Zawgyi 🌴
ဘဝမွာအေရးမပါတဲ့အရာေတြေနာက္ကိုလိုက္ရင္းတစ္ခါတစ္ေလ
အေရးပါတဲ့အရာေတြကိုေမ့ေနတတ္ၾကတယ္..။
ေရွာင္းက်န္႔ကလည္းအဲ့လိုပဲအေရးမပါတဲ့ကလဲ့စားေခ်မႈေနာက္ကို
လိုက္ရင္းအေရးပါတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအရာကိုမၾကာခန
ေမ့ေနတတ္တယ္..။
ၿခံတံခါးပြင့္ေနတာမို႔ကားကိုအလ်င္အျမန္ၿခံထဲကိုေမာင္းႏွင္တယ္။
အိမ္ေရွ႕မွာက ကားတစ္စီး။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဟန္က်ားရီရဲ႕ကားမို႔
ျမင္ျမင္ခ်င္းေဒါသေတြကေထာင္းခနဲ။
"ဟန္နီ ကိုယ္ျပန္လာၿပီ.. "
အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းျမင္ရတာကဟန္က်ားရီနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ
ထိုင္ေနတဲ့ရိေပၚကိုပဲျဖစ္တယ္..။
"ဟန္နီ.. ဒီေကာင္က ဘယ္လိုေရာက္လာခဲ့တာလဲ"
အထိတ္တလန္႔နဲ႔အမ်ဳိးသားအသြင္ကဟန္က်ားရီကိုမုန္းလို႔လား
ဒါမွမဟုတ္ သူ႕ကိုလုသြားမွာစိုးရိမ္လို႔ပဲလား။ လွစ္ခနဲၿပံဳးရင္းျဖင့္သူကအမ်ဳိးသားကိုၾကည့္လို႔ေအးေအးလူလူသာ
စကားဆိုျပန္တယ္။
"ေရွာင္းက်န္႔.. စိတ္ထိန္း ဘာလို႔ထိတ္လန္႔ေနရတာလဲ"
"သူမင္းကိုဘာေတြေျပာေသးလဲ နားပိတ္ထား သူေျပာတာနားမေထာင္နဲ႔
အဲ့ေကာင္က ဟန္နီကိုယ့္အနားကေန ထြက္သြားမွာကို
လိုလားေနတာ.. "
"မဟုတ္ဘူး မင္းထင္ေနတာဘာတစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး"
ရိေပၚကအလ်င္အျမန္ရွင္းျပသလိုထိုင္ေနတဲ့ဟန္က်ားရီကလည္း
သူ႕အသြင္ေၾကာင့္ဟက္ခနဲရယ္ပါတယ္။
"မဟုတ္မွလြဲေရာ ရိေပၚ မင္းအမ်ဳိးသားကို ဘာမွမေျပာရေသးဘူးလား"
ရိေပၚကိုဖ်တ္ခနဲၾကည့္ေတာ့မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္တာကိုသူေတြ႕တယ္။
ဟန္က်ားရီရဲ႕ခနဲ႔ၿပံဳးကလည္းတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနတဲ့ပံု။
"ဟန္နီ မင္းကိုယ့္ကို ဘာေတြလ်ဳိ႕ဝွက္ထားတာလဲ"
ရိေပၚကျပန္မေျဖအႀကီးအက်ယ္မ်က္ႏွာပ်က္လာေနတာမို႔
ေရွာင္းက်န္႔ပိုလို႔စိတ္ပူသြားတယ္။ မဟုတ္မွလြဲေရာ
ဟန္နီထြက္မသြားပဲ ေနခဲ့ေတာ့မွာမ်ားလား ဟင့္အင္း မျဖစ္ရပါဘူး။
