Zawgyi 🌴
မနီးမေဝးကေနၾကားရတဲ့ေျခသံေလးေၾကာင့္မ်က္ခံုးေတြ
တြန္႔ခ်ဳိးလာရသည္။ ေနာက္၊ ထိုေျခသံက သူ႕ေဘးမွာ
ရပ္တန္႔သြားတာမို႔မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္နဲ႔မ်က္လံုးေတြကိုဖ်တ္ခနဲ
ဖြင့္လိုက္ေတာ့မပီမျပင္ျမင္ကြင္းထဲကိုေပၚလာသည့္ပံုရိပ္ေလး။
သို႔ႏွင့္ အိပ္ယာထက္မွာလူးလိမ့္ရင္းမ်က္လံုးေတြကို
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ကာၾကည့္လိုက္ေလသည္...။
ေသြးတစ္ခ်ဳိ႕ကပါးျပင္ေပၚမွာေပက်ံေန၍သူ႕ကိုခပ္ဖြဖြ
ၿပံဳးျပလာေသာ ထိုလူ႕အသြင္က ေၾကာက္စရာႀကီးပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ အထိတ္တလန္႔ ထထိုင္မိလိုက္သည္..။
နံရံေပၚကနာရီကိုတစ္ခ်က္လွမ္း႐ိႉးေတာ့ေန႔လည္၂နာရီတိတိ။
မနက္၉နာရီေလာက္တုန္းကမူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားတာထင္တယ္။
အမ်ဳိးသားက သူ႕ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အသြင္နဲ႔
ၿပံဳးၾကည့္ေနတာမို႔ တံေတြးတစ္ခ်က္မ်ဳိခ်ရသည္..။
ဒါက အႏၲရာယ္ကင္းမယ့္သေဘာမွာရိွမေနဘူးဆိုတာ
သူသိတာေၾကာင့္။
ေျဖာင္း!!
ေတြးလို႔မွမဆံုးေသး။ ပါးျပင္ေပၚကို က်ေရာက္လာတဲ့
အားျပင္းသည့္႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္လည္ထြက္သြားရေလသည္..။
ေနာက္၊ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ျပန္ၾကည့္ေတာ့
အမ်ဳိးသားမ်က္ႏွာေပၚကအၿပံဳးေတြ႐ုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
"ေရွာင္းက်န္႔... မင္းဘယ္လိုလုပ္!!!!!!
"႐ႉး!!!
ႏႈတ္ခမ္းေပၚလက္ညိဳးတင္ၿပီးစကားဆက္မေျပာနဲ႔ဟု
အသံတိတ္ေျပာတာမို႔သူလည္းဆက္ၿပီးအသံမထြက္ရဲေတာ့။
အမ်ဳိးသားရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚတင္မွာမဟုတ္။ လက္ေတြ
အက်ႌေတြေပၚမွာသာ ေသြးမ်ားေပက်ံလွ်က္ရိွသည္။
သို႔ႏွင့္ ေအာက္ထပ္မွာရိွတဲ့ TVဖြင့္သံခပ္တိုးတိုးေၾကာင့္
ကိုယ္ေလးမတ္ခနဲျဖစ္ရင္းေရွာင္းက်န္႔ကိုတြန္းဖယ္ကာ
အခန္းထဲမွအဆင့္ဧည့္ခန္းရိွရာကိုေျပးထြက္ခဲ့ျပန္။
ေနာက္ဆံုးက်န္ရိွေနေသးတဲ့ေလွခါးထစ္ေပၚကိုေျခမလွမ္းခင္
ေနရာအႏွံ႔ျပားမွာေပက်ံေနတဲ့ေသြးေတြေၾကာင့္ေျခပင္
မခိုင္ေတာ့။ ေလွခါးလက္ရမ္းကို အမီွျပဳ၍ ထိုင္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
