KİMİM BEN?

34. BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

Baran'in gönderdiği hediyeyi ve mektubu tekrar kutusuna koyarak odama götürdüm. Çiçekler odamda şimdilik yatağımın üstündeydi. Zaten nerdeyse yatağımın büyük bir kısmını kaplıyordu. Paketide dolabima yerleştirdim. Aşağıdan ses gelince indim. Emel abla ve Tekin abi gelmişti elinde pastayla. Pastayı dolaba koydum. Yemekleri ısıtıp masaya yerleştirdik. Sohbet ederek yemeklerimizi yedik. Yemekten sonra hep beraber masayı topladık. Bulaşıkları da yıkadıktan sonra çayı demledim. Çayın yanına pastayı keserek tabaklara yerleştirdim. Öyle mum üfleme ve dilek tutma gibi bir şey yapmadım.

Akşam geç saatlerde Tekin abi odasına geçerken ,biz Emel ablayla terasta oturmaya karar verdik. Elimizdeki kahvelerle terastaki salıncağa oturduk. Emel ablaya gün içinde Baran'ın gönderdi çiçeği göstermeme bile gerek kalmadan yatağın üstünde çoktan görmüştü. Salıncaktan kalkıp dolaptaki hediye paketini Emel ablaya gösterdim. Mektuba hiç dokunmadan, sadece kutunun içinde olan papatya taçlarını inceledi. Omzumla omzunu dürttüm.

"Ne o kız bugün sevgilinin yanında neden değilsin? Bugün yiyişme gününüz değil mi yoksa?"dedim. Kaşlarını çatarak kafama vurdu.

"Düzgün konuş terbiyesiz. Senin karşında kocaman ablan var." dedi.

"Ulan gözümün önünde öpüşüp, her gece inleme seslerinizi bana dinletiyorsunuz. Şimdi ben böyle konuşunca mı terbiyesiz oldum. Benim gibi küçük ve masum bir kızın yanından hareketlerinize hiç dikkat etmiyorsunuz. Psikolojim bozuluyor vallahi." Yüzumu masum gibi gösterip oyunuma devam ettim.

"Seni tanımasam gerçekten küçük ve masum olduğuna inanacağım. Baran'la yan yana geldiğinde neler olduğunu az çok tahmin ediyorum. Eminim bizden aşağı kalır yanınız yoktur. Bana geldiğin zamanlarda boynunda olan morlukları görmedim zannetme."Daha sonra yüzü ciddi bir hal aldı.

"Ne düşünüyorsun kuzum Baran hakkında. Ya da şu anda ne hissediyorsun."dedi ciddi bir şekilde.

"Bilmiyorum Emel abla kafam çok karışık. Baran'ın bana karşı olan sevgisi ile alakalı hiçbir zaman şüphe etmedim. Ama yaptığı davranışlar beni çok kırdı. Çevresindeki kadınlara gerekli sınırı koymadığı için bu haldeyiz. Ben çevremde olan erkeklerle ilişkilerimde hep Baran'i düşünerek adım attım. Onun yanlış anlamasına sebep olabilecek hiçbir harekette bulunmadım. Ama maalesef o bunu hiç yapmadı. Onun yüzünden kendimi hep ikinci planda buldum. Belki bunu bilerek ve isteyerek yapmadı ama bu sonucu değiştirmiyor.". Derin bir nefes alarak konuşmamı devam ettim.

"Erkekler maalesef kadınlar kadar bu konularda derin düşünmediği için, üzülen taraf maalesef hep kadınlar oluyor. Baran'ın bana yaşattığı da tam olarak bu. Bu ilişkinin devam etmesi için baran'ın kendini toplaması ve ona göre davranması gerekli artık. Yoksa onu çok sevsemde ,aşık da olsam, bu ilişkide daha fazla yıpranmak istemediğim için aramızdaki bu ilişkiye son verebilirim". Her ne kadar bunu yapmak benim için zor olsa da artık mutlu olmak istiyordum. Ailem ya da Baran fark etmez, kimse için artık kendimi üzmemeye karar vermiştim. Ben nasıl hareketlerime ve davranışlarıma dikkat ediyorsam, artık aynı şeyi o da yapmak zorunda olacaktı.

Biraz daha sohbetten sonra Emel abla aşağı indi. Tabii indikten sonra gene odama kadar gelen inleme seslerini duymaya başladım. Kulaklığımı takıp müzik dinledim. Müzik dinlerken baran'ın mektubunu baştan sona tekrar bir daha okudum. Daha sonra kendimi uykuya bıraktım.

Yaz tatilinde Türkiye'yi hiç gitmedim. Emel abla işleri olduğu için arada sırada gidip geliyordu. Ailemde Türkiye'ye dönmem konusunda ,en azından yaz tatilini orada geçirmem konusunda hiç ısrar etmediler. Eminim ki Emel abla Zaten Türkiye'ye sırf bunun için ,yani benim hakkımda bilgi vermek için gidiyordu.