RUH KAFESİ

10.bölüm

keyifli okumalar ♡

°
Kaan makarnayı süzdüğünde sosla karıştırarak yemek masasını es geçtim ve ada tezgahına servis açtım.
Bir tabağı Kaan'ın önüne bıraktım ve diğerini de kendi önüme alarak karşısına oturdum.

"Bakalım şu uzmanlığına." Merakla çatalına batırdığı makarnaları ağzına götürmesini izledim.
Sanki benim inadıma ultra yavaş hareket ediyor gibiydi.
Sonunda makarnayı ağzına alarak çiğnediğinde yüzünde mimik oynamıyordu. Yuttu ve bir şey söylemeden tekrar tabağa yöneldi.
Sabırsız bir ses tonu ile "Eee?" dediğim de yüzüme baktı.
"Bir şey söylemeyecek misin? nasıl olmuş?"

Kaan gülerek "Çok mu merak ediyorsun?" diye sorduğunda benimle dalga geçtiğini anlamıştım.
Yüz ifadem somurtuk bir hal alırken "Etmiyorum." diye homurdandım.
Çatalımı elime alarak makarnamın tadına baktığımda gayet güzel bir tadı olduğunu fark ederek afiyetle yemeye koyuldum.

"Bak bana." Gözlerimi tekrar ona çevirdiğimde bu kez içtenlikle gülümsedi. "Çok lezzetli olmuş." Olumlu yorumu yüzümü güldürmüştü bile. "Ellerine sağlık."

Yerine gelen moralimle "Afiyet olsun." diyerek yemeğime devam ettim.
Tabağım boşaldığında kalkıp sudan geçirdim ve makineye yerleştirdim.
Kaan o sırada 2. tabağını bitirmişti.
Benim ardımdan o da tabağını makineye koyduğunda salona doğru adımladım.
İlk geldiğimde oturduğum koltuğa iliştim.
Kaan da bu tarafa gelerek karşımda ki koltuğa oturduğunda gözlerimi o hariç her yerde dolaştırmaya başladım.

"Dedem muhtemelen nasıl tanıştığımızı soracak." Dikkatimi çeken sözleri gözlerimi gözlerine çevirmeme sebep oldu. "Ne anlatacağız?" diye sordum merakla.
Çok kısa bir an düşündü. "Fazla klasiğe kaçmadan doğruları söyleyelim." Kaşlarım hayretle havalandı. Doğrular derken?
Bu oyunu başlatmayacak mıydık yani?

"Anlamadım." dediğimde tok sesi ile açıklama yapmaya koyuldu. "Tunç'un yeni aldığı dövmecisin. Ve ben de sana aşık oldum." Son sözleri ile kalbim tekledi. Heyecanın getirisi olarak parmak uçlarımın uyuştuğunu hissettim.
Gerçek değildi ki bu.
Neden böyle hissediyordum?..

"Kısa ve öz." diye konuştum sonunda. Kafasını olumlu anlamda sallarken "Aynen öyle." dedi. "Ha bu arada, kendi aramızda bir nikah kıydık ve düğün istemiyoruz." Yine başımla onayladım onu.
Emin olmak istercesine "Ufak tefek şeyler dışında her şey gerçek değil mi?" diye sordum. Pot kırmaktan korkuyordum.
Gözleri gözlerimden ayrılmadı. Normalden daha uzun bir süre izledi gözlerimi. Heyecandan damağımın kuruduğunu ve dilimin oraya yapıştığını hissediyordum neredeyse.

"Her şey gerçek." dedi üzerine basa basa.

Yutkunarak gözlerimi kaçırdım. Saat kaç olmuştu?
Ortamın havasını değiştirmek istedim ve orta sehpaya bıraktığım telefonuma uzanarak saate baktım.
19.34'tü.

"Ne zaman çıkarız?" diye sorduğumda oturduğu yerden kalktı. "Şimdi çıkalım." İşime gelen sözleri ile hızlıca doğruldum ve dış kapıya yöneldim.

~

Heyecanla karışık stres tüm bedenimi sarmıştı. Ellerim titremesin diye birbirine geçirmiş sıkı sıkıya tutuyordum.
Kaan kapının zilini çaldığından beri pür dikkat kapıya bakarken bir anda açılıverdi.
Peri Hanım tüm güler yüzü ile bizi karşılamıştı.

"Hoş geldiniz." Gülümseyerek "Hoş bulduk." diye mırıldandım. Önce beni, daha sonra da Kaan'ı öperek salona yönlendirdi.
Salona girdiğimde daha önce görmediğim oldukça yaşlı bir adam tekerlekli sandalyesinde oturmuş bu tarafa bakıyordu.
Girişte öylece dikilmiş ne yapacağımı düşünürken belimde hissettiğim el ile ileri doğru yürüdüm. Elin sahibini kokusundan tanıyordum.
Bu koku beni rahatlatırken dedesinin önünde durmuştuk.
Kaan eğilerek dedesinin elini öptü.

"Nasılsın baba?"

Adam yamuk bir gülümseme ile "İyiyim evladım, sen nasılsın?" diye sorduğunda Kaan da iyiyim karşılığını verdi.
Daha sonra bana çevrilen bakışları ile kendimi toparlayarak elini öptüm.

"Merhaba." diye mırıldandım çekingen bir ses ile.

"Hoş geldin gelinim." Duyduğum kelime gerçek olmasa bile kalbime iyi gelmiyordu. Yine de gülümsedim.

"Hoş buldum efendim." Ona yakın davranmam hoşuna gitmiş olmalı ki damaklarını göstererek gülümsedi.
Dişlerinin olmayışı onu ayrı bir tatlı yapıyordu.

"Geçin oturun bakayım şöyle." Hemen yanında ki ikili koltuğu işaret etti. İkiletmeden oturduğumda Kaan da hemen yanıma oturdu. Dede gözlerini Peri Hanım'a çevirdi. "Hizmetçi!" Ben şokla onlara bakarken bu durum çok normalmiş gibi ayağa kalktı Peri Hanım.

"Buyurun Fethi Bey."

"Hadi kahve yap." Peri Hanım kalkıp salondan çıktığında kulağıma çok yakın bir yerde Kaan'ın nefesini hissettim.

"Annemi hizmetçisi, beni de oğlu sanıyor." Vücudumun sol tarafının karıncalandığını hissediyordum.
Kasılarak yutkundum ve geri çekilmesini bekledim.

°

Sorunsuz geçen bir akşam sonunda evime gelmiş ve üzerime geçirdiğim pijamalarla yatağıma kıvrılmış Çiçek ile konuşuyordum.
"Hı, demek dedesi için evli rolü yapıyorsunuz?"
Görmeyeceğini bile bile kafamı olumlu anlamda salladım. "Evet."

"Peki sen iyi misin Ege Nur?" Aniden yönelttiği soru boğazıma oturan yumruya davetiye olmuştu.

"O nereden çıktı?"

"Merak ediyorum, belli etmiyorsun ama hala bu gibi gecelerde korktuğunu biliyorum. Neden artık beni aramıyorsun?"

Burukça gülümseyerek "Her kötü hissettiğimde seni yanımda arayamam Çiçek." dedim.

"Öyle ama her ne olursa olsun yanındayım biliyorsun." Gözlerimi yumarak yutkundum.
Sözde böyle söyleniyordu.
Peki ya gerçekten her ne olursa olsun yanımda olur muydu?

"Yaşadığım her ne varsa sonuna kadar hak ediyorum."

Ruhsuz sesime karşılık fazlasıyla sertti sesi. "Kendine haksızlık etmeyi bırak. Annenin veya babanın ölümü senin yüzündenmiş gibi davranıyorsun."
Öyle çünkü diye haykırmak istesem de korktum.

"Sevdiğim herkesi birer birer kaybettim Çiçek. Seni kaybedemem."

"Güzelim, sen beni kaybetmeyeceksin. Neden böyle düşünüyorsun anlamıyorum."

Gerçekleri öğrendiği an benden gideceğini bildiğim için yine sustum.

"Artık uyumalıyım."

Derin bir nefes verdiğini işittim. "Peki, iyi geceler."

"İyi geceler." diye mırıldandım hissiz bir sesle.
Ardından telefonu kapattım ve yanımda ki komodine bırakarak gözlerimi kapattım.
Bu kez her zamankinin aksine önümde beliren yüz farklıydı.
Kavisli kaşları, düzgün burnu ve dolgun dudaklarının çevrelediği yüzü ile zihnimde beliren kişi Kaan'dı.

Gülümsedim.

Zihnimde ki onca kirliliğe rağmen bu kadar güzel görünmesine gülümsedim.
°

oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
sizi seviyorum 🐨