Mübrem:Vazgeçilmez

Bölüm 8: "Korku"

Bazen sen dışında herkes gerçeği görür.

Barın kurduğu cümle ile arkasını dönüp gittiğinde sadece arkasından bakmıştım.

Yani gerçekten onları görmüş müydü ?

Bunun nasıl mümkün olabileceğini Barın'a sormam lazımdı.

Kapıyı doğru koşarak ilerlediğimde açarak dışarı çıkmıştım ve ilaç aldığım odaya doğru hızlı hızlı ilerlemiştim.

Barın'ın odasının önüne gelip tıklatmadan içeri daldığımda ben daha ağzımı bile açamadan Barın'ın üstünün çıplak olduğunu görmem ile hızlıca arkamı dönmüştüm.

"Ben özür dilerim..." Dedim gözlerimi kapatarak."Öyle kapıyı çalmadan pat diye girdim odana ama sormam gereken bir şey var."

"İlk başta gözlerini açabilirsin Almila.Arkan dönük sonuçta gözünü kapatmana gerek yok."

Barın'ın cümlesi ile ellerimi indirdiğimde ne ara gözlerimi kapattığımı anlamamıştım bile.

"Sormam gereken önemli bir şey var Barın." Tekrardan kurduğum cümle ile Barın derin bir nefes vermişti.

"Arkanı dönsene Almila!" Demişti."Neden arkan dönük konuşuyorsun ki benimle?" Kurduğu cümle ile arkamı döndüğümde hâla çıplak olduğunu görmem ile göz devirmiştim.

"Sen ilk başta üstüne bir şey mi giysen acaba?" Dedim sinirle."Arkanı dön diyince bende üstünü tişört geçirdin sanmıştım."

"Almila, birazdan banyoya gireceğim.Neden üstümü giyip bir daha çıkartayım ki? Hem odama dalan sensin.Aynı şekilde kapıyı çalmayan da!"

Haklı olarak kurduğu cümle ile kafamı salladığımda "mantıklı..." dedim.

Cümlem ile Barın kafasını iki yana salladığında "evet, dinliyorum" dedi.

"Sen demin içeride onları gördüm derken tam olarak ne söylemek istedin Barın?" Saçımdan bir tutam elimin arasına alıp kulağımın arkasına sıkıştırdığımda "o ikisini tam olarak ne zaman gördün?" Dedim.

"Nişan gecesi gördüm." Cümleyi kurarken sakince cevap vermişti.

"Peki, beni kaçırdığın gün neden söylemedin?Yani, imada bulunmak yerine direk olarak gerçeği bana söyleyebilirdin."

"Bunu benden duyman doğru olmazdı çünkü Almila."

"Anladım."

"Seni nişan gecende kaçırdım Almila hatırlatırım.Hem... seni kaçırmış birine neden inanasın ki öyle değil mi? Yalan söylediğimi düşünecektin.Hatta bağırıp, beni suçlayacaktın."

Haklıydı.
Barın bana böyle bir şey söyleseydi inanmazdım.

Yalan söylediğini düşünürdüm.Alp'e iftira attığını söylerdim.

"Haklısın..."dedim ve gözlerimi gözlerine kenetledim."Eğer sen bana böyle bir şey söyleseydin asla sana inanmazdım.Ama yine de bana bunu söyleseydin iyi olabilirdi Barın.
İnanmasam bile hazırlıklı olurdum.Çünkü, eminim ki düşüncelerim beni mahvetmesin diye eve dönünce bunu ona sorardım. Evet belki sana inanmazdım hatta kesin olarak inanmazdım ama bu şekilde de mahvolmazdım."

"Eğer bunu sana söyleseydim Almila, dediğin gibi buradayken düşüncelerin ile boğuşacaktın ve belki de seni burada tutmak için iftira attığımı düşünerek benden nefret edecektin.Bence ne kadar kötü bir durum da olsa kendi gözlerinle görmen en doğrusu oldu.Hem böylelikle aklındaki düşünceler ile boğuşmamış oldun."