7 Hortkuluk

XXI

PP– "Burası olduğundan emin misin?"
AS– "Evet. Harita da öyle gösteriyor."
DM– "E hadi girelim içeriye."

Ashira, Malfoy'a birkaç saniye kötü kötü baktıktan sonra kapıya yöneldi ve kapıyı tıklattı. Fakat ses seda yoktu.

DM– "Bak ben dedim direkt girelim diye. Bide kötü kötü baktın bana!"

Ashira, tekrar dönüp Malfoy'a kötü kötü bakınca, Malfoy gözlerini başka yerlere çevirip, ıslık çalmaya başladı.

AS– "Kimse açmayacak mı kapıyı!"

Hâlâ ses yoktu. Sonunda dayanamayan Ashira, kapıyı omzuyla kırdı.

AS_ "Hey! Kimse yok mu?"

Yine ses yoktu.

AS– "Hey!"
DM– "Yok işte kimse!"
PP– "Bence evi aramalıyız."
AS– "Tamam. Dağılın o zaman. O kadını bulmamız gerek."

Üç büyücü de evde dağılmış, her yeri arıyorlardı ve buldular da. Daha doğrusu buldu, Ashira.

Kadın bağdaş kurmuş bir şekilde hava da dikiliyordu ve ellerinde de taşlar vardı.

AS– "Hey!"

Kadın elleriyle susması gereken bir hareket yaptı. Ama Ashira susmadı.

AS– "Sana diyorum! Baksana bi!"

Sonunda kadın gözlerini açıp, kıza baktı. Şimdi ise gözleri faltaşı gibi açılmıştı. Havadan yere inip, bağdaşı yerde kurdu. Elleriyle karşısını gösterdi, Ashira'nın oturması için.

AS– "Ben–"
CADI– "Ashira Elodie Snape."

Ashira'nın anında kaşları çatıldı.

AS– "Nerden biliyorsun?"

Cadı, umursamazca omuz silkti.

CADIN– "Küreden gördüm."
AS– "Nasıl yani? Geleceğimizi biliyor muydun?"
CADI– "Evet ve yanında getirdiğin Draco Malfoy ile Pansy Parkinson'u da gördüm."

Ashira şaşırmıştı ama hoşuna da gitmişti. Çünkü, böyle şeylerle ilgileniyordu ve heveslerinin, çalışmalarının boşa gitmeyeceğini öğrenmişti.

CADI– "Neden geldin?"
AS– "Babam için."

Cadı, kaşlarını kaldırıp Ashira'ya baktı. Sonrasında da kaşlarını çattı.

CADI– "Snape'in benle nasıl bir işi olabilir ki? Ya da senin."
AS– "Babam yaralandı. Büyük bir darbe aldı. Onun iyileşmesi için de senin iksirin lazım. Eğer o iksiri içemezse ölecek, önümüzde ki 24 saat boyunca."

Cadı, oldukça şaşırmıştı. Dumbledore'da olmayan fakat kendisinde olan nasıl bir iksir olabilirdi ki?

CADI– "İksirin adı ne?"
AS– "Bir dakika. Kağıtta yazıyordu."

Kıyafetinin cebinden kağıdı çıkarıp, cadıya uzattı Ashira.

CADI– "Selementur Telatusa"
AS– "Vereceksin değil mi?"

Cadı, biraz daha kağıda baktıktan sonra Ashira'ya döndü.

CADI– "Bu iksir oldukça nadir bulunan bir iksir ve yapımı yıllar sürüyor."
AS– "Ama sende var. Öyle değil mi?"

Ashira, gerginleşmişti. Kadın birkaç saniye donuk bir şekilde Ashira'ya baktı.

AS– "Cevap versene!"

Cadı, hâlâ Ashira'ya bakıyordu, donuk bir şekilde.

CADI– "Var."

Ashira, derin bir nefes aldı. Rahatlamıştı.

AS– "Madem öyle neden boş boş suratıma bakıyordun?"
CADI– "Hatırlamaya çalışıyordum, iksirin yerini."
AS– "E hatırladın mı bari?"
CADI– "Hatırlamadım, gördüm."
AS– "O nasıl oluyor?"

Kadın omzunu silkip, ayağa kalktı.

CADI– "Odak noktasını sabit tuttuktan ve düşündükten sonra her şey kolay."

Ashira, birkaç saniye düşündü, bu laf üzerine. Sonra ise o da ayağa kalktı.

AS– "Biraz hızlı olursan sevinirim. İlacı alıp yola çıkmam gerek. Yolum uzun."

Cadı iksiri alıp, getirdi. Ashira'ya uzatmadan önce ona uzun uzun bakıp konuştu.

CADI– "Babanın abarttığı kadar varmışsın."
AS– "Nasıl abarttığı kadar?"
CADI– "Boşver. Al iksiri. Bu arada yolunuz ne kadar uzun?"
AS– "2 günde geldik aslında. Ama 1 günde geri dönmemiz lazım. Yani ileri ki 24 saat içerisinde. Babamı kurtarmak için."
CADI– "İstersen sizi cisimleyebilirim."

Ashira'nın o an gözlerinin parladığına yemin edilebilirdi.

AS– "Gerçekten mi? Bunu yapabilir misin?"
CADI– "Unutma, ben çağın en ileri gelmiş cadısıyım."

Ashira hemen Malfoy ve Parkinson'a seslendi. Onlar da gelince, cadı elini onlara doğru uzattı.

AS– "Çok teşekkürler. Babamın hayatını kurtarıyorsun."
CADI– "Babanla aramız da ki bağ çok güçlüydü Ashira. Onun bana yaptığı iyilikler karşısında bu bir hiç."
AS– "En yakın zaman da buraya tekrar geleceğime emin olabilirsin. Babamla aranızda ki bağı ve yaşananları dinlemek için."
CADI– "Sabırsızlıkla bekliyor olacağım, Ashira."

Ve sonra onları cisimledi.

––––––––––––––––––––––––––––––––––––

D– "Son 21 saat kald–"
AS– "Profesör!"

Dumbledore'nin lafını bölen şey, Ashira'nın koşarak onların yanına gelmesi ve onlara seslenmeydi.

D– "Hey, nefes al Ashira. Getirdin mi iksiri?"

Ashira'nın konuşmaya hâli yoktu o yüzden cebinde ki iksiri çıkarıp, gösterdi.

D– "Aferin. Biliyordum başaracağını. Baban senin sayende kurtulacak, Ashira. Gerçekten her babanın sahip olmak isteyeceği bir evlatsın."

Ashira, bu sözler karşısında ne diyeceğini bilemedi. İlk defa ondan yaşça büyük biri onun iyi karakterini övüyordu. Yani yaşıtı bir çocuk değil ya da onun dış görünüşünü öven bir ergen. Koskocaman Hogwarts'ın müdürü ve evrenin en iyi büyücüsü onu övüyordı.

Madam Pomfrey, iksirin bir kısmını Snape'e içirdi, diğer kısmını da iğne yardımıyla vücuduna enjekte etti.

AS– "O iyi olacak değil mi?"
MP– "Evet. İyileşecek. Senin sayende."

Onun sayesinde, Ashira'nın sayesinde.