Her son yeni bir başlangıç...
"Onu sevmek cehenneme gülümseyerek yürümek gibiydi.." Son kez baktı ayaklarının altında kalan İstanbul'a. Kendisinden bir hayat çalan, mezarı olup diri diri gömüldüğü şehre buruk bir tebessüm armağan etti.
"O bir kati...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Not: Ben bir üniversite öğrencisi değilim. Şu an YKS'ye hazırlanıyorum ve hikayede özellikle staj konusunda mantık hataları olabilir mi? Evet olabilir. Fakat bunun bir kurgu olduğunu, asıl amacın da başrollerin bir şekilde yanayana gelmeleri olduğunu unutmamanızı tavsiye eder, hatalarım içinde özrümü kabul etmenizi isterim.
Keyifli okumalar ✨
Odanın kapısı iki kez çalınırken "Gir!" Sesi yankılandı. Kapının ardındaki adam odaya girdiğinde masanın önünde durarak başıyla saygısını göstermiş ve selam vermişti.
"Durum ne?"
Ayakta duran adamın dudakları kıvrıldı. "Dediğinizi yaptım efendim ve istediğiniz gibi de oldu." Masada duran adamın şahin bakışları bir bıçak kadar keskin, buzdağı gibi soğuktu. Anlık bir parıldama o irislerde belli belirsiz hareket ederken menuniyetle başını salladı. "Çıkabilirsin."
Boşa çıkan planlar, yolunda gitmeyen hayatlar ve yalnızca zihinde kalan hayaller ile dolu keskin bir hayatın pençesindeydi. Düşerken tutunduğu ve düşmekten kurtulduğunu sandığı her dal kısa bir süre içerisinde kırılırken tekrar ve tekrar ait olduğu yerde buluyordu kendini. Bir çift kanayan dizin acısını bedeninde değil ruhunda hissederken yine kalkmaya çalışıyordu.
Savaş esnasında tüm bedenine ok yiyen ama buna rağmen yürümeye devam eden bir savaşçıyı andırıyordu zira savaşlar yalnızca savaş meydanlarında yapılmazdı.
Acı dolu sözlerine rağmen huzurlu bir melodiye sahip olan bir şarkı onun hayatını ziyadesiyle temsil edebilirdi.
Nereye savrulduğunu bilmiyor, ardından esen rüzgarın kolları hangi tarafa isterse oraya yöneliyordu. Gözleri kısık, bakışları bulanık ve iradesi artık çelimsiz bir hale gelirken hayatın piyonlardan biri olmaya devam ediyor sonunda yenileceği, şah mat olacağı bir oyuna rağmen mücadelesi devam ettiriliyordu.
Şimdi derin bir nefes aldı.
Rüzgarı hissetti ve tebessüm etmeye çalıştı.
Her yeni birgün yepyeni başlangıçlar olabilir miydi? Her daim kendine sorduğu bu sorunun cevabını bir derviş edası ile ararken belki de sonunda cevaba ulaşabilmişti.
