RUH KAFESİ

36.bölüm

keyifli okumalar <3

*
Gecenin ilerleyen saatleriydi. Gözlerim bir an olsun boş
duvardan ayrılmıyor, elimdeki kadehten küçük yudumlar alıyordum.
Zihnimin içi tamamen onunla donatılmıştı.
Her bir köşede Kaan vardı.

Henüz bir gün bile olmamıştı ama özlüyordum. İçimde ki bu hisse engel olamıyordum.

Gözlerimi kırptığım an yanağım boyunca bir yaş süzüldü ve ben o an ağlamak istediğimin farkına vardım.

"Gaye." diye mırıldandım sakince. "Ben Kaan'ı istiyorum."

Aklım bulanıyordu. Kelimeler ağzımdan neredeyse yuvarlanarak çıkıyor olsa bile o beni anlamıştı.

"Kız deme öyle, gece gece haratet mi bastı yoksa seni?"

Kaşlarım çatılırken söylediği şeyi anlamlandırmaya çalışıyordum ama olmuyordu.
Gözlerim yüzünü bulduğunda bana bakarak güldüğünü gördüm. Ama bu beni rahatsız bile etmedi.
Yalnızca Kaan'ı istiyordum.
Kadehin içinde kalan son yudumu da içerek boş bardağımı tekrar doldurdum.

"Kaçıncı şişe bu?" diye sorduğumda gülerek "Saymadım ki." dedi ve elimde ki şişeye uzandı.

O kendi bardağını doldururken ben kadehteki kırmızı şaraptan bir yudum daha alıp telefonuma uzandım.

Parmaklarım benden bağımsız harekete geçmiş Kaan'ı aramıştı bile.
Yalnızca bir kez çalmasının ardından onun nefesimi kesen sesini duydum.

"Efendim?" Sesinin hoş tınısı karşısında gülümseyerek "Sevgilim?" diye mırıldandım. "Ne güzel efendim diyorsun öyle." Sesini duymak gözlerimde ki yaşı itelemiş, dudaklarıma bir gülümseme getirmişti.

"Ege? Sen iyi misin?"

"Sesini duydum iyi oldum, seni sormalı?" diyerek içkimden büyük bir yudum aldım.

Kaan kısa bir an duraksadı ve "Sen içtin mi?" diye sordu.

Gülerek "Aşk şarabı içiyorum, gelmek ister misin?" diye sorduğumda Gaye kahkaha attı ve "Evimde sevişmeyin." diye ikazda bulundu.

"Sahi." diye mırıldandım. "Biz neden sevişmiyoruz?"

"Sevişmek mi istiyorsun?" diye sorduğunda hevesle kafamı salladım ve "Evet." dedim.
Küçük bir gülme sesinin ardından "Neredesin?" diye sorduğunda kaşlarım çatıldı.
Ben neredeydim?
Düşünüyordum ama aklıma gelmiyordu.

Gaye'ye bakarak "Biz neredeyiz?" diye sorduğumda Kaan'ın sert sesi duyuldu. "Ege yanında kim var?"

Sırıtarak "Emanet var." dedim. O bize Kaan'ın babasından emanetti.

Gaye tavana doğru bakarak "Evdeyiz galiba." dediğinde kafamı olumlu anlamda salladım ve Kaan'a cevap verdim. "Evdeymişiz."

"Hangi evde?"

Dudaklarımı büzerek "Beyaz tavanlı bir ev." diye mırıldandım. "Renkli koltukları da var, evimize bunlardan alalım mı?"

Derin bir nefes aldığını işittim. "Bebeğim bana konum atabilir misin?"