မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၈၇ ။ ယြဲ႕က်ယ္ဘဝ

[Zawgyi]

"ေရွာင္က်ယ္၊ မင္း ပါတီကို ေရွးဦးသူနာျပဳကိရိယာေတြယူသြားဖို႔ စီစဥ္ေနတာလား"
ဟိတ္ဟန္ပါစြာဝတ္စားထားေသာ လုရႈဖန္က အခန္းထဲဝင္လာခ်ိန္ ေရွာင္က်ယ္က ေရွးဦးသူနာျပဳကိရိယာေသတၱာျပင္ဆင္ေနတာေတြ႕၍ ေမးလိုက္သည္။ လုရႈဖန္ဝတ္ခိုင္းထားသည့္ ဝတ္စုံကေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ အိပ္ရာေပၚတြင္ ေခါက္ထားၿမဲျဖစ္သည္။

"ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈတစ္ခုပါပဲ"
ရွန္႔ခယ္က ေခါင္းမေမာ့ဘဲ ေဆးဝါးကိရိယာမ်ားႏွင့္ ေဆးကိုစစ္ေဆးေနသည္။ လုရႈဖန္မွာ မၾကာခဏ လုပ္ႀကဳံရန္ႀကိဳးစားမႈမ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္ရတတ္သည္။ အဆိပ္ခတ္ျခင္းကေတာ့ ​စိုးရိမ္ရသည့္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ပင္။ Systemေပးသည့္အခ်က္အလက္အရ လုရႈဖန္မွာ အနည္းဆုံး၃၅ ႀကိမ္ အဆိပ္ခတ္ခံရဖူးသည္။ သူ တစ္ခါမွေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မထိခိုက္ဖူးေသာ္ျငား ထိုအရာကဘယ္ခ်ိန္ေျပာင္းလဲသြားမလဲ ဘယ္သူမွမသိႏိုင္ေပ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းကေကာင္းသည္။

လုရႈဖန္မွာ ရွန္႔ခယ္က သူ႔ကို လက္ထပ္ၿပီးခါစဇနီးေလးလိုမ်ိဳး စိုးရိမ္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း သေဘာက်ေနသည္။ ၎ကသူ႔ကို ေဖာ္မျပတတ္ေသာ စိတ္ေက်နပ္မႈမ်ိဳး ​ေပးစြမ္း၏။

ရွန္႔ခယ္ကိုေႏွာင့္ယွက္မည့္အစား လုရႈဖန္မွာ တိတ္တဆိတ္ေဘးကေနၾကည့္ေနရင္း ရွန္႔ခယ္ ေသတၱာကို ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္ထိေစာင့္ေနေလ၏။
"​ျမန္ျမန္ အက်ႌလဲေတာ့ေလ၊ ကိုယ္တို႔သြားဖို႔ အသင့္ျပင္ၾကမယ္"

"ပြဲအခမ္းအနား မက်င္းပခင္ ၃ နာရီလိုပါေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ့ စံအိမ္ကေန နန္းေတာ္ဆီသြားဖို႔က ၁၅ မိနစ္ပဲၾကာတယ္၊ ငါတို႔မွာအခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္"
ရွန္႔ခယ္က ေရွးဦးသူနာျပဳကိရိယာဘူးကို ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ​ၾကမ္းျပင္ေပၚထားၿပီးမွ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဝတ္စုံကို ေကာက္ယူၿပီး အဝတ္လဲခန္းဆီ ဦးတည္လိုက္သည္။

လုရႈဖန္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေက်ာေနာက္ပစ္လ်က္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လိုက္လာ၏။