Mübrem:Vazgeçilmez

Bölüm 19: "Kabus"

İnsan ileride yaşayacağı kabusu hisseder mi hiç?

Kapıyı açıp odadan dışarı Barın ile aynı anda çıktıktan sonra merdivenlerden aşağıya inerek mutfağa doğru ilerlemiştik.

Mutfağa girip içeri göz gezdirdiğimde Ceyda'yı görmem ile şaşkınca ona bakmıştım.

"Merhaba Almila" demişti bana bakıp gülümseyerek."Bana hoş geldin demeyecek misin?"

Ceyda'yı görmemin şokunu üstümden atarken, sinirlensem bile bunu belli etmemeye çalışmıştım ve dudaklarıma sinsi bir gülüş yerleştirip Ceyda'ya bakmıştım.

"Senin burada ne işin var?" Sesimi sakin bir tonda ayarlamaya çalışırken "Hangi yüzle karşıma çıkıp, buraya girebiliyorsun?" Demiştim gözlerine bakarak.

Ceyda hafif bir şekilde sırıtırken "bu da bir çeşit hoşgeldin deme şekli sanırım?" Demişti.
Bir adım atıp bana yaklaştığında önümde durmuştu ve gözlerimin içine bakmıştı.

Bakışlarımı bir an bile Ceyda'dan ayırmazken "Alp..." dedi ima ile."Nerede Almila?"

Bu sefer ben güldüğümde "sevgilinin nerede olduğunu gerçekten gelip bana mı soruyorsun?" Demiştim.

Elimi ön kısımda bağlarken "yazık gerçekten..." demiştim Ceyda'yı süzerken."Alp'ten bu kadar mı şüphe ediyorsun yani?"

"Bu sözlerin bende bir etkisi yok Almila! Ayrıca konuyu saptırma ve cevap ver bana! Alp nerede?"

"Bilmiyorum." Cümlem netti ve bunu bakışlarımla belli etmiştim.

Ceyda benim sakinliğim aksine nefes alıp verirken "Alp, dün geceden beri ortada yok Almila!" Demişti sinirle.

Bakışları Barın'a kayarken "ve dün sen bizim evimizdeydin!" Demişti imayla.

Tekrardan bana döndüğünde bir adım daha yaklaşmıştı."Dün sen bize geldin ve daha sonra ise Alp çekip gitti!"

Ceyda, dün Alp'in evinde olduğumu ima ederken özellikle Barın'a bakmıştı.

Barın buradayken bunu söylemesi o an sinirlenmeme sebep olurken, dile getirmesi istemsizce beni rahatsız etmişti.

"Alp'in nerede olduğunu bilmiyorum Ceyda!" Ses tonuma hakim olamazken kendimi kontrol etmeye çalışmıştım."Ayrıca emin olabilirsin ki nerede olduğu umrumda bile değil!"

Bende Ceyda'ya onun gibi bir adım yaklaştığımda aramızdaki mesafeyi en aza indirmiştim.

"Bir daha sakın..." demiştim cümlemi vurgularken."Saçma soruların için beni rahatsız etme Ceyda! Çünkü, ne senin ne de o iğrenç sevgilinin sesini duymaya tahammülüm var! Ayrıca vaktim size zaman ayıracak kadar da değersiz değil!"

Kurduğum cümle üzerine Ceyda'nın bakışları boğazıma değerken şüphe ile bana bakmıştı.

"Boynun..." demişti gözleri ile işaret ederken."Ne oldu?"

"Seni ilgilendirmez Ceyda!"

"Hadi Ceyda!" Dedi Beril Ceyda'ya yaklaşırken.

Ses tonundan bu duruma artık tahammül edemediği belliydi.

"Git artık buradan!" Ceyda'yı kolundan tuttuğunda "seni eve almam bile büyük bir hataydı zaten!" Demişti.

Ceyda kolunu Beril'den kurtarırken "bırak ya!" Demişti."Bende burada durmaya meraklı değilim herhalde!"

Bakışları bir bana bir de Barın'a kayarken hızlıca yanımızdan geçmişti.

"Tekrardan görüşeceğiz Almila Akay!" Diyerek arkamdan bağırdığında "umarım bir daha görüşmeyiz Ceyda Akay!" Demiştim ima ile.