My Clumsy Girl(Unedited)

Chapter 52: Retrospect

Hindi na rin biro ang mga pinagdaanan namin ni JE. Natural lang siguro na mahulog ang loob ko sa kanya diba? He is so kind.

Nasa kalagitnaan ako ng pagpapainting ng maalala ko ang nangyari sa Davao. That was 2 years ago. Yun yung time kung saan nagbakasyon kami ni JE together with kuya ang Eme.

I met Dahly Mae Tiu again in that resort. Small world pero siguro pinagtagpo talaga kami ng pagkakataon.

FLASBACK 2 YEARS AGO

"Diba taga-Manila ka? Anong hangin ang nagdala sa'yo dito sa Davao dear?" Tanong niya sa'kin habang may kinakapa sa pocket niya.

"Ah eh kasi nagbakasyon kami ng fiance ko with our siblings here, para daw mas magkakakilala kami ni John Edward." Malungkot kong sabi.

Nakita niya siguro ako dito kaya lumapit. Baka isipin niya nababakiw na ako at nangangailangan ng kausap.

Napansin kong may kinuha siya sa bulsa niya at masayang nagsalita..

"It should be a peeny for thought sana pero wala akong penny, ano na lang a curly tops for your thoughts." So curly tops pala yung kinakapa niya kanina pa. She offered me the chocolate with a smile.

I smiled. She talked and talked. Akalian mo namang hindi nauubusan ng salita ang babaeng ito.

Nagulat ako ng magsalita siya about Tristan and John. Nagtataka ako kung bakit niya alam. Then she explained why she knew. Or should I say based on her observations then pinagcoconect niya ang mga nasabi ko? Ang galing a! Matalinong bata. Hindi ko tuloy maiwasang humanga sa kanya.

Isang katahimikan ang namayani sa'min. Ayokong magsalita.

"Look at the waves Tina, ang laki nila dun sa malayo pero habang papalapit sila paliit ng paliit until they disappear as foam when they crash or reach tje seashore. Ganyan din tayong mga tao, we look so huge if titingnan from a far pero if malapitan we look so fragile and little because of this." Tinuro niya ang puso niya.

"Kahit anong tigas tingnan ng tao outside, lelembot lembot pagdating dito." She pointed again her heart.

"Pero lets be reminded that like waves we may crash and our confidence turned into foam yet at some point we need to reform ourselves and be strong waves once more. Now again a penny este chocolate for your thought, dalawa lang yan either palubog company niyo o magBFF mga parents niyo." Then it hit me. Napaisip ako sa mga sinabi niya.

Ayoko man sanang magsalita pero siguro ikagagaan ng pakiramdam ko kung mag-oopen up ako sa kanya.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko then I talk.

Sinabi ko sa kanya ang status ko. All in all.

"And Tristan?" She asked.

"He left when he found out about it. Di ko alam paano niya nalaman and I never got the chance to ask him dahil umalis siya without even talking to me." I said while hugging my kness.

"Ahh! Kaya pala! Hmmm. So totoo pala yung mga balita na may problema ang mga Santos, sana nagkakilala tayo earlier, di na sana aabot pa sa ganito." Nagtaka ako sa ibig niyang sabihin.

Then she asked about kuya. Kilala niya pala si kuya? siguro dahil sa business world magkakakilala ang mga negosiyante.

Natawa ako sa sinabi niyang bibigyan niya ng unforgetable batok si Tristan if ever makikilala niya ito.

Seryoso akong nakikinig sa kanya ng bigla niya nalamg akong batukan.

"Aray! What was that for?" Tanong ko habang hinimas himas ang batok ko.

"That's for the hopeless look in your fave cut it out please di bagay! As what I said di ko masosolve ang problemadong hart hart mo. Pero wag kang padalos-dalos into commitment my dear. Kung plano mong gawing panakip butas, rebound, scapeboat, means of moving on or whatever si John Edward please don't. Dalawa lang patutunguhan niyan either you fall in love with him or you will just fool yourself and end up hurying each other. I've been there, I tried to move on with someone's offer to be a rebound pero I just ended up hurting him and nasaktan din ako kasi pakiramdam ko ang sama kong tao. Buti na lang we still remained friends." Napaisip ako sa sinabi niya. Naranasan niya na rin pala ang ganitong sitwasyon. Fixed marraige rin siya? Bakit ang dami niyang alam?

Nagpatuloy siya sa mga sinasabi niya and she meant Tristan. Yeah! She's giving advises. And I just listened to her as if I'm listening to lesson.

May itinanong siya sa'kin ng biglang may dumating na dalawang lalaki.

Nagsalita ang lalaking sa tingin ko ay yung kasama niya noon sa Manila.

Ipinakilala niya ang dalawa at bumulong "My past and my present." The she smiled. Nagtaka naman ako sa sinabi niya. Siguro yan yung sinasabi niya kanina.

She embraced me and they left. I smiled and wave at them. Binalik ko ang paningin ko sa dagat. Ilang taon na ba si Dahly at ang dami niyang alam.

Ilang minuto pa ako nagtagal and I remember na hihintayin niya si kuya sa resto sa kabilang resort bukas together with a proposal.

Mabilis akong tumakbo papunta kay kuya.

END OF FLASHBACK..

Napapangiti ako sa naalala ko. Tama nga ang sinabi ni Dahly noon. Hidi ako magpadalos dalos sa mga decision ko. How I wish I could meet her again. But this time, sa kasal ko na. Hindi ko alam kong ano ang nangyari sa meeting ni Dahly and kuya. Wala namang sinasabi si kuya sa'kin.

Kung maganda ang naging bunga ng pagkikita nila, siguro I won't end up marrying JE na pero bakit parang walang nagbago? I sigh. Siguro dahil na rin sa kalagayan ni dad. Ayokong madisappoint ulit si dad sa'kin at kung baka ano pa ang mangyari sa kanya.

Kinapa ko ang puso ko habang inaayos ang pagpipinta ko kay JE and smiled. Kinalimutan ko na ang nakaraan ang thanks to John Edward. Siguro may panahong naging panakip butas ko siya pero we ended like this.

I smiled again. Kami nga siguro ang nakatadhana sa isa't isa.