My Clumsy Girl(Unedited)

Chapter 59: Is this goodbye?

TRISTAN'S POV

Ginawa akong tanga ng sarili kong kapatid. Pinaglaruan niya ang damdamin ko. Nadisgrasiya ako nang dahil sa kanya at hindi dahil kay Louise. Ang tanga tanga ko.

Sumampa ako sa sofa ng makarating ako dito sa bahay. Galit pa rin ako sa kanya. Hinayaan niya akong sisihin si Louise sa lahat ng nangyayari. Napakasama niyang kapatid.

Naramdaman kong kanina pa nagbavibrate ang cellphone ko. Kanina pa tumatawag si Aliyah.

Kinuha ko ang cellphone ko. May iilan ding missed calls galing kay Tiffany. I ignored Tiffany's call instead I answer the call from Aliyah.

"Aliyah.." Bungad ko sa kanya sa cellphone.

"Why are you not answering your phone? Kanina pa ako tumatawag a!" Talak niya sa kabilang linya.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga.

"I'm sorry, okay? I just have some problems to fix." I explained.

"Bakit ka pa kasi bumalik balik diyan sa Pilipinas e. Nagresign ka pa sa banda. Alam mo namang your the best asset of the band Tris."

"Aliyah.. Please.. I just need some time, okay?"

"What's the problem ba? Is there something room?" Muli akong bumuga ng hangin.

"Nothing. Marami lang talaga akong inaasikaso."

"Kinukulit ako ni Tito Harvey kung kelan daw tayo magpapakasal. Matagal na tayo Tris, so its better that we should settle down."

Isa pa'tong si Aliyah. Pinipilit niyang magpakasal kami. Hindi pa kami naka-2 years in relationship, kasalan na agad iniisip niya. Ganun rin si dad, he likes Aliyah for me.

"We already talked about that Aliyah." Sabay himas ko sa batok ko.

"But Tris.."

"I'll call you later.. May mga inaasikaso ako ngayon." Putol ko sa kanya then I hang up.

Hindi ko sila maintindihan kung bakit minamadali nila ako sa pagpapakasal.

Hindi ko alam kong mahal ko ba talaga si Aliyah. O patuloy pa rin akong nakatali sa nakaraan? Ngayon pa na unti-unti na akong naliwanagan sa lahat.

"Tristan.." Boses ni Tiffany.

Naramdaman kong naglakad siya palapit sa'kin.

"Now what? Are you happy for ruining my life?" Galit kong sumbat sa kanya.

"Its not what you think bro.."

"Then tell me Tif! Damn!" Sigaw ko sa kanya. Nakakagago lang talaga eh. Sinisi ko si Louise sa lahat ng nangyari sa'kin yun pala hindi naman dapat.

"Ayokong ma-attached ka sa pamilya niya.. Sa pamilya nila." Pagsisimula niya.

"Nung nadisgrasiya ka.. Halos magpakamatay ako dahil sa konsensiya. Nasaktan ko sarili kong kapatid." Naramdaman ko ang pagtulo ng luha niya.

"Nagsisisi ako kung bakit ko ginawa yun Tristan. Nagpapasalamat parin ako dahil nakalakad kang muli." Tiningnan ko siya at pinahid ang mga kuha niya.

Si Tiffany. Kahit kailan hindi kami naging close pero kahit na ganun, mahal ko pa rin siya dahil kapatid ko siya.

"Hindi ko ineexpect na mangyayari ang lahat ng ito. Pati si Christina nasaktan namin." Napaangat ako ng ulo sa sinabi niya. Namin? Anong ibig niyang sabihin sa namin? May kasabwat siya?

"Namin?" Tanong ko.

Tumango siya.

"Kasabwat ko ang dad nila sa lahat ng nangyayari ngayon. Sa kagustuhan kong pasakitan ang pamilya nila kaya ko nagawa yun." Humihikbi pa rin siya.