7 Hortkuluk

LXX

Oy vermeyi ve paragraf arası yorum yapmayı unutmayın..

DM– "Sence de abartmıyor musun?"

PP– "Kaç aydır burada komada gibi yatıyorsun Draco. Az bile!"

Her ne kadar, her fırsatta söylesemde, Pansy'yi bir türlü ikna edemiyordum.

Hayır, yani en yakın kız arkadaşı Ashira'ydı. Sırf bir hata yaptı diye bir anda silemezdi onu. Ayrıca hata da sayılmazdı ki.

DM– "Kızı biz zorladık Pansy! Az bile diyorsun hâlâ? Hayır, yani zarar da almadın bu işten. Ne diye hâlâ uzatıyorsun ve uzatıyorsunuz?!"

Belki de şu an nankörlük yapıyorum Pansy'e karşı ama Ashira'nın yaptığı fedakârlıkları yok sayamazlar. Kim olursa olsun!

Tüm gün, her yarım saatte bir kontrole geliyordu Pansy ya da Blaise.

Ashira ise onlar yüzünden gelemiyordu. En son onu 5 gün önce gördüm. Şu an ne yapıyor, eski hâline döndü mü, bilmiyorum. Ve çok merak ediyorum.

––––––––––––––––––––––––––––––––––––

Zor dakikalar sonunda yataktan çıkmak için izin almışım Madam Pomfrey'den.

Onlara yürümek istediğimi yoksa bu gidişle yürümeyi unutacağımı söylemiştim ve bu sayede izin almıştım. Ama asıl amacım sadece Ashira'yı görmekti.

Madam'ın yardımıyla revirden çıktım ama yarı yolda yalnız kalmak istediğimi söyledim. O da psikolojik olarak kötü hissettiğimi düşünüp beni yalnız bıraktı ki düşüncesi haksız da sayılmazdı.

Adımlarımı emin olduğum yere doğru yönlendirdim.

Profesör Snape'in odasına.

Ashira'nın son olan olaydan sonra, oda eski hâline döndürüldükten sonra, tüm vaktini orada geçirdiğine eminim.

Yani ona gidiyordum.

Koridorların duvarlarından destek alarak yürüyordum ki nefesim kesildi bir anda. Aylar sonra bir anda bu kadar yorulmak hiç iyi gelmemişti.

Duvara kolumu yaslayıp hafif nefes egzersizi yapmaya başladım. Derin nefes al ve ver. Bu kadar. İşte. Nefes alıyorsun Draco. Sakin ol.

Uzun çabalarım sonunda azıcıkta olsa düzenli nefes almaya geri başlayınca, odaya doğru adımlamaya devam ettim.

Tam Snape'in odasının olduğu koridora gelmiştim ki fısıldaşarak konuşan iki kişi gözüme çarptı.

Odanın ilerisinde iki kişi vardı. Formalarından anlaşıldığı üzere Slytherin öğrencileriydi. Yani tanıyordum muhtemelen. O yüzden bozuntuya vermeden birkaç adım attım ki aklıma gelen şeyle olduğum yerde durdum. Ve yanımdaki duvarın arkasına saklandım.

Son yaşanan olaydan sonra bu koridora giriş yasaklanmıştı.

Pansy söylemişti. Ve şu anda orada iki öğrenci vardı. Slytherin öğrencisi.

Buraya gelebilecek cesarete sahip tek kişi Ashira'ydı. Peki ya yanındaki kimdi?

Kavga mı ediyorlardı yoksa normal konuşuyorlar mıydı?

Duvar boyunca ilerledim ta ki onları net bir şekilde duyabildiğim yere kadar.

Olduğum yere iyice sindim ve dinlemeye başladım. Nefes bile alırken sessiz alıyordum ki almamaya bile çalışıyordum iyice duyabilmek için ve yakalanmamak için.