KİMİM BEN?

12. BÖLÜM

Hikayeme yıldız verenlere çok teşekkür ederim 😘😘😘😘

Karşımda ailem şok içinde bana bakıyorlardı. Aralarından sadece babam,kardeşim ve Ebru biliyorlardı yaşadığımı... Gerçi sadece babam bugün gelecegimden haberdardı...

Gözlerim annemle buluştu. Bana inanmaz gözlerle bakıyordu. Abim ilk tepkiyi verdi." Hassssiktir... Bu şakamı. Bu nasıl mümkün olabilir??"

Annem yanıma gelerek ellerini uzattı. Ama dokunmaya korkuyor gibiydi. "Bu bu bu gerçekten sen misinsin? Yoksa yine rüyada mıyım? Ellerimi uzatmaya korkuyorum. Ne zaman ellerimi uzatsam  kayboluyorsun. Yine uzatsam kaybolur musun?"dedi. Annemin ellerini tuttum." Bak burdayım kraliçem. Yanındayım, gerçeğim"dedim.

Annem diğer elini yüzüme uzatarak " yüzün dedi,yüzümü okşayarak.. gözlerin dedi,göz kapaklarımı okşayarak.. Saçın dedi,saçlarımı severek .. Hepsi gerçek,gerçekten burdasın .. "dedi kısık sesle.. Elini yüzüme bastırdım." Burdayım , yanındayım, gerçeğim kraliçem"dedim. Annem beni kollarına alarak sımsıkı sarıldı. Bende ona...

"KIZIMMMMM. Birtanem ,bebeğim .. Allah'ım çok şükür burdasın. Yaşıyorsun"dedi ağlamaya başlayarak..  Birbirimize sarılırken ikizim yanıma geldi. Oda ağlıyordu,diğer bayanlar gibi..

"Anne ,can içime birazda ben sarılabilir miyim"dedi. Annem gözlerini silerek benden ayrıldı. Kardeşim karşıma geçerek gözlerime baktı." Can içim... Biliyordum yaşadığını. Ölmediğini biliyordum"dedi. Oda kollarına aldı beni.. "Can yarım ,kardeşim" dedim sarılarak.. İnsanın kardeşi olması,ikizi olması çok güzel bir şey.. Biraz geri çekilip yüzüne baktım. Sonra aklıma gelen şeyle kaşlarımı çattım. Ellerimi saçlarına uzatıp çektim ,canını yakmayacak şekilde.

"Bana bak . Birdaha arkadaşlarımla yada başka biriyle geçen günkü gibi konuşursan döverim seni"dedim. Daha çok gülerek karşılık verdi bana." Döv can içim.. Ama eğer öyle olmasaydı seni bulamazdık. Yaşadığını bilemezdik. Kimseyi inandıramazdık yaşadığına ..  Yinede öyle konuştuğum için özür dilerim can içim . Birdaha böyle davranırsam döv,kız bağır , umrumda olmaz . Bunları yapmanı bile özledim"dedi göz yaşlarını silerek." Biliyorum yapmayacağını can yarım .. Bende sizi çok özledim. İnanamayacağın kadar çok "dedim .

Abim ikizimi itip karşıma geçti. Defne de annemin yanına geçerek ona sarıldı " Kızıl şeytan gerçekten sen misin? Geldin mi ,burdasın deme"

Abim bana kızıl şeytan deyince Baran yanımdan Cannn diye tısladı. Baran sadece elleri cebinde bizi izliyordu. Abim ona gözlerini devirerek karşılık verdi. Onların bu haline sadece kıkırdadım. Abim tekrar bana dönüp sarıldı." Aman laf söyletme zaten.. Birşey demedik PRENSESİNE. Hoş geldin kardeşim . Ailemize tekrar hoş geldin"dedi. "Hoş buldum fazlalık.. Hem bana laf söyleyemezsin. Kahramanım izin vermez buna"dedim.

"Ama Baran abi oda bak bana fazlalık diyor yine onada kizsana"dedi beni şikayet ederek..

"O istediğini diye bilir başkası ona asla kötü bir şey diyemez,izin vermem buna Can"dedi otoriter sesiyle.

"Aman hep onu koru zaten ... Can kim ki hep ezilen hor görülen,itip kakılan zaten . Birgün evden kaçacağım. Ozaman çok ararsınız beni. Müge Anli'ya çıkıp Can geri dön seni özledik dersiniz ama ,ben dönmem.."dedi burnunu havaya dikerek.

"Can ne olur kaç evden . Söz valizini ben hazırlayacağım. Paranda benden. Yeterki kaç"dedi Baran.

Onların konuşmasına daha çok gülüyorduk. Babam abimin ensesine vurarak" Kes zevzekliği de çekil kızıma ben sarılayım". Abim homurdanarak geri çekildi.