KİMİM BEN?

8. BÖLÜM

Baran'dan Devam;

Mezarlığın açılmasıyla süreç başladı. Doğa'yı bulmak için artık önümde engeller kalkmaya başladı. Murat amcanın tanıdıkları araya sokmasiyla ailelerin bile haberi olmadan mezar kazilip DNA testi için örnekler alındı. Yine tanıdıklar sayesinde tüm bu süreç tanıdık ve güvenilir adamlar sayesinde gizli yürütülmeye başladı. Kimseye haber verilmemesinin sebebi olurda sonuç pozitif çıkarsa hayal kırıklığına uğratmamaktı. Tabi ben sonucun negatif çıkacağına emindim.

1haftalik bekleyişten sonra sonuçlar bugün çıkacaktı. Ben, Murat amca,Defne hepimiz hastaneye gittik." Ben çok heyecanlıyım Baran abi. İnşallah umduğumuz gibi gider hersey."dedi Defne.

"Çıkacak merak etme güzelim. Herkes artık Doğa'nın yaşadığını öğrenecek. Artık ona kavuşacağız"dedim."İnşallah"diyerek beni onayladı.

Murat amca doktorun yanından elinden zarfla çıktı. Her ne kadar bize umitlenmeyin desede kendisi bizden daha heyecanlı,daha ümitliydi. Oyleki elleri titriyordu." Artık sonucu öğrenme zamanı çocuklar. Unutmayın söz verdiniz sonuç pozitif çıkarsa artık bırakıyorsunuz bu işi"dedi. İkimizde kafamızı sallayarak cevap verdik.

Murat amca zarfı yırtıp sonucu okumaya başladı. Bizde onun ağzından çıkacakları heyecanla bekledik. Okumayı bitirdiğinde bize baktı. Gözünden bir damla yaş süzüldü." So so sonuç negatif çocuklar. Mezardaki çocuk benim kızım değilmiş "dedi. Sesi titriyordu. Sesinde hem umut,hem sevinç ,hemde heyecan vardı.

"Oley be biliyordum, biliyordum,onun kardeşim olmadığını biliyordum. Size söylemiştik yaşadığını . Artık elimizde delilimiz de var. Artık onu bulacağız"dedi Murat amcaya sarılarak. Murat amcada Defne'ye sarılarak" bulacağız merak etme. Benim asi kızımı ne pahasına olursa olsun bulacağız. Bulup ailemize geri getireceğiz "dedi.

Bense içimden binlerce şükür ediyordum Allah'a... Artık daha güçlü bir şekilde arayacaktık prensesimi.. Onu bulup bir daha hiç yanımdan ayırmayacaktim. Bir daha bırakmayacaktım ellerini... Kimse alamayacak onu ellerimden ...

"Çocuklar artık araştırmayı derinlestirmemiz lazım. Polisle gizliden yürüteceğiz ki bir aksilik çıkmasın . Tanıdıklar haber verip araştıracağız . Önce Defne senin gördüğün kızdan başlayacağız. Kamera kayıtlarına bakıp bulmaya çalışalım kızı. Bakalım kimmiş bu kız. Ama oda uzun sürer . Gittiği yolları, bindiği araçları kullananları bulup konuşmak uzun zamanımızı alacak.."dedi Murat amca..

"Olsun baba bulalım da hiç farketmez "dedi Defne..

Beraber yola çıkıp gerekli ayarlamaları yaptik. Tanıdıklar ,araştırmayı polislerin bulunması derken günler sürdü. Ama değdi . Şimdi AVM de Defne'nin dediği mağazada kamera kayıtlarına bakmak için bekliyorduk. Allah'tan kayıtlar silinmemisti. Kamera kayıtları hazır olunca monitörün karşısına geçtik. Defne'nin dediği saat ve zamana ayarlandı. Sonunda o görüntüler ekrana gelince farkında olmadan nefesimi tuttum.

Kız bizimkilerin yanına yaklaştı. Arkadaşlarına birşeyler söylüyordu. Ama yüzü görünmedi o tarafı çeken kameralardan . Sonra kız birden bizimkilere dönünce yüzü göründü. Görüntüyü durdurup bakmaya başladım. Aynı kızıl saçlar ,aynı göz rengi ,kızınca aynı bakması...

Defne haklıydı. Bu oydu prensesimdi. Kalbim bile bunu onayliyordu. İstemsizce elim ekrana gitti. Görüntüdeki kızın yüzünü okşamaya başladım. Ne kadar büyümüş,güzelleşmiş benim prensesim... Kimbilir kaç erkek bu güzelliği görüp peşinden koştu. Ben bunları düşününce ellerim yumruk halini aldı ,bakışlarım sertleşti. Onu bulunca kimse peşinden koşmayacak , kimseyi yanına bile yaklastirmayacagim... O sadece benim prensesim,benim güzelim ..