7 Hortkuluk

XVI

AS– "Cidden mi?"
DM– "Evet cidden."
AS– "Önemli konuşmamızı sadece Çok Özlü İksir hakkında anlamadığın boş sorular için mi böldün?"
DM– "Yalnız boş sorular değildi. Onlardan sınav olacaz, hatırlatırım Snape. Ayrıca boş sorular olsaydı, baban cevaplamazdı değil mi?"
AS– "Cevapladı. Çünkü sınavdan düşük aldığında da baban Hogwarts'ı yerle bir ediyor. Yok haksızlıkmış, yok saçmalıkmış!"
DM– "Benim babam öyle yapmıyor!"

Ashira, sarışın çocuğa ' emin misin ' dercesine bakınca, sarışın çocuk ne diyeceğini şaşırdı.

DM– "Yani– yani en son– en son 2. sınıfta olmuştu."
AS– "Tı tı tı. Hafızanda yokmuş Malfoy."
DM– "3. sınıf?"

Ashira cevaplamak yerine kaşlarını kaldırdı.

DM– "4. sınıf?"
AS– "Bak hatırladın işte. Geçen sene yani. Çokta zor değilmiş dimi?"
DM– "Ama şimdi 5. sınıftayız. Büyüdük yani."
AS– "Bir yaş."
DM– "Bir yaş."
AS– "Herneyse ben gidiyorum."
DM– "Neden?"
AS– "Sohbetin sarmadı da ondan."
DM– "Sohbetim değilde başka bir şeyim sarar Snape. Denemek ister misin?"

Sarışın çocuk bunu söylerken, Ashira'ya yaklaşmış ve saçından bir tutamı parmaklarına dolamıştı.

AS– "Aslına bakarsan, benim de kavgam çok iyi sarıyor Malfoy. Yumruklarım mesela."
DM– "Göstersene."
AS– "Memnuniyetle."

Ashira, sarışın çocuğun elini tutup, ters çevirdi ve yüzü duvara yapışacak şekilde, duvara itti. Arkasından da ellerini ters bir şekilde tutuyordu. Sonrasında da kafasına yumruk atarak, sarışın çocuğun sert bir darbe almasını sağladı.

AS– "Beğendin mi?"
DM– "Ne yaptığını zannediyorsun sen– ah!"
AS– "Sen istemiştin Malfoy, yine mi unuttun? Gerçekten de hafızan zayıfmış."
DM– "Şakaydı!"
AS–"Git şaka yapacak başka birini bul bok beyinli! Potter ya da Weasley gibi. Belki de Granger. Ama benden uzak dur!"

Ashira, sarışın çocuğu orada, o şekilde bırakıp, koridorda ilerlemeye devam etti. Koridorun sonunu dönerken de duyduğu son şey, Malfoy'un ' babam bunu duyacak ' diye bağırmasıydı.

––––––––––––––––––––––––––––––––––––

HP– "Bay Potter birdaha aptallık edip, iksir malzemelerini bulamamazlık yapmayın!"
AS– "Bok kafalı Potter! Duyuyorum seni!"
HG– "Sana sessiz ol demiştim Harry!"
HP– "Of sanki duyduysa da nolacak?"
AS– "Çok şey olacak Potter. İlk önce benim dayağımı yiyeceksin, sonra da Profesör Snape'in dayağını!"
HP– "Öyle bi hakkınız yok!"
AS– "Belki babamın olmayabilir, ama benim var. Hem de fazlasıyla hakkım var. Geçen sefer ki kavga sebebini unutmadın değil mi?"
HP– "Unutmak ne mümkün? Senin yüzünden cezaya kalmıştım hemde bir hafta boyunca!"
AS– "Bir düzeltme yapayım Potter. Senin yüzünden. Benim değil. Sen kendini yaktın."
HG– "Kesin tartışmayı. Yine süremiz yetmeyecek."
DM– "İlk defa Granger'a katılıyorum."
AS– "Senin şu an revirde olman gerekmiyor mu sarı kafa?"
PP– "Neden? Ne reviri? Draco iyi misin?"
AS– "Demek bilmiyorsun Parkinson. Ben söyleyeyim–"
DM– "Kes sesini!"
AS– "Biricik arkadaşın benim tarafındam dövüldü, Parkinson. Kafası şişmişti en son da artık ne yapıp ne ettiyse geçirmiş."
DM– "Sen sesini kes demenin ne olduğunu bilmezsin aptal kız?"
AS– "Birkaç saat önce yediğin dayak yetmedi heralde ha? Ağzını topla Malfoy, yoksa ağzını kırarım!"
DM– "Onu bir kere yapabilirsin akıllı kız. İkincisinde, ilki gibi müsamaha göstermem haberin olsun!"
AS– "Yaa demek öyle. Naparsın Malfoy? Müsamaha göstermediğinde naparsın? Söylesene!"
DM– "Sabrım taştığında ne yapabileceğimi tahmin bile edemezsin Snape!"
AS– "Madem tahmin edemiyorum, göster o zaman!"
DM– "Pekâlâ. CRUCİO!"
AS– "PROTEGO! Gerçekten mi Malfoy? Seni kurtardığım büyüyü bana mı yapacaktın? Yazık."
DM– "Sana söylemiştim Snape. Sabrım taşarsa yapabileceklerimi tahmin edemezsin diye!"
AS– "Yapabildiğin en fazla şey bu mu?"
DM– "Hâlâ devam ediyorsun. Kes artık sesini!"

Ashira tam ağzını açıp, büyü atacağı sırada kapı sert bir şekilde açıldı ve herkes o tarafa döndü.

ÖĞRENCİ– "Snape! Baban–"
AS– "Ne? Ne oldu babama?"
ÖĞRENCİ– "Aşağıda– yerde kanlar– içinde."
AS– "Ne?"

Ashira hızlı bir şekilde sınıftan çıktı. Ve arkasında meraklı, korkan, gergin tam 8 kişi bıraktı.

PP– "Nefes al ve tam olarak ne olduğunu anlat."
ÖĞRENCİ– "Huh tamam."

––––––––––––––––––––––––––––––––––––

AS– "Baba!"
D– "Bayan Snape, çekilin."
AS– "Asla. Babamın iyi olduğunu görene kadar hiçbir yere gitmiyorum."
D– "Babanız iyi olacak fakat sizin çıkmanız gerekiyor Bayan Snape. Aksi takdirde büyü kullanmak zorunda kalacağız."

Ashira kafasını olumlu anlamda sallayıp, hemen odadan ayrıldı. Kapının önüne çöküp, beklemeye başladı. Fakat garip bir şey vardı ki ağlamıyordu. Sadece babasını –yani hayattaki tek sahip olduğu kişiyi– kaybetmenin korkusunu yaşıyordu.

PP– "Hey, Snape! İyi misin?"
AS– "Evet iyiyim hatta mükemmelim. Babam nolduğunu bilmediğim bir şekilde yerde kanlar içerisinde bulunuyor ve beni odadan çıkarıyorlar. Hemde hiçbir şey söylemeden!"
PP– "Sakin ol. Dumbledore napacağını iyi bilir."
AS– "İyi bilip bilmemesi umrumda değil. Dua etsin ki babamı kurtarabilsin, aksi takdirde bu okulu onun başına yıkarım!"
PP– "Sen merak etme, baban iyi olacak. Biraz bahçeye çıkmak ister misin? Temiz hava iyi gelir

Evet ile hayır arasında gidip gelen Ashira, bir kez olsun sorunlarını birisiyle konuşup, dertleşerek çözmeyi seçti.