အခန်း - 27

734 76 13
                                    

"ဦးဟန် အစ်ကိုနိုင်ကဖုန်းမကိုင်ဘူး"

"အင်း အစ်ကိုသွေးလည်းမကိုင်ဘူး ... မေမေ သားတို့အိမ်ကိုလိုက်သွားသင့်လား တစ်ခုခုများဖြစ်နေလားမသိဘူး"

​မေ​မေ၊ ဦးဟန်နဲ့​သော်​ဇေတို့ သုံး​ယောက်တစ်စုရပ်​နေရင်း ​ပြော​နေကြသည်။ တစ်ဖက်မှာမိဘ​တွေကလည်းဆက်သွယ်​နေ​ပေမဲ့ ဆက်သွယ်၍မရကြပါ။

"ခဏလေး မေမေချယ်ရီ့ကိုမေးလိုက်ဦးမယ် ... အချိန်ကကျော်နေပြီ ဧည့်သည်တွေကိုလည်းအားနာစရာကြီး"

ပွဲအခမ်းအနားကို နှစ်ယောက်စလုံးရောက်မလာသေးသဖြင့် မိဘတွေလည်းဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိတော့ပါ။ အိမ်မှာကျန်ခဲ့သည့်မင်းသွေးစက်တို့က‌တော့ မေဒါဝီနဲ့ထိပ်တိုက်တွေ့နေကြသည်။ နိုင်လင်းသည် မျက်ရည်တွေဝဲတက်လာသည်ကိုမကျအောင်ထိန်းထားပြီး မင်းသွေးစက်ရင်ခွင်ထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။ မေဒါဝီနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လိုက်သည်။

"အစ်မရဲ့မောင်လေးနေရာကိုယူမိလို့တောင်းပန်ပါတယ် အစ်မပါးရိုက်တာနဲ့ကြေပြီထင်တာပဲ ... အိမ်ထဲကထွက်သွားပေးပါတော့ အစ်မနဲ့ဘာမှမဆိုင်‌တော့တဲ့လူတစ်ယောက်ဆီကိုအခုလိုရိုင်းပြဆက်ဆံတာမကောင်းဘူးလေနော်"

"ဟက် ရယ်ရတယ်နော် ... ငါ့မောင်ရဲ့ခြေဖျားတောင်မမှီတဲ့နင်ကငါ့မောင်နေရာကိုယူထားတာနဲ့တင် အတော်ရွံဖို့ကောင်းနေပြီ"

"မမေ ခင်ဗျားစကားတွေလွန်နေပြီနော် ... ကျွန်တော်တို့လုံခြုံရေးခေါ်ပြီးဆွဲထုတ်ခိုင်းလိုက်ရမလား"

"ခေါ်လိုက်လေ ... မင်းသွေးစက်ကအဆင့်နိမ့်တဲ့ကောင်လေးကိုကြိုက်လိမ့်မယ်လို့တစ်ခါမှမတွေးထားမိဘူး ... ငါ့‌မောင်သေသွားရတာ ရောဂါထက်နင့်ကိုသတိရတဲ့စိတ်ကြောင့်သေသွားရတာ"

နိုင်လင်းသည်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားပေမဲ့လည်း မေဒါဝီကသူ့ဒေါသကိုပိုဆွပေးနေသလိုဖြစ်လာသည်။ နိုင်လင်းဒေါသကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာအောက်မှသေနတ်ကိုယူကာ မေဒါဝီကိုချိန်လိုက်သည်။ သေနတ်မောင်းချိန်လိုက်သံကို မင်းသွေးစက်ကြားလိုက်သည်မို့ လန့်သွားရသည်။

သူနဲ့ကျွန်​တော် (Season - 3)Where stories live. Discover now