13

275 12 4
                                    


Bu bölümü diğer bölümlere göre biraz daha uzun yapmak istedim.

Iyi okumalar





Boynumu boydan boya öpmüş şimdi ise tişörtümü çıkartmaya başlamıştı. Gözlerim dolmuştu. Istemiyordum. Ağladığımı görmüş olacak ki dudaklarını boynumdan çekmişti irileşmiş gözlerimle ona bakıyordum. Bakışları beni bulduğunda yüzünde anlaşılması zor bir ifade vardı. Mutlu muydu? Pişman olabilir miydi? Pişman olup olmayacağını sabah uyandığında görecektik aslında. Büyük ihtimalle bir şey hatırlamayacaktı.

Bu şeyin daha fazla uzamasını istemediğimden iki elimle göğsünden ittim. Düşmemiş fakat sendelemişti. Hızla ayağa kalkıp odama gittim. İlk günden böyle bir olay yaşanması canımı sıkmıştı. Ayrıyeten tacizdi bu.

Odanın kapısını kapatıp kapıya yaslandım. Yere çömeldiğimde ağlamaya başladım. Küçükken yaşadığım o kötü şeyler aklıma geldiğinde korkuyla gözlerimi kapattım.

***

Ne kadar o şekilde oturdum hatırlamıyordum. Kapının kırılırcasına çalınması ile irkilerek yerimden kalktım. Kalkmam ile yüzümü buruşturmam bir oldu. Iki sorun vardı; ayaklarımı ve kıçımı hissetmiyordum. Ikinci ise gözlerim acıyordu.

"Jimin açar mısın kapıyı?"

"Lütfen...Bak ben-"

"Benim biraz kafam güzeldi. Özür dilerim."

"Lütfen açar mısın?"

"Kapı kilitli değil, gel." iki üç saniyelik bir sessizlikten sonra kapı yavaşça açılmıştı. Yoongi içeri girdiğinde üstünde siyah bir tişört ve gri eşofmanı vardı. Duş aldığı ıslak saçlarından belliydi. Odaya girdiğinde çalışma masasının sandalyesine ters bir şekilde oturarak bana bakmaya başladı. Ona gerçekten sinirliydim. Kendini tutamayacaksa eve neden sarhoş geliyordu ki?

Daha fazla ayakta kalmayıp yatağımın kenarına onun karşısına oturdum. Kafasını eğip tekrardan bana baktı. Söyleyeceklerini tartıyor gibiydi.

"Bak tekrardan özür dilerim. Tamam mı?" iki dakika boyunca kafamı yerden kaldırmadan düşündüm. Yine o adamın yaptıkları aklıma gelmişti. Gözlerim dolmuştu. Yoongi daha fazla beklemeden sandalyeden kalkarak odadan çıkacakken onu durdurdum.

"Değil." Daha dur bakalım... afallamış bir şekilde bana dönerken ayağa kalkıp onun önünde dikildim. Tamam boyum yüzünden kafamı kaldırıyor olabilirdim ama bu ona hesap soramayacağım anlamına gelmiyordu.

"Eğer kendine hakim olamayacaksan neden içip eve geldin? Arkadaşında kalabilirdin."

"Senin evde olduğunu unutmuşum. Hem sarhoştum diyorum. Özür diledik."

"SEN RESMEN BENİ TACİZ ETTİN."

"Özür dilerim." vay o- neyse

"Çık odadan." sabır dilercesine gözlerimi kapayıp uzun uzun nefesler aldım.

"Sahi ya sen neden ağladın? Yoksa daha önce hiç böyle bir şey yaşamadın mı?"

"Hatta şuan bile gözlerin dolu dolu."

"Ne uzatıyorsun? Affettim işte."

"Zamanında biri bir şey mi yaptı yoksa?" bakışları ciddileşmiş bir şekilde bana bakıyordu. Ona olanları anlatsam vicdan azabından ölür müydü acaba? O zaman anlatabilirdim belki

"Sana ne."

"Cidden soruyorum." yanımdan çekilip bu sefer yatağıma oturmuştu.

"Üvey eniştem..." bende gidip yanına oturdum. Yanına oturduğumu gördüğünde yüzünde çok kısa bir gülümseme oluşmuş ve hemen solmuştu.

"Üvey eniştem ben 6-7 yaşlarındayken bana cinsel tacizde bulunmuştu. Bunu daha sonra anladığımda benim için çok geç olmuştu. Çünkü artık her zaman bize geliyordu ve ben bu sefer yanlış bir şeylerin yanlış olduğunu anlamıştım. Işte bundan sonra zorlamaya oluyordu her şey. Annem ve babam çalıştığı beni bir üst katımızda oturan ablamın kocasına emanet ediyorlardı." kısa bir sessizliğin ardından sözüme devam ettim.

"Ona gerçekten çok güveniyorlardı... bu sefer benim rızam olmadığı için yatağın başlıklarına bağlardı. O zamanlar 11 yaşındaydım. Pantolonunu çıkarıp--"

"Tamam yeter." Yoongi durmaksızın akan yaşlarıma bakıyordu. Etkilenmiş olabilirdi ya da vicdan azabı çekiyordu. Pekala bunların hiçbiri olmayabilirdi. Belki de sadece üzülmüştü.

"Daha sonra işini benimle bitirdiğinde ellerimi çözmüştü. Deli gibi ağlıyordum. Gözlerim acıyordu artık. Hiçbir şey olmamış gibi gitmişti. Akşam annemler geldiğinde korkumdan söyleyememiştim. Yine ve yine..."

"Ama daha sonra babam yakaladı bizi. Ve sonra sonra eniştemi evdeki kuşluk tabancası ile vurmuştu. Tam 3 kere. Karnından ve iki bacağından... öylece yığıldı eniştem. Hastaneye kaldırdılar, ölmedi."

"Şuan yatağa bağlı bir şekilde yatıyor. O olaydan sonra biz başka bir şehre taşındık. Uzun bir süre günlerim psikolok da geçti... şimdi sende bana birden yaklaşınca ne bileyim eskiyi hatırladım işte."

Birden bana sarılmasıyla duraksadım. Farklı bir amacı yoktu bu sarılmanın bir dost bir sevgili gibi sarılıyordu. Destek vermek istercesine... 

NEXT TIME(YOONMIN)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin