Blood And Tears

Kabanata 50

Sorry for super late UD. Super busy lang 😓 Hope you enjoy and thank you so much for patiently waiting. I really appreciate po na nag stay kayo. Take care and don't forget to take a rest too ❤️

SHIVA

Ever since I learned the ABCs, I never experienced love from anyone. The possessions I ardently desired for the family are like ashes that vanish into the air. No, this is probably a non-existent Prince Charming living in a fairy tale.

The maids prepared whatever I needed, from the moment I woke up to the last seconds of the night.

The chauffeur took me to where I wanted to go and where I needed to go.

I don't have to use my hands to protect myself, because I have bodyguards.

But not an overprotective father who's supposed to protect me and get mad whenever someone hurts his princess.

I never grow weary of doing things, because I have my servants.

But not a mom who braids my hair happily and someone who's supposed to be my best friend for all my heartaches.

My body never gets tired, but my heart surpasses the outpouring pain and solitude.

Mapait ang naging ngiti ko habang marahas kong pinupunasan ang mga luha na walang sawa sa pagpatak. Hindi naalis ang tingin ko sa litrato ni Kuya Aoi. The only person I have, but he's also taken away from me.

Sa pagkamatay niya ay tuluyan na rin namatay ang puso ko sa lahat and I build walls to protect myself from any pain not until I met a pair of moonlight eyes.

The moment I saw her eyes brings an undying feel of chills all over my system. She reminds me of a lot of things, my life, and her presence slowly softened my metallic barriers.

Naiinis ako, nagagalit at naasar sa tuwing nakatingin ako sa kaniya at higit akong kinain ng inggit at selos nang mapansin ko na pati atensyon ni Hunter ay nakatuon sa kaniya.

Pero kahit anong gawin kong tanggi at tago, sarili ko lang ang niloloko ko sa tuwing sinasabi ko na hindi ako apektado sa presensya ni Celeste.

And now, I knew where it all comes, because she is... she is my sister... and I can't lose someone again.

Wala akong tatay, wala akong nanay at nawalan na rin ako ng kuya kaya hindi ako papayag na mawawalan ulit ako ng kapatid.

Ayoko man aminin but Celeste is all I have right now. Hindi man malinaw sa akin, sa amin kung paano kami naging magkapatid pero hindi ko hahayaan na mapahamak siya.

Hindi ko gusto na danasin niya ang mga naranasan ko sa kamay ni Wowa. Hindi ako papayag na gamitin nila si Celeste para sa sarili nilang kapakanan.

I know where all Wowa's kindness came from. Kung ano man ang pinapakita niyang kabutihan kay Celeste sigurado ako na ang lahat ng iyon ay isa lang na malaking palabas.

At higit akong natatakot para sa kaligtasan ni Celeste. Wowa won't treat her like a precious and fragile gem if she won't benefit from Celeste. I know her well. My life is a total mess because of her evilness. Kilalang-kilala ko siya na kahit sarili niyang dugo ay handa niyang isangla kay Satanas makamit lang ang mga bagay na gustuhin niya.

Malalim akong huminga at nilunok ko lahat ng hinagpis, takot, pangungulila at pagkagulong ng isip mula sa mga nangyayari.

Hindi ko maiwasang lingunin ang alagang unggoy ni Celeste na bakas ang lungkot habang nakatanaw sa bintana. Halatang naghihintay siya sa pagbabalik ng amo niya, sa pag-uwi ni Celeste.

Tumayo ako at buong loob akong tumungo sa sala para puntahan si Hunter. Madilim na sa labas at mukhang kakaalis lang din nila Rian. Hindi ako nabigo ng maabutan ko Hunter na papunta sa kusina habang hawak niya ang isang baso na may lamang alak.