The World Could Die (Change Series #3)

Chapter 28

"Sabihan mo ako kung ano'ng result."

Inabot sa 'kin ni Lian 'yung brown paper bag na may lamang pregnancy test. Nakaupo lang ako sa couch niya mula kaninang bumili siya. Para akong batang pinagalitan, hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko. Hindi ko rin alam kung anong magiging reaksyon ko sa kung ano mang resulta nito.

Umiling ako. "Ayoko,"

Umupo si Lian sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko. "Hindi pwedeng hindi mo alamin. I'm sure kung ano mang maging resulta, nandiyan lang si Luke para sa 'yo."

Tumango ako at tumayo. Ayaw kong magpaka-plastik, ayaw ko pa ng anak. Kaka-graduate ko lang, kakasimula pa lang ng buhay ko.

Ayaw ko pa.

Pero paano? We've had one unprotected sex, noong lasing siya. Iyon lang.

Huminga ako nang malalim bago pumunta sa CR. Kailangan namin tanggapin ang consequences ng actions namin.

I blinked twice, thrice. Hindi ko alam... para akong hihimatayin.

"Ano?" tanong ni Lian paglabas ko. Napatakip ako sa bibig ko at sunod-sunod na ang luha ko. Kinuha sa 'kin ni Lian 'yung tatlong pregnancy test na hawak ko na puro positive. Nang makita niya ay mabilis niya akong niyakap.

"Anong gagawin ko?" tanong ko, humihikbi. Patuloy lang si Lian sa paghaplos sa likuran ko dahil mukhang hindi rin niya alam ang gagawin.

Bumitiw si Lian sa pagkakayap sa 'kin. "Gusto mo tawagan ko si Luke?"

I shook my head. "Ayaw ko... paano kung ayaw niya?"

"Hindi niya pwedeng ayawan yan. Gago siya kung ganoon!" paghy-hysterical ni Lian. Kinuha niya ang phone niya sa table niya. Ako naman, tahimik akong umupo sa couch niya.

"Ako na ang magsasabi kay Luke, huwag mo nang tawagan." bilin ko dahil mukhang may tatawagan siya. Patuloy pa rin ako sa pagpunas ng luha ko. Nangangatog ang mga tuhod ko kahit nakaupo naman ako.

Paano ba 'to? Isang buwan na lang ay aalis na si Luke. Ako? Nagre-review pa lang ako, hindi pa nga ako pasado ng board exam. Ano na lang ang sasabihin sa 'kin ng pamilya ko? Sigurado akong...

"Elly?" Napalingon ako sa tumawag sa 'kin at nakita ko si Nat na kakapasok lang ng office ni Lian. Mukhang nagmamadali siyang pumunta rito dahil naka-uniform na siya na pang-nurse. 9:00 AM pa lang at sigurado akong may pasok pa siya mamaya.

"Nat," Nagpunas ako ng luha, tumayo ako at nagmamadaling yumakap sa kaniya. "Nat, ayoko," I sobbed.

"Sshh," Nat caressed my back. "It's okay. May kilala akong OB, we'll take good care of your baby."

Since hapon pa lang ay bukas pa raw ang OB na kilala ni Nat. Nanginginig ako habang nasa taxi kami. Katabi ko silang dalawa pero hindi pa rin mabawasan ang kaba ko. Hindi biro ito. Mayroon ng bata sa tiyan ko, magiging magulang na ako. Kaya ko na ba?

"Tawagan namin si Luke?" tanong ni Nat. Mabilis akong umiling, alam kong maraming iniisip sa ngayon si Luke dahil kahit bakasyon ay nandoon siya sa work na sinasabi niya.

"Sigurado ka ba?" Lian asked. Tipid lang akong tumango.

Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami sa clinic ng OB gyne na kilala ni Nat. Hindi ko pa kasi maproseso pero alam kong kailangan ko 'tong i-confirm o kung totoo nga, kailangan kong malaman kung ano-ano ang mga kailangan kong gawin para mapanatiling safe 'tong baby.

"You are 6 weeks pregnant, Miss Esquivel."

Napahawak ako sa noo ko. Totoo na. Wala nang atrasan, wala ng pwedeng gawin para ibalik ang mga nangyari. At hindi ko 'to ipapalaglag, wala sa isip ko na ipalaglag 'to, alam kong nabigla ako pero hindi ko kayang patayin ang sarili kong anak.