede ko lapitan. Kung kay steve naman ako mag tatanong alam ko hindi niya ako sasagutin.

shit! ano ba talaga ang dahilan.

hindi naman ako sumabay kay akiro umuwi dahil gusto ko maka pag isip. mabuti na lang ay nasa business trip ang binata. Hindi ko nga alam kung kumukuha pa ito nang mga litrato lalo ay sobrang busy na ito sa kanyang business.

dumiretso naman ako sa paradise coffee shop doon naman ako sa may second floor nag pwesto dahil kunti lang naman ang tao doon at tahimik.

mahigit tatlong oras na ako nanatili doon pero wala pa akong plano na naiisip hanggang ngayon. ginulo ko naman ang aking buhok dahil sa frustration ngyon.

"gosh! naiistress ako" sabay inom ko naman ang pangatlong tasa nang kape.

"hindi mo ba alam na nakakasama iyan sa kalusugan?" napa-tingin naman ako sa lalaking ngayon na nasa harapan ko. Naka-formal attire ito habang ang kanyang siko ay naka-tungkod sa lamesa, natulala naman ako sa kulay mata nito.

kung si trinity ay kulay ocean blue ang mata etong lalaking kaharap ko naman ngayon ay sobrang tingkad nang kulay blue nitong mata.

"who are you?" seryoso kong tanong, ngumisi naman ito at sumadal sa upuan. Mahaba ang kanyang buhok na kagaya ni spencer.