Mübrem:Vazgeçilmez

Bölüm 21: "Kıskançlık"

İnsan kıskandığı zaman neler yapar?

Barın'ın kapının önünde bana baktığını gördüğümde o an nefesimin kesildiğini hissetmiştim.

Acaba Beril'in söylediklerini duymuş muydu?

Derin bir nefes aldıktan sonra yutkunduğumda bakışlarımı Barın'dan alarak Beril'e çevirmiştim.

Beril'de benim ona baktığım gibi korku dolu gözlerle bakıyordu.

İkimize de göz gezdirdiğinde o da benim gibi duyup duymadığını anlamamıştı.

Kendimi toparlayıp gülümseyerek "Barın?" Dediğimde hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışmıştım."Sen ne zaman geldin? Kapı sesini bile duymadık!"

"Yeni geldim." Yürüyüp yanımıza geldiğinde
"Siz özel bir şey mi konuşuyordunuz?" Demişti tek kaşını havaya kaldırarak.

"Hayır!" Cümlemi hızlı bir şekilde kurduğumda "Normal, havadan sudan şeyler...." Demiştim ve derin bir nefes alarak Barın'a bakmaya devam etmiştim.

Barın'ın duymamış olması beni rahatlatırken, içten içe sevinmiştim.

Eğer duymuş olsaydı yüzüne nasıl bakabilirdim bilmiyordum.

Arkadaşken bile yakın olduğum, bana bakınca bile istemsizce heyecanlandığım birisi beni öptüğünü öğrenince ne hissederdi ki? Ne hissederdim?

Ya da bana karşı davranışları nasıl olurdu?
Peki ya benim ona karşı olan davranışlarım nasıl olurdu?

Bu düşünce bile yanaklarımın kızarmasına sebep olurken "iyi ki duymadı!" Demiştim içimden.

"Mert nerede?" Beril konuyu değiştirmeye çalışırken Barın, "Şimdi gel-" Barın'ın cümlesini bitirmesine bile fırsat kalmazken Mert birden içeri girmişti.

"Barın..." Mert yanımıza gelirken "En iyi korumayı ayarladım.Birazdan burada olur!" Demişti ve Beril'e bakmıştı.

"Tamam.Koruma gelene kadar biz zaten buradayız." Barın'da bana baktığında,"Teşekkür ederiz..." demişti Beril sıcak bir gülümsemeyi dudaklarına yerleştirerek."Bizim için uğraştınız."

"Önemli değil Beril." Mert cümlesi ile Beril'e bakarken, "Senin için her şeyle uğraşırım" demişti ve gülümsemişti.

Ses çıkarmam ile Mert bana baktığında "Yani, sizin için!" Demişti ve cümlesini düzeltmişti.
"Yengem ve senin için her şeyi yaparım."

"Teşekkür ederim Mert ya!" İsyan eder gibi ona baktığımda, "Yani, beni görmüyorsun bile artık!" Demiştim ve kızgın bir yüz ifadesi ile ona bakmıştım.

Kafamı birden aşağıya eğdiğimde gülmemek için kendimi zorlamıştım.

"Beni tamamen unuttun!" Dediğimde ne kadar sitemkar olmaya çalışsam da fazla başaramamıştım.

"Ya yenge..." Mert yanıma gelip oturduğunda "Ben seni hiç unutur muyum?" Demişti ve kafasını omzuma yaslamıştı."Sen benim canım yengemsin.Biliyorsun bunu!"

"Mert!" Barın uyarı dolu sesiyle Mert'e baktığında "Tamam ya!" Demişti ve kafasını omzumdan kaldırmıştı."Kıskanma."

Bakışlarımı Mert'e çevirdiğimde sırıtarak Beril'e baktığını görmüştüm.

"Mert!" Diyerek kaşımı havaya kaldırdığımda "Neden sırıtıyorsun sen?" Demiştim ima dolu sesimle.

Mert'in dediği cümleyi duymamış gibi davranmıştım.

Barın'da zaten Mert'e cümlesi ile ilgili hiçbir şey söylememişti.

Ben neden söyleyecektim ki?