If-8(Z)

274 18 2
                                    

အရင္အပတ္က အျပင္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး အခုထိအိမ္တြင္းျပန္ေအာင္းေနတာတစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အိမ္မွာေနၿပီးစာေရးလိုက္၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္၊ စားလိုက္လုပ္ေနတာ။ ပ်င္းစရာေကာင္းေပမဲ့ သိပ္ေတာ့မပင္ပန္းလွပါဘူး။ လကုန္ဖို႔သိပ္မလိုေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ လကုန္ရင္ ဆိုင္သြားရမယ္။

ၾကားထဲအခ်ိန္ေတြေတာ့စားလိုက္၊ အိပ္လိုက္၊ စာေရးလိုက္နဲ႕ဘဲေပါ့။ တစ္ခါတေလလည္းနစ္ကီနဲ႕လမ္းေလွ်ာက္သြားတာေပါ့။ အိမ္ထဲမွာဘဲ ေန႕တိုင္းေနရင္ အပ်င္းေရာဂါနဲ႕ေဆး႐ုံေရာက္သြားေလာက္တယ္။

...

လကုန္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ေန႕စဥ္လုပ္ငန္းမ်ားကိုေျပာင္းလဲရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ မနက္ခင္းမွာ ေစာေစာစီးစီးနိုးလာၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ကာ မနက္စာစားရင္းလုပ္ရမည္မ်ားကိုေတြးေနသည္။
အရင္ရက္က သူ(မ)သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဘယ္ရီနဲ႕ဖုန္းေျပာရင္း ဆိုင္မွာ မီႏူးအသစ္ေလးလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့အေျပာေၾကာင့္ ယမင္းေသာ္မိမိေခါင္းကိုအလုပ္ေပးရအုံးမည္။ ဘဝမွာ စဥ္းစားရတာေလာက္ ေခါင္းစားတာမရွိဘူး။

မနက္စာကိုေစာေစာစီးစီးထစားေပမဲ့ တစ္နာရီေလာက္အၾကာမွသာ စား၍ၿပီးသည္။ ပန္းကန္ကို ေဘစင္တြင္သာ တင္ခဲ့လိုက္သည္။ ေခါင္းကိုအလုပ္လုပ္လိုက္ေတာ့ပန္းကန္လည္းမေဆးခ်င္ေတာ့ေပ။

ဟူးးး ပ်င္းလိုက္တာ။ ဆိုင္သြားခ်င္တယ္။ အျပင္လည္းမထြက္ခ်င္ဘူး။ ဆိုင္ဘဲသြားခ်င္တယ္။

ဟာ ဘာလုပ္ရမလဲ။

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လူတစ္ေယာက္လို႔ေတာင္ မထင္ေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔ဒီေလာက္ပ်င္းေနပါလိမ့္။ အရင္ကဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ နင္ေျပာင္းလဲသြားၿပီဘဲ ယမင္းေသာ္။

လူတစ္ေယာက္လို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမထင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ယမင္းေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္မသြားဘဲဘယ္ရီကိုလာရန္ ေျပာဖို႔အတြက္ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

"ဟယ္လို။ ဘယ္ရီလား။"

ေျပာျပာၿပီးခ်င္းအားမာန္အျပည့္နဲ႕အသံဟာဖုန္းစပီကာမွပ်ံ့ႏွံ႕လာသည္။ နစ္ကီေလးကေတာ့ ေဘးနားမွာထိုင္ကာ ကစားစရာေတြနဲ႕ေဆာ့ေနသည္။

-အကယ်၍- (2)(Completed)Where stories live. Discover now