KİMİM BEN?

29. BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

Kızlarla beraber yorgun bir şekilde arabadan indik. Ben Baran'dan destek alarak yürüyordum. Kızlarda birbirine sarılmış bir şekilde yürüyordu. Baktığımda Miran abi , Dilek'in yanına yanaşıyordu ama Dilek,Miran abinin her hamlesini boşa çıkartıp,onu arkasında bırakıyordu. Ama ben dedim ona tersi pistir diye...

Evin çevresinde sadece Boran abi ve adamları vardı. Diğerleri büyük ihtimalle hâlâ kilit altındaydı. Evin kapısını çaldım. Kapıyı annem açmıştı. Sırayla hepimize sarıldı. Gözleri kan çanağına dönmüş ağlamaktan resmen...

İçeri geçtiğimizde herkes burdaydı. Dedemler,Yağız ve Alperen,aileleri herkese sırayla sarıldık. Ama gücüm tükenmişti. Yorgunluktan ayakta uyuyorduk hepimiz. Sarılma fasli bittiğinde izin isteyip ,kızlarla odalara dağıldık. Ayrıntıları Miran abi ve Baran anlatırdı nasılsa....

Yatağıma yatar yatmaz uyumuşum. Oyleki üstümü bile değiştirmedim. Canım yatağım... Ne çok özlemişim onu.... Yastığıma sarılıp,rüya âlemine daldım.

Uykumdan bana sarılmış kollarla sıyrıldım. Burnumu göğsüne sürtüğümde ,bu kişinin Baran olduğunu anladım. Kollarımı beline sarıp ,ona daha çok sarıldım. Elleri rahat durmayıp,önce sırtımı okşadı. Daha sonra yavaş yavaş aşağıya indi. Tam popomun üstünde durup ,onları sıkıp , okşamaya başladı.

"Sevgilim rahat dur. Daha uykum var. Uyuyacağım ben"dedim . Sesim çatallı çıkmıştı...

"Tabi o kadar işkence yaptıktan sonra yorulursun sevgilim. Kolay değil birini o hale getirmek ,seni iyi anlıyorum." Elleri hala popomda iken sözlerini ciddiye almıyorum.

"Kıskandın deme seni çağırmadım diye. Hadi itiraf et. Ayrıca elini popomdan çek, uyuyacağım ben"dedim dalga geçerek...

"Çok kıskandım . Sana çok kırıldım ayrıca. İnsan beni de çağırır. Benimde canım çekti belki. Neden bir parçada aşkım keyif alsın demedin. Neyse bir dahaki sefere unutma beni " dedi. Oda benimle dalga geçiyordu.

Elleri pantolonumdan içeri girdi. Ne ara düğmesini açtın vicdansız. Artık ne kadar derin uyuyorsam farketmedim bile. Pantolon ve iç çamaşırını sıyırıp, elini tam kadınlığıma getirdi. Beklemeden bir parmağını içeri itti. İsmini inleyerek ,üstündeki t-shirtü sıktım.

"Sevgilim herkes aşağıda yapma lütfen"dedim kendimden geçerken. Kafasını boynuma gömdü. Orayı öpüp,yalamaya başladı. Parmağı içeri girip çıkıyordu.

"Biliyorum bebeğim. Ama özledim seni. Hem baksana sende ozlemişsin. Hemen sulandın. "Kendini bana bastırıp işine devam etti. Bir süre daha beni okşadı. Eğer ona uyarsam,aşağıdaki aileme rezil olurdum. Allah'tan insafa geldi,uzatmadı....

Baran aşağı inince,bende banyoya girip duş aldım. Biraz kendime gelmistim. Aşağıdan bizimkilerin sesi geliyordu. Büyük ihtimalle yemeği dışarda yiyecektik. Üstüme ip askılı bady ve şort giydim. Hava sıcaktı. Aşağıya indim. Salonun cam kapısından bahçeye çıktım. Herkes masadaydı. Bir ben eksiktim. Herkese iyi akşamlar deyip,Baran'in yanına oturdum.

"İşte ailemizin psikopatı geldi."diyerek dalga geçti Mert.

"Dikkatli konuş oğlum. Valla seni alır ,bir depoya kapatıp,saatlerce işkence eder."deyip abimde dalga geçti benle. Onlara aldırmadım. O kadar açılmıştım ki direk yemeklere daldım. Masada abim ve Mert in dalga geçmeleri,babamlara olayları baştan anlatmamla yemeğimizi bitirdik.

Bahçedeki koltuklara geçtik. Sığmayanlar yerdeki minderlere oturdu. Bende sırtım Baran'a yaslı bir şekilde ,yerde oturuyordum. Baran'da ellerini karnımda birleştirmiş bir şekilde duruyordu.