နှစ်လခန့်ကြာသော် .....
"မေမေရေ သမီးလေးကအရမ်းငိုနေတယ် ... နို့တိုက်တာလည်းမရဘူး ကိုယ်လည်းနည်းနည်းပူနေသလားလို့"
အလုပ်သွားခါနီး နက်ခ်တိုင်တောင်မစီးနိုင်ဘဲ ဖရိုဖရဲနဲ့သမီးလေးဟေမာန်သော်ကိုချီပြီးအခန်းထဲမှာပြေးထွက်လာသည့် အမြွှာလေးတို့ဒယ်ဒီ ဦးဟန်မင်းမြတ်။ မေမေကသမီးလေးကိုပြောင်းယူလိုက်ပြီး နဖူးလေးကိုစမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကိုယ်လေးကနည်းနည်းလေးနွေးတေးတေးလေးရှိနေသည်။
"သိပ်စိတ်မပူပါနဲ့ မေမေကြည့်ပေးထားမယ် ... အငယ်လေးရောမနိုးသေးဘူးလား"
"အိပ်နေကြတာမေမေရယ် ဒီမှာကြည့်ပါအုန်း"
သားလေးကပလက်လက်ကလေးနဲ့ခြေကားယားလက်ကားယားလေး ဘေးနားကဖေဖေကလည်းခြေကားယားလက်ကားယားလေးအိပ်ပျော်နေကြသည်ကိုဓါတ်ပုံရိုက်ယူလာတာလေး မေမေ့ကိုပြလိုက်သည်။ မေမေကဓါတ်ပုံကိုကြည့်ရင်းပြုံးသည်။
"သော်ဇေ့ကိုသွားမနှိုးနဲ့နော် သူညကတစ်ညလုံးသမီးကိုချော့နေရတာ"
"အမယ်လေး ဟုတ်ပါပြီ ... နက်ခ်တိုင်သေချာစည်းအုန်း မနက်စာအဆင်သင့်ပဲ"
"ဟုတ်မေမေ"
ခွဲစိတ်ပြီး နှစ်ပတ်အကြာ .....
"သားရယ် မုတ်ဆိတ်လေးဘာလေးလည်းရိတ်ပါအုန်း ... မင်းမျက်နှာကိုကြည့်စမ်း တကယ့်အဘိုးကြီးကျနေတာပဲ"
ခွဲစိတ်ခန်းမှထွက်လာပြီးကတည်းက နှလုံးခုန်ရပ်သွားလိုက် သတိဝင်တစ်ချက်မဝင်တစ်ချက် နေ့စဥ်ရက်စက်ဖြစ်နေသည့်သော်ဇေသည် အချိန်အားဖြင့်နှစ်ပတ်ကျော်လာပြီဖြစ်သည်။ ICU ထဲကကိုမထွက်ရသေးဘဲ အခြေအနေကမတည်မငြိမ်ဖြစ်နေသည်မို့ ဦးဟန်လည်းသူ့ကိုယ်သူပင်ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပေ။
"သားမှာဒါတွေလုပ်ဖို့အချိန်မရှိပါဘူးမေမေရယ် ... သော်ဇေ့အခြေအနေမကောင်းရင် နိုင်ငံခြားပို့ဖို့စီစဥ်နေရတာ သားဒါတွေမလုပ်နိုင်သေးဘူးမေမေရယ်"
ESTÁS LEYENDO
သူနဲ့ကျွန်တော် (Season - 3)
Romanceဤဇာတ်လမ်း ဇာတ်ကွက်ဖြစ်ရပ်များသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးယဥ်သပ်သပ်သာဖြစ်သည်။ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ ထိခိုက်လ်ုစေခြင်းမရှိပါ။
