Zawgyi 🌴
"ဟန္နီ ေနမေကာင္းဘူးဆို ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုမေျပာလဲ"
ျပန္လာလာခ်င္းအခန္းထဲဝင္လာ၍ကုတင္ေပၚမွာဇိမ္က်က်
အိပ္ေနတဲ့သူ႕ႏွဖူးကိုစမ္းၿပီးအမ်ဳိးသားကစိုးရိမ္ဖြယ္ရိွတဲ့
မ်က္ႏွာထားနဲ႔ေမးတယ္။ ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းမဲ့ခ်ၿပီး အမ်ဳိးသားရဲ႕
လက္ေတြကိုျပန္ပုတ္ခ်ကာ
"ဒီစကားကို ဘယ္ကေနၾကားလာခဲ့တာလဲ??
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့အမ်ဳိးသားရဲ႕
မ်က္ႏွာကြက္ခနဲပ်က္တယ္..။ သူကလည္း ဒီလိုမ်က္ႏွာအသြင္ကို
အားပါးတရ အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္တယ္....။
"မင္းလူေတြေျပာလို႔ သိတာပါ ဟန္နီရဲ႕ တစ္ကယ္ပဲအဆင္ေျပရဲ႕လား
ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
ရိေပၚလွဲေနရာထထိုင္လိုက္ၿပီးေဘးနားကခံုေပၚမွာရိွတဲ့
အာလူးေၾကာ္ထုတ္ကိုေဖာက္စားေနလိုက္တယ္..။ ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕
ေမးခြန္းေတြကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္မေျဖ
"ကိုယ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအဲ့လိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ
စိတ္ပူသြားရလဲ သိရဲ႕လား"
တစ္ကယ္ဆိုေရွာင္းက်န္႔ဘက္ကအဲ့ဒီလိုမ်ဳိးဟန္ေဆာင္ၿပီး
ေျပာေနဖို႔မလိုေတာ့ဘူးထင္တယ္..။ ရိေပၚအေၾကာင္းစံု
သိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေရွာင္းက်န္႔နဲ႔စကားေျပာဖို႔ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္..။
'ေနာက္က်မယ္ေစာင့္မေနေတာ့နဲ႔'ဆိုတဲ့မက္ေဆ့ခ်္ကလြဲလို႔
ဘာမွထပ္ေရာက္မလာခဲ့။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ တစ္ညလံုး
အိမ္ကို ျပန္မေရာက္ခဲ့..။
ငါကသာ..မင္းကိုေစာင့္ရင္း အခန္းထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားရတာ?
ဒီတစ္ခါေရာဘယ္လိုဆင္ေျခမ်ဳိးေပးလာဦးမလဲ?
"မင္းဘာလို႔ တစ္ညလံုးျပန္ေရာက္မလာခဲ့တာလဲ အဲ့ကိစၥအရင္ရွင္း"
"အာ.. ဒါလား ဟန္နီက ကိုယ့္ကို စိတ္ပူေနတာပဲ.. "
ၿပံဳးစစနဲ႔ေျပာလာတာမို႔ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းေတြမဲ့ခနဲျဖစ္သြားတယ္။
"ကိုယ္ ခ်န္ရိဆီမွာ!!!
"ထပ္ၿပီး သူပဲလား???
