Zawgyi 🌴
အိပ္ယာေပၚကိုအင့္ခနဲေနေအာင္ပစ္ခ်ခံၿပီးေနာက္သူအေၾကာက္ကန္
႐ုန္းရတယ္။ မ႐ုန္းလို႔လည္းမရဘူးေလ အဲ့အမ်ဳိးသားက
ကိုယ့္ကိုအမဲဖ်က္ေတာ့မလိုၾကည့္ေနတာကို။
ၿပီးေနာက္ သူက အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္ခ်ေန၍ ရိေပၚဘယ္ေျခလွမ္း
လွမ္းေနသလည္းခ်က္ခ်င္းနားလည္လိုက္ပါတယ္။
ခြၽတ္ခ်လိုက္ေသာအက်ႌေဘာင္းဘီေတြေနာက္ဆံုး
ေအာက္ပိုင္းမွာရိွတဲ့Boxerေတာင္ေတာင္မရိွေတာ့..။
"မင္း.. မင္းဘာလုပ္မလို႔လဲ?
သူရိွရာကုတင္နားကိုကပ္လာ၍ေမး႐ိုးသြယ္သြယ္အားပင့္ကိုင္ယူကာ
အၾကည့္ခ်င္းစံုေစတယ္။
"ဒီအေျခေနေတာင္ေရာက္ေနၿပီ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ငါဘာလုပ္မလဲဆိုတာ
မင္းအေနနဲ႔ မေတြးတတ္ဘူးလား.. "
ရိေပၚမ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးထိုလူ႕စကားစုတို႔ေၾကာင့္ခရမ္းခ်ဥ္သီး
တစ္လံုးပမာရဲရဲနီလ်က္။
ထို႔ေနာက္ ႏွဖူးျပင္ေပၚကိုက်ေရာက္လာတဲ့အနမ္းတစ္ပြင့္။
ျပဴးတိျပဴးေၾကာင္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူ႕ကိုအိပ္ယာေပၚ
လွဲခ်ရင္းျဖင့္အေပၚစီးကေနအုပ္မိုးလာေလသည္။
"ဟင္ မင္းလြန္မလာနဲ႔ေနာ္ ဖယ္စမ္း.. "
"ဘာလို႔ၿငိမ္ၿငိမ္မေနႏိုင္တာလဲ ဟန္နီ.. "
"ငါ့ကိုအပါက္ခ်ဲ႕မယ့္ကိစၥကို ငါက မ႐ုန္းလို႔မိွန္းေနရမွာလား"
သူ႕စကားစုေတြေၾကာင့္ထိုလူသားကသေဘာတက်ဟက္ခနဲ
ရယ္လိုက္တယ္။ အၿပံဳးေႏြးေႏြးေလးေၾကာင့္ ရိေပၚႏွလံုးသားက
ေခ်ာက္နက္ႀကီးထဲကိုေနာက္တစ္ေခါက္။
"ငါ့ကိုလႊတ္ မင္းရဲ႕ခ်န္ရိဆီကိုပဲ သြားစမ္းပါ့လား"
"ဟင့္အင္း ငါက မင္းကိုပဲ လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္ထိန္းထားရတာၾကာၿပီ ဟန္နီရဲ႕"
"ေသလိုက္!! ငါလက္မခံဘူး ငါသေဘာမတူပဲ မင္းငါ့ကို္ယူရင္
မုဒိန္းမႈေျမာက္တယ္ သိရဲ႕လား.. "
"ဟုတ္လား ဒါျဖင့္ ေျပာပါဦး ကိုယ့္အမ်ဳိးသားကို မုဒိန္းက်င့္တာ
ဘာပုဒ္မနဲ႔ အမႈဖြင့္မတုန္း.. "
