Scared of Love (Dela Ruel Series #2) COMPLETED

B42

Choices

Lumipas ang isang linggo ay hindi na nag paramdam si michelle samin at naging tahimik ang buhay namin. nagiging Malaya naman kami ni shan kaya minsan naman ay pumupunta ako sa opisina niya upang mag sabay kami kumain.

sa susunod na linggo ko na sasabihin sa kanya na buntis ako kaya nakakaramdam din ako nang excitement walang iba ang nakakaalam kundi ako lang.

ramdam ko din naman na matutuwa ito lalo magiging tatay na siya. Papunta naman ako ngayon sa office ni mommy.

"hey darling?" hinalikan ko naman ito sa pisnge.

"pinatawag mo daw ako mom?" ngumiti naman ito at umupo sa kanyang upuan

"yes baby, gusto ko sana sabihin sayo na pwede ba doon ka muna sa bahay?" nag tataka naman ako dito

"why?"

"may balak sana kami nang daddy mo pumunta sa may dubai this week ang three months' kami doon mananatili"

"parang plano niyo ata dagdagan kami mom ah?" ngising sabi ko. tumawa naman ito

"haha baliw I'm menopose na darling, do you think magkakaanak pa kami nang daddy mo?"

"it's fine for me mom, kasama ko naman si shan?" bigla naman ito nag seryoso.

"you know baby you are beautiful and smart" ngumiti naman ako kay mommy

"I know mom"

"then why you need to stay  of shan?" ang ngiti ko naman ay bigla na lang nag laho dahil sa tanong ni mommy sakin. "sinasaktan ka niya paulit-ulit. Oo alam ko hindi niyo kami ramdam nang daddy niyo pero marunong kami mag observ lalo sainyong mga anak namin devon"

napa-yuko naman ako at hindi ko din alam kung bakit nananatili pa din ako kay shan. "I love him mom, more than my life, I know you don't understand to me but if he disappears from my life. it's as if I've lost my life too mom"

hinawakan naman ako nito sa kamay. "ayaw kita masaktan devon, dahil ayaw kita makita ulit nang kagaya dati pero kung yun ang gusto mo susuportahan ka namin nang daddy mo. Tandaan mo nandito lang kami okay tell me if you can't hmm?"

tumango naman ako sa kanya, lumabas naman na ako sa opisina ni mommy pero hanggang ngayon nasa utak ko pa din ang tanong niya sakin.

kailangan pa ba nang dahilan kung bakit nananatili pa din ang isang tao sa tabi nang taong nanakit hindi ba pwede dahil masaya ako pag nasa tabi ko siya. Napa-buntong hininga naman ako at pumunta naman ako sa isa kong pasyente.

"doc. kailan kaya ako makakalabas dito?" tanong sakin nang isang matanda. Sila ang nagiging pariority namin lalo masyado na sila matanda at lapitin sila nang sakit.

"pag bingyan ba kita nang mga dapat iwasan na kainin gagawin mo ba nanay?" ngiting sabi ko habang mino-monitor ko ang blood sugar nito.

"doc. naman ang sarap kaya kumain" natawa naman ako sa matanda.

"alam ko naman iyon nanay, pero hindi na tayo pabata ngayon tumatanda tayo kaya kailangan din natin bantayan ang health natin"

"hay, sabagay kung ganito kabait at maalaga ang doctor aka mananatili na lang ako dito" ngumiti naman ako sa sinabi ni nanay.

"salamat po, kaya nanay sundin mo lagi ang sasabihin ko para tumagal pa ang buhay"

"hahaha, kaya hindi ako naniniwala na inagaw mo ang dela ruel kay ms. michelle e" napa-tigil naman ako.

"h-hindi ko naman talaga inagaw"

"alam ko, kilala ko ang mga tuangco hindi ko nga alam bakit hindi nag mana sa nanay at tatay nilang ang ugali" umiling-iling pa ito.