မင်းသွေးစက်နဲ့အလင်းတို့ အနေနည်းနည်းစိမ်းလာကြသည်က ရက်အတော်များလို့လာသည်။ အလင်းလည်းသူ့အလုပ်ထဲစိတ်နှစ်ထားသလို သွေးစက်ကလည်း ကုမ္ပဏီမှာပဲအချိန်ကုန်တာမျိုးများလာသည်။ ညဘက်တွေဆို အလင်းအိပ်ပျော်သွားမှပြန်ရောက်လာလေ့ရှိပြီး မနက်ဆိုလည်း စောစောသွားတာမျိုးတွေရှိလာသည်။ ဒီအခြေအနေကြီးကို အလင်း မနှစ်သက်ပါ။ တစ်ယောက်တည်းနေရသည့်အရင်ဘဝကိုပြန်ရောက်သွားသလိုခံစားလာရတာကြောင့် အလင်းမပျော်ပါ။ ဒီနေ့တော့ အလင်း သွေးစက်၏ကုမ္ပဏီသို့လိုက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ အိမ်ပြန်ပြီး နေ့လယ်စာအတူတူစားမယ်လို့လည်းကြံရွယ်ထားသည်။ သွေးစက်တမင်ရှောင်နေတယ်ဆိုတာကိုလည်း အလင်းသတိထားမိသည်။ သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လျှင် ကလေးကိစ္စပြောမှာစိုးမှာကြောက်နေတာကိုလည်း သူသိသည်။ အခုလိုသာဆက်ဖြစ်နေရင် သူတို့အိမ်ထောင်ရေးမှာ ကြားဝင်လာနိုင်တာတွေရှိတာကြောင့် ဒီအခြေအနေကို မြန်မြန်ပြန်လည်တည့်မတ်မှဖြစ်မည်။
"ကိုကိုရှိတယ်မလား ..."
"ဟို ... ဟုတ် ရှိပါတယ် ... ဒါပေမယ့် ဧည့်သည်ရှိနေသေးလို့"
"ဪ ရပါတယ် ကျွန်တော်ဒီမှာခဏစောင့်နေလိုက်မယ်"
ဧည့်သည်ဆိုတော့ အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးနေချိန်နဲ့တိုးမှာစိုး၍ အပြင်မှာခဏထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှာ ကိုကို့ရုံးခန်းထဲကထွက်လာသည့်လူကို အလင်းလေးတအံ့တဩကြည့်နေမိတော့သည်။
"မငုဝါ!"
"အလင်း ... ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာလဲအလင်း ... အလင်းကိုဘာလို့အထဲမခေါ်ခဲ့တာလဲ"
အလင်းရောက်နေမှန်းအခုမှသိလိုက်ရလို့ သွေးစက်ကသူ့လူတွေကိုဆူနေသည်။ ဒါတွေကိုအလင်းမှာအာရုံမရှိ။ ငုဝါကဘာကြောင့်ကိုကို့ရုံးခန်းအထိရောက်နေသလဲဆိုသည့်အဖြေကိုသာသိချင်နေမိသည်။
"ငုဝါကိုခွင့်ပြုပါဦးနော် ..."
ငုဝါကတော့ အောင်နိုင်သူအကြည့်မျိုးဖြင့် အလင်းကိုကြည့်ပြီး ရုံးခန်းအရှေ့မှထွက်သွားသည်။ အလင်း ဒီကိစ္စကို ကိုကို့ကိုသေချာမေးကြည့်မှဖြစ်တော့မည်။
CZYTASZ
သူနဲ့ကျွန်တော် (Season - 3)
Romansဤဇာတ်လမ်း ဇာတ်ကွက်ဖြစ်ရပ်များသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးယဥ်သပ်သပ်သာဖြစ်သည်။ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ ထိခိုက်လ်ုစေခြင်းမရှိပါ။
