Aslında uzunca düşündüm. Final mi olsa diye ama bu bölümü final olarak yazmak içime sinmedi. Ilk bölümden şu an ki bölümlere kadar çok fazla mantık hatam olmuştur belki. İyisiyle kötüsüyle bir şeyler yazıyorum ciddiye alıp okuduğunuz için teşekkürler.
Ayrıca bu bölümü uzun tuttum çünkü sınav haftam tekrardan başlıyor ve derslerime odaklanmak istiyorum. Aklınıza takılanları sormaktan çekinmeyin. İyi okumalar, sizleri seviyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yuhhhhhh
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümün sonlarına doğru anlarsınız bu fotoğrafı nede koyduğumu
Hastaneye girdiğimde gözüm Bogum'u aradı. Bana girişte bekleyeceğini söylemişti. Bir sağa bir sola doğru adımlamaya başladım. Ellerim titriyor, kalbim küt küt çarpıyordu.
"Jimin!" bana seslenen kişiyi görmek için sola doğru döndüm. Hoseok Hyung, Taehyung ve Yoongi idi. Hoseok Hyung ağlıyordu. Hızlıca yanıma geldiler. Tae, ikiliden ayrılıp danışmaya doğru gitmişti.
