Her son yeni bir başlangıç...
"Onu sevmek cehenneme gülümseyerek yürümek gibiydi.." Son kez baktı ayaklarının altında kalan İstanbul'a. Kendisinden bir hayat çalan, mezarı olup diri diri gömüldüğü şehre buruk bir tebessüm armağan etti.
"O bir kati...
"Asiye, ben seninle karşılaşacağımı bilseydim; başka türlü yetiştirirdim kendimi."
Sultan Makamı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı | Cihan Mürtezaoğlu - Sen Banasın|
KEYİFLİ OKUMALAR ✨
Bedeninin içerisine gömüldüğü ve sanki kuş tüyünden yapılma yatakla olabildiğince bir bütün haline gelmeye çalışırken yüzüne vuran aydınlık, içinde bulunduğu karanlıktan ayrılmasına; usul usul uzaklaşmasına neden oluyordu.
Yorgundu.
Uyumamış sanki gece boyunca hareket etmişti ve sızlayan kemikleri de bunun kanıtı niteliğinde gibiydi. Birkaç küçük mırıldanışın ve hareketin ardından nerede olduğunu kavradığında göz kapakları hızla aralanmış, yeşil irisleri dehşet içinde açılmıştı. Uzandığı yatakta doğrulup harelerini oldukça geniş oda da gezdirdiğinde kendi evinde olmadığını pekala anlayabiliyordu. Zihnine önce annesi ve hemen ardından şu an evinde olduğu Merih geldiğinde üzerinde çarşafı atmış ve çıplak ayaklarını parkeler ile buluşturmuştu.
Ayakkabıları yatağının kenarında duruyordu ve kendisinin çıkarmadığına emindi. Dün gece uykuya salondaki koltukta daldığı gerçeğini de fark ettiğinde onu bu yatağa getirenin Merih olduğunu anlamıştı. Göğsü yükselirken kurumuş boğazını ıslatabilmek adına birkaç defa yutkunmuş ve ayağa kalkmıştı. Eline botlarını geçirirken giymemiş ve hızla odadan çıkmıştı.
Gözleri ilk olarak bulunduğu koridorda gezdi. Birkaç kapalı oda bulunuyordu ve burası evin üst katı olmalıydı.
Merih'in nerede olduğunu bilmek istediğinden merdivenlere doğru hareket etmiş lakin son an da aklına gelen düşünce ile olduğu yerde durmuştu. Gözleri temkinli bir şekilde merdivenlerde dolaşırken başını omzunun üzerinden çevirerek kapısı kapalı olan odalarda gezdirmişti. Hangisi Merih'e ait bilmiyordu.
Öğrenmek istiyor muydu?
Evet.
Mantıklı tarafı bunun yanlış olduğunu haykırmaya başlasa bile hala daha içinde yaşayan ve Merih'e hayran olan küçük kız o haykırışları umursamıyor ve olduğu yerde hareketlenerek kapalı kapılardan birinin önüne geliyordu.
Gitmesi gerekiyordu.
Lakin onu buraya çivileyen bir şeyler ruhunda hareketlenmiş, zihnine nifak tohumları ekerek büyümelerini izlemeye başlamışlardı. Zühre titrek bir nefes verirken kafasını sağa ve sola çevirerek etrafı yoklamış ve usulca kapının kulpunu kavrayarak açılmasını sağlamıştı. Eğer açtığı kapının ardında Merih varsa ona ne söylemesi gerekiyordu? Seni uyandırmaya geldim... Sadece evi gezmek istemiştim... Banyoyu arıyordum ve saire...
