Her son yeni bir başlangıç...
"Onu sevmek cehenneme gülümseyerek yürümek gibiydi.." Son kez baktı ayaklarının altında kalan İstanbul'a. Kendisinden bir hayat çalan, mezarı olup diri diri gömüldüğü şehre buruk bir tebessüm armağan etti.
"O bir kati...
"Kaçması gereken tehlikeyi görüp de, ne yapacağını bilemeyen, ama yine de bakmaktan vazgeçmeyen biriydim." İlahi Komedya, Dante Alighieri Sayfa 177
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar Notu: Geç gelmiş bir bölümden herkese merhaba!!! Korona olduğum için ve bir miktar ağır geçirdiğimden bölüm yazamadım ki bu bölümü de zar zor yazdım, galiba ondan içime sinmedi. Bu yüzden lütfen kusura bakmayın.
Umarım beğenirsiniz ♥️
OY VE YORUM SINIRI
60 OY 100 YORUM
KEYİFLİ OKUMALAR ✨
Mücadele.
Eğer hayata gelme gayesini düşünecek olsaydı aklına gelen ilk ihtimal bu olurdu.
O, bu hayata mücadele etmek için gelmişti.
Kendisiyle, çevresiyle, seçme hakkı verilmeden sahip olduğu ailesiyle ve geriye kalan her şeyle.
Peki ya en zor mücadele hangisiydi? Hangisiyle savaşmak onu daha çok yoruyordu?
Kendisiyle olan.
Ruhunda biriken, omzuna yüklenen ve gün geçtikçe kambur hale gelmesine neden olan tüm acılar, zorluklar ve yaşanmışlıklar belki de onun dünyasındaki en güçlü düşmanlardı. Hepsinin yeri, safı zihniydi ve onlara karşı oldukça savunmasız hissediyordu. Gittikçe zayıflıyor, kendisini korumak için önüne kurduğu bu kalkanlar her saniye güçten düşüyordu.
Oysaki şu dünyadan bir kere geçip gidecekti.
Bunca zorluğun, kötülüğün tek nedeni tabi tutulduğu sınav mıydı? O halde geçecek miydi veyahut geçmiş miydi?
Geçmiş olduğunu düşünmüyordu çünkü tüm bu zorluklar ve acı veren her ne varsa halen devam ediyordu. Kalbinde açılmış yara asla tükenmeden kanıyor, ruhu bu kan gölünün ortasında çırpınmaya devam ediyordu. Belki yardım çığlıkları ciğerlerinde yok oluyordu lakin parmak uçları ben buradayım diye görünüyordu. Biri tutsun, çıkarsın ve nefes almama yardım etsin diye.
Peki o biri aniden hayatına girmiş olan adam olabilir miydi?
Aylarca uzaktan sevdiği, hayran olduğu ve özenle takip edip; onun sayesinde gerçekleri unuttuğu o adam. Şimdi ona dünyanın en güzel şeyi gibi bakan, seven ve saygı duyan adam.
Merih Bolat.
Adı önce zihnine sonra ise kalbine yazılmış ve şimdi de kaderi olduğuna inandığı ilk aşkı.
