Mübrem:Vazgeçilmez

Bölüm 23: "Hisler"

BİR HAFTA SONRA

"Almila!" Dedi Beril yanıma gelerek."Allah aşkına Barın'dan daha ne kadar kaçmayı düşünüyorsun acaba?"

"Kaçabildiğim kadar!" Yatağın içine iyice girip örtüyü üzerime çektiğimde "Belli ki kaçamıyorsun..." dedi telefonumu göstererek."Baksana tekrardan arıyor."

Bakışlarımı yanı başımda duran telefonuma çevirdiğimde ekranda yazan 'gizemli' yazısını görmem ile oflayarak Beril'e dönmüştüm.
"Utanıyorum Beril!" Dediğimde sesim ağlamaklı çıkmıştı.

"Ya Almila sen bu çocuğu kendi isteğin ile öpmedin mi? Hemde sarhoşken?" Gülerken "altını çizdim dikkat edersen!" Demişti ve tekrardan gülmüştü.

Yanımda duran diğer yastığı Beril'e atarken "komik misin?" Demiştim.Kafasını sallarken "öyle derler..." demişti ve sırıtmıştı.

Beril'e ciddi bir ifade ile baktığımda "Sorun da işte tam olarak bu Beril!" Demiştim ve yataktan doğrularak dağınık olan saçlarımı geriye atmıştım.

"Ben o gece neden içtim? Barın'a öpüştüğümüzü söylediğim için! Bunu unutmak için! Ona bakarken utanmamak için değil mi?"

"Evet..." dediğinde "Ne alaka şimdi ben anlamadım?" Diyerek cümlesine devam etmişti.

"Beril'cim unutmak için içtim; ama unutamadığım gibi bir de o gün Barın ile öpüştüm! Öpüştüm ya!" Cümlemi vurgularken,
"Hemde içkili olduğum halde, sarhoş olduğum halde bunu istedim! İstedim ve yaptım." Kafamı örtüye gömdüğümde "Şimdi her ikisini de hatırlıyorum ve çok utanıyorum Beril!" Demiştim.

"Yani, ben o gün sana demiştim ama sen beni dinlemedin! Uyardım seni resmen.İçme dedim! Ah, ah sakalım yok ki lafım dinlensin!"

"Keşke olsaydı!"

"Tövbe de kız!" Yanıma gelip yatağa oturduğunda "Almila!" Demişti Beril kafamdan örtüyü çekerken."Sen Barın'ı sarhoş olduğun halde isteyerek öptün değil mi?"

Kafamı hiç düşünmeden evet anlamında salladığımda "Ee?" Dedi bana bakarak."Daha neden utanıyorsun anlamıyorum ben?"

"Beril geçen sana dediğimi hatırlıyor musun?" Yataktan kalkıp, elimi saçıma götürdüğümde bir tutam alıp kulağımın arkasına sıkıştırmıştım.
Bakışlarım yataktayken "Biz Barın ile böyle güzeliz demiştim."

Beril "evet..." diyerek bana baktığında "Beril, Barın ile aramızda değişik bir bağ var.Bunu hissediyorum.Arkadaşlıktan da öte bunun da farkındayım; ama korkuyorum!" Gözlerim dolarken "Barın ile olan bağımız kopar diye korkuyorum!" Demiştim.

"Almila..." Beril elini uzatıp elimi tuttuğunda "Bunu yaşamadan bilemezsin ki ama..." demişti.
"Siz iyi bir şey yaşasanız da kötü bir şey yaşasanız da siz siz olduğunuz için güzelsiniz.
Hem..." yatakta hareket ederek biraz daha yanıma kaydığında "Nereden biliyorsun ki bağınızın kopacağını?" Demişti.

"Nereden mi biliyorum?" Gülümsediğimde dudaklarımda olan gülümseme daha çok acı gülümsemeydi.

"Beril, neler yaşadığımı görüyorsun.Hayatım artık normal değil.Her şey olabilir yani!"

"Almila, Alp hayatında kötü bir etki bıraktı diye bu tekrar olacak anlamına gelmiyor ki.Seninde mutlu olmaya hakkın var.Hatta biliyor musun..?" Fısıldadığında "En çok senin mutlu olmaya hakkın var!" Demişti ve gülümseyerek bana bakmıştı.

"Sende mutlu olmayı hak ediyorsun" dediğimde kulaklarıma tekrardan gelen telefonun melodisi ile kafamı telefona çevirmiştim.

"Mert arıyor..." dediğimde anlamayarak Beril'e bakmıştım.