Forgotten Promises (PUBLISHED UNDER IMMAC PPH)

Chapter-25

"What are you doing here,Mr.Johans?"malamig na tanong ni Clifford.

"Nothing,I just saw Precious so I decided to come over and greet her," balewalang sagot ni Whilly habang nakatingin lang sakin,hindi man lang sya nag abalang lumingon kay Clifford kahit pa nasa tabi ko lang ito.

"You already greeted her,now leave." He said with authority, he's already pissed off.

""Chill, Clifford. I just greeted her, I won't take her away from you. Well, not yet," He smirk which made me shivers, damn him! He's playing again, tsk.

I glare at him with a threatening look but he just laugh at me.

"I have something to tell you," he said while smiling meaningfully.

I creased my forehead out of confusion and curiosity.

"She's not interested, just fuckin' leave!" Naiinis na sabi ni Clifford kaya agad akong napatingin sa kanya,I smile secretly coz' of his reaction. Is he mad or just uhm... jealous? I hope it's the last one.

"Relax,Clifford. You're so grumpy," tila nang iinis na sabi ni Whilly kaya napailing na lang ako.

Ano bang plano niya?

"Back off, Whlly!" I saw how he glare at him like he's ready to punch his face anytime.

"Stop acting like you care,Dude!" Natatawang sabi ni Whilly kaya napatingin ako sa kanya ng nakakunot ang noo, anong kalokohan ba ang plano nito?

"Fvck it! Ofcourse I care coz' she's my wife! Damn you,just leave or I'll grip your throat until you beg for your life!" Nauubusan ng pasensyang ani ni Clifford.

"Well,hindi yan ang nakwento sakin ni Precious last time."

"What?! You know nothing!" Naiinis nitong sabi saka siya napalingon sakin na may nagtatanong na mata,"Anong sinabi mo sa kanya, Precious?" He asked calmly.

"Uhm,that was before-," hindi kona natapos ang dapat kong sasabihin dahil biglang nagsalita si Whilly,naiinis na tinignan ko siya ng masama.

"I think mas marami pa ang alam ko kesa sa alam mo,I know a lot of things that you doesn't know."

"What do you mean?"

"Are you interested now,huh?" Nang iinis na ani niya saka ito tumawa ng nakakaloko.

"Shut up! Just leave, please!" tinignan ko siya na para bang kinakausap sa pamamagitan ng mata,he should leave. Baka magkainitan pa sila at maging dulot ng away.

"Sure," nakangising ani niya saka siya biglang lumapit sakin at bumulong sa tenga ko,"Thanks me later, I'm doing you a favor here." Makahuligang ani niya kaya nakakunot ang noong napatingin ako sa kanya ngunit ngumisi lang siya saka naglakad na palayo.

"Damn you!" Naiinis na sigaw ni Clifford,agad akong napatingin sa kanya.

Magkasalubong ang mga kilay niya at umiigting na din ang panga niya dahil sa inis.

Napatingin ako sa paligid,agad ko siyang hinila palayo sa pwesto namin ng makitang may ilang mga taong nakatingin sa direction namin na tila ba nanonood ng palabas.

Tumigil kami sa harap ng mga ref kung nasaan ang mga drinks and such.

"What did he said?" Kalmado ng tanong niya ngunit mahihimigan padin ng inis.

"Nag paalam lang siyang aalis na," ani ko saka nag iwas ng tingin,nagkunwari akong tumitingin ng drinks mula sa salamin.

"Are you sure?" Naniniguradong tanong tanong niya.

"Yes, ofcourse." Ani ko saka bubuksan na sana ang ref para kumuha ng drinks ngunit bigla niya itong tinulak pasara,nakakunot ang noo kong napalingon sa kanya.

Nakalagay ang isa niyang kamay sa may pinto ng ref na nasa tabi lang ng ulo ko at ang isa naman ay nasa bulsa niya.

Mas matangkad talaga siya sakin,bahagya akong nakatingala para makita ang mukha niya.

Nakayuko siya habang nakatingin sa baba saka bumuntong hininga.

"Hubby,are you alright?" Nag aalala kong tanong sa kanya,agad naman siyang tumingin sakin.

Nakita ko kung paano nag ningning ang mata niya ng tiningnan niya ako,nababasa ko sa mata niya ang pagkabahala ngunit bakit at para saan?

"Damn,Wife, you're mine! Only mine." Napatigil ako sa paghinga dahil sa sinabi niya,did I heard him right? Pinapakilig mo na naamn ako, Clifford! Oh God.

"I'm all yours, Hubby. Ngumiti ka nga, nakabusangot kana naman jan." Nakangiti kong ani,agad naman siyang ngumit.

"Good," pagkasabi niya yon ay bigla niya akong hinila sa bewang saka ako yinakap.

Dinig na dinig ko ang tibok ng puso niya,ang bilis ng tibok nito gaya ng akin,nadidinig din niya kaya ang tibok ng puso ko?

"Did you hear it?" Bigla niyang tanong habang nakayakap padin sakin.

"Hear what?" Kunwari ay hindi ko alam ang tinutukoy niya.

"My heart beats so fast everytime you're near. I love you!" dama ko ang emotion niya habang sinasabi niya ang mga yon.

"Ako din,bumibilis ang tibok nitong puso ko kahit maisip lang kita. Ganon ako kahulog sayo, Clifford,so you don't have to be bothered kasi ikaw lang. I love you so much." I said wholeheartedly,tila ba ang puso ko ang nagsalita para sakin.

Pagkatapos naming mamili ng ingredients ay agad na kaming umuwi.

Naghahanda ako ng mga gagamitin at mga sangkap sa pag gawa ng cupcakes habang siya ay naka upo sa counter habang nanonood ng video sa YouTube tungkol sa paggawa ng cupcakes.

Napapangiti ako habang tinitignan siyang napapakunot ng noo habang nanonood,ganon siya pag nag iisip at kinakabisado ang isang bagay.

Nakangiti akong lumapit sa kanya,"Halika na,nakahanda na ang lahat."

"Sandali,hindi ko pa tapos panoorin to," sagot niya habang nakatuon padin ang paningin sa pinapanood ni hindi siya nag abalang tignan ako saglit dahil sa pag pofocus dito.

"You don't have to watch that,alam ko na naman kung paano."

"Nah,gusto kong matuto para pwede kitang gawan pag nag cracrave ka ano mang oras ng wala ang tulong o pag alalay mo," seryosong ani niya habang tutok na tutok padin sa panonood.

"I can teach you,mas madali kang matututo. Mas magaling pako jan kesa sa pinapanood mo ngayon," I said confidently.

Agad naman siyang lumingon na may ngiti sa labi.

"Really?" Na-amaze nyang ani.

"Yeah, ofcourse. Halika't tuturuan kita," nakangiting ani ko,agad naman siyang tumayo at pinatay ang ipad saka nya ito nilapag sa counter top.

"Let's start?" Sabi nito gamit ang nagagalak at nanabik na boses.

"Sure," sagot ko saka bahagyang tumawa,para kasi siyang batang gustong-gustong matuto ng isang bagay na bago lang sa paningin niya.