Chapter 40

246 5 0
                                    

HI GUYS!!!!!! May nakamiss ba sa akin?? Well, wala ^__^ hahaha. Thank you nga pala sa mga patuloy na hindi nag-unfan sa akin, I <3 you all !!! *.* Sorry, sobrang busy lang talaga tsaka i'm losing my interest on posting (I-cheer niyo ako. JK) Ahohohoho.

Yep. Naging voice actress po ako. Pero hindi siya formal dahil wala akong magandang recording mic. And I hope that I will have one soon. Please do listen to nocturneporhyel sa youtube :)

So let's begin :))

Chapter 40

[Rhassel's POV]

Ano na ang mangyayari sa buhay ko

Na parang ginawa na nilang impyerno

Pinagkaitan na nila ang kaligayan ko

Para nalang akong espirito

Na hindi alam kung saan patungo...

 

"Tss. wag kang mag-alala, Magiging maayos din ang lahat. Pasensya na Rhassel", patuloy na pagdaldal ni Rafael sa tabi ko. Kanina pa siya paulit-paulit ng patawad. Ilang beses na ba yan. Pero ngayon parang wala ng point iyong sinasabi niya.

"Tama na pwede ba? Ilang sorry na ba ang nasabi mo?" sabi ko, napatahimik siya, mukhang napataas ang tono ko.

"Hay, inom ka nalang o", binigyan niya ako ng wine. Hindi kasi ako umiinom.

Naubos ko iyon ng isang lagukan lang. Wala...wala na ata akong nararamdaman. Ganito na ba ako naging kamanhid.

"May tanong ako...", tumingin sa akin si Rafael, "Nakausap mo na ba si Tita about this..."

Bigla ko tuloy naisip.

"Hindi pa, nung isang beses hindi ko siya macontact. Tapos hindi pa niya ako tinatawagan tungkol dyan sa marriage na yan"

"Ah, lagi talagang busy yang nanay mo", pagpapatuloy pa niya.

"E halimaw un, walang kapaguran, wala ring pake sa anak niya", parang gusto kong umiyak. Iyong tinuturing kong nanay, ngayong naghihirap ako hindi ko man lamang nakausap. Simula ng namatay si Dad, ganyan na siya. Parang lagi nalang akong mag-isa.

"Tara, stroll na lang tayo..." sabi sa akin ni Rafael. At ayun, syempre...motor ko ang ginamit niya. Wala talagang pag-asa ang lalaking ito.

"Punta tayo kay na Tanya", pag-aaya niya noong pinapaharurot niya iyong motor namin. 

''Mamaya ng gabi, may pupuntahan pa tayo. Ako ang magdridrive",

[RAFAEL'S POV]

Pinaharurot ni Rhassel na parang timang iyong motor. Parang gusto niya na ata akong patayin? Alam ko naman na may kasalanan ko. pero, habang iniisip ko ang paghihirap niya ngayon. Siguro nga dapat na kong mamatay.

~THE EAVESDROPPING PRINCESS~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon