Zawgyi 🌴
တန္ရာတန္ေၾကး|အခန္း၅|
"ေျပာ.. ကြၽန္ေတာ္ကိုဘာအတြက္ေတြ႕ခ်င္ရတာလဲ?
သူ႕စကားအဆံုးထိုလူႀကီး၄ေယာက္ကသက္ျပင္းကိုယ္စီခ်တယ္။
ၿပီးမွသူ႕ထံကိုမွင္ေသေသၾကည့္လာၿပီးေျပာရမွာသိပ္ခက္ေနသည့္ဟန္မို႔
ရိေပၚလွစ္ခနဲၿပံဳးလိုက္တယ္။
"ဦးေလးတို႔က အစကေတာ့ပါးပါးရဲ႕အခ်စ္ရဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြပါ
အခုမွ ဘယ့္ႏွယ့္ပါးပါးေပၚမေက်မနပ္ထျဖစ္ရတာတုန္း?
ထိုလူႀကီး၄ေယာက္ထဲကက်န္းရွဖုန္းဆိုတဲ့လူကအဆို္းဆံုးပင္
သူ႕မွာေျပာခ်င္တာေတာင္သူ႕ေဘးမွာရိွတဲ့ဟန္ေက်ာက္ဇီက
လွမ္းတား၍ၿငိမ္ေနရျခင္း၊ ဒါေတာင္ဖင္တႂကြႂကြျဖစ္ရင္း
စိတ္လႈပ္ရွားေနဟန္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုပူတဲ့အထိအခ်င္းခ်င္း
ပြတ္တိုက္ေနေလရဲ႕။
ဟန္ေက်ာက္ဇီ၊ က်န္းရွဖုန္း၊ ဖန္ယြင္စန္း၊ လန္ခယ့္ထန္
ရိေပၚပါးပါးဝမ္ရိက်ိန္းတို႔က အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြလို႔ရိေပၚသိထားတယ္။ ေနာက္မွ
အားလံုး႐ုတ္တရက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးပါးပါးမရိွေတာ့တဲ့ေနာက္
ျပန္ေပၚလာၾကတယ္။ ဒါနဲ႔တင္အားမရေသးဘူး ပါးပါးရဲ႕
မ်ဳိးဆက္ျဖစ္တဲ့ကိုယ့္ကိုပါရန္ရွာေနေလရဲ႕။
"ဦးေလးေျပာခ်င္တာက မင္းပါးပါးဆီကေန မင္းရခဲ့တဲ့
အေမြအေၾကာင္းပဲ"
Coffeeပူတို႔ကိုမႈတ္ေသာက္ရင္းျဖင့္လန္ခယ့္ထန္ကသူ႕ကိုၾကည့္လ်က္
ေျပာတာမို႔ရိေပၚတစ္ခ်င္ေတြေဝသြားတယ္။
သူတို႔ေျပာတဲ့ အေမြဆိုတာ ဘာႀကီးတုန္း?
"ကြၽန္ေတာ္သိပ္နားမလည္ဘူး!!
ဒီေတာ့ေဘးမွာပြဲၾကည့္ေနတဲ့က်န္းရွဖုန္းကမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္
ဝင္ေျပာလာတယ္။ ၾကည့္ရတာ ဒီပြဲထဲကိုအစကတည္းက
ဝင္ခ်င္ပံုရတယ္။
"မသိဘူး ဟုတ္လား အဲ့ေကာင္က ငါတို႔ကိုေက်ာသြားတာေလ
ၿပီးေတာ့ အဲ့ေခြးက မင္းကိုဘာမွမေပးခဲ့တာ ငါမယံုဘူး"
ၿပီးမွလက္က်န္Coffeeကိုတစ္က်ဳိက္တည္းေသာက္ၿပီးစားပြဲေပၚ
အားနဲ႔ေဆာင့္ခ်ပစ္တယ္။ ထိုအရာၾကည့္လ်က္ ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ
မဲ့ၿပံဳးတစ္ခုေပၚလာတယ္။
