Παράδεισος(Soul #2)

Κεφάλαιο 18

Το τεράστιο κύμα έπεσε πάνω σε ένα όχημα μέχρι να το καλύψει εντελώς. Ο θόρυβος προκάλεσε κραυγές και αναστάτωση από τους ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά, καθώς ένα άλλο κύμα, αυτή τη φορά ακόμη υψηλότερο, έσπασε μια μικρή βάρκα πάνω σε ένα σπίτι μέχρι που καταστράφηκε. Ένα νεαρό αγόρι ακούστηκε να φωνάζει τη μητέρα του και εκείνη να τον φωνάζει, μέχρι που ένα άλλο κύμα σίγησε και τους δύο.

Ξαφνικά ο ουρανός, ο οποίος ήταν ήδη πλήρως καλυμμένος με πυκνά, αδιαφανή γκρίζα σύννεφα, σκοτείνιασε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με έναν υπερφυσικό και ζοφερό τρόπο. Η απότομη αλλαγή συνοδευόταν από έναν απίστευτο κεραυνό και, από το πουθενά, ή μάλλον από την ακτή του ακατάστατου και επικίνδυνου κύματος, μια ψηλή, σκιώδης μαύρη φιγούρα, με φαρδείς ώμους και μυώδη χέρια, αναδύθηκε απερίσκεπτα. Μια εικόνα που δεν μπόρεσα να εκτιμήσω γιατί δεν ήταν καθαρή, αλλά το μόνο που μπορούσαν να διακρίνουν τα μάτια μου ήταν η σκοτεινή του σιλουέτα.

Οι λαμπερές σμαραγδένιες πράσινες κόρες των ματιών του εστίασαν στο πρόσωπό μου και μια ανατριχίλα διέτρεξε τη σπονδυλική μου στήλη καθώς είδα στα δυσδιάκριτα χαρακτηριστικά του μια αύρα αγνού μίσους, έτοιμος να επιτεθεί...

Ξύπνησα απότομα, καταπνίγοντας μια κραυγή. Μπορούσα αμέσως να δω ότι είχα ένα ελαφρύ στρώμα ιδρώτα στο μέτωπό μου και ότι το στήθος μου κουνιόταν λαχανιασμένο. Έτριψα τα βλέφαρά μου κάπως βίαια, σαν να ήθελα να βεβαιωθώ ότι ήμουν ξύπνια και ότι το τρομακτικό όραμα δεν ήταν αληθινό.

«Άλλος ένας εφιάλτης;» Η φωνή του, η οποία ενστικτωδώς προκάλεσε μια ελαφρά ηρεμία στο κέντρο του στήθους μου, με έκανε να τον κοιτάξω. Ο Αμεν, που καθόταν στη γωνία του κρεβατιού μου στα πόδια μου, συνοφρυώθηκε με ανησυχία.

«Ηρέμησε, βλέπει συνέχεια εφιάλτες».

Ανοιγόκλεισα τα μάτια και έγειρα το κεφάλι μου για να δω τη Νοέλια να κάθεται στο διπλανό κρεβάτι, με μια κούπα στα χέρια της απ΄ την οποία αναδυόταν ζεστός ατμός.

Σκούπισα τον ιδρώτα με το μανίκι της μπλούζας μου και ίσιωσα το κορμί μου, παίρνοντας βαθιές ανάσες για να χαλαρώσω. Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά καθώς εστίασα το βλέμμα μου στον Αμεν και οι αναμνήσεις που είχα πριν κοιμηθώ με χτύπησαν. Ένιωσα το αίμα να λιμνάζει στα μάγουλά μου καθώς μου χάρισε ένα μισό χαμόγελο, και αναπόφευκτα ανταπέδωσα τη χειρονομία.

Άκουσα τη Νοέλια να καγχάζει, αλλά όταν την κοίταξα, χαμογελούσε μόνο στον εαυτό της. Σήκωσε ένα φρύδι καθώς τα μάτια της περιπλανήθηκαν ανάμεσα σε αυτόν και σε μένα.