Zawgyi 🌴
စီးကရက္တစ္လိပ္ကိုေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ဖြာၿပီးပစ္ခ်လိုက္ေလတယ္။
သူ႕ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့သူ႕လူေတြကဝန္းရံထားသည္။
သူ႕ေရွ႕မွာဒူးေထာက္လ်က္အေနထားနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ထိုလူအိုႀကီးကို
တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးခပ္ေသာေသာရယ္သံနဲ႔အတူဆံသားေတြကို
လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္တို႔နဲ႔ထိုးဖြပစ္တယ္။
"ခင္ဗ်ားက သိပ္ၿပီးသတၱိေကာင္းေနတယ္ေပါ့ေလ ဟုတ္လား"
ေအးေအးလူလူေျပာထြက္လာတဲ့စကားစုေတြေၾကာင့္
စိတ္မေအးႏိုင္တာကထိုလူႀကီးပဲျဖစ္လိမ့္မည္။ရဲေတြက
ဒီလူႀကီးကိုလည္းအေသေၾကလိုက္ရွာေပမယ့္ဒုစ႐ိုက္ေလာကမွာ
က်င္လည္ခဲ့တဲ့လူႀကီးကေျခရာလက္ရာေဖ်ာက္သြားလိုက္တာ။
ဒါေပမဲ့ဒုစ႐ိုက္ေလာကသားအခ်င္းခ်င္းအဲ့လိုအေရွာင္အပုန္းေတြက
အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ဒါကိုလည္း ထိုလူနားလည္ေလာက္မွာပါ။
ထားပါ အခု သူေရွ႕မွာရိွေနတဲ့ လူအိုႀကီးကို တစ္စစီ ဆြဲျဖဳတ္ဖို႔
မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
လက္ကိုအသံုးျပဳကာထိုလူ႕မ်က္ႏွာကို္ပိုျမင္သာရေအာင္
အၾကမ္းပတမ္းဆြဲေမာ့ပစ္လိုက္တယ္။ အင္အားႀကီးတဲ့
လက္ေၾကာင့္ထိုအိုႀကီးမ႐ုန္းကန္ႏိုင္ခဲ့ပါ။
"ထန္အာကိုသတ္တာက ခင္ဗ်ားေပါ့ ၾကည့္ရေအာင္
ဒီအရွက္မရိွတဲ့ မ်က္ႏွာကို"
ထိုလူအိုႀကီးကၿငိန္ေနစဲ၊ ေရွာင္းက်န္႔ကႏႈတ္ခမ္းကိုမဲ့ခ်ၿပီး
စကားဆက္ပါတယ္။
"ေသမယ့္ရက္ကို ေနာက္ဆုပ္ေပးထားတာေတာင္
ေရာင့္တတ္ေနတဲ့ ခင္ဗ်ားက တစ္ကယ္ႀကီးေသဖို႔ ဆႏၵရိွေနပံုပဲ"
ထိုလူကေနာက္ဆံုးမွာတစ္ခ်က္ရယ္ခ်တဲ့သူ႕ေၾကာင့္အထိတ္တလန္႔
ျဖစ္သြားရတယ္။
"ပါးနဲ႔မားကို သတ္႐ံုတင္မဟုတ္ဘူး ထန္အာကိုပါ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔
သတ္ပစ္ရက္တာလဲ ဟူး ထားပါ လူစိတ္မရိွတဲ့ေကာင္ကို
ရွားျပေနလည္း အာေခါင္ေျခာက္တာပဲ အဖက္တင္လိမ့္မယ္
အဲ့ဒီေတာ့ ဒီေန႔ပဲ ခင္ဗ်ားကို ေလာကႀကီးထဲကေန အၿပီးပိုင္
ထြက္သြားခြင့္ေပးမယ္"
ေရွာင္းက်န္႔ကစတင္ၿပီးအသင့္ျပင္ထားတဲ့ႀကိဳးကြင္းေလးကို
က်န္းရွဖုန္းရဲ႕လည္ပင္းေပၚရိွေနေစလိုက္ပါတယ္။ ထိုေတာ့မွ
က်န္းရွဖုန္းခင္ဗ်ာအထိတ္တလန္႔နဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔ဆီ မဝံ့မရဲ
ျပန္ၾကည့္တယ္။
