Bir Ömür Gibi

24.BÖLÜM

GERÇEKLER

/Yağızın anlatımıyla/

Mehmetin söyledikleri dönüp duruyordu beynimde. Hiçbir şey bildiğin gibi değil. Bulmacadan farkı olmayan bu cümleden tek birşey çıkarıyorum. Yaren suçsuz. Yaren doğru söylemiş. Emin olmak istiyorum , herşeyi en ince ayrıntısına kadar bilmeliyim. Bunun yoluda Mehmetin şartını yerine getirmem. Bunu yapabilmem için Azattan yardım almalıyım.

Kendimi dışarı attım. Boğuluyor gibiydim. Beni boğan ise iç hesaplaşmamdı. Yarenin suçsuz olması gitmesi demek. Yaren giderse, devamı yok benim için. Okadar şeyi yaparken aklın nerdeydi diyen kalbim şuan dursa tam yeriydi. Kaybetme korkusu her yanımı sardı. Can yakayım derken canım yanıyor. Düşüncelerim yönünü kaybetti. Aklım çıkmaza girdi. Herşeyin bir yolu vardır. Belki kalmasını sağlayacak bir yolda vardır. Bu düşünceyle telefona sarıldım. Azatı aramalıydım. Hem Mehmet olayında yardım eder hemde Yarenin kalması için akıl verirdi.

Azatı aradım cevap vermemişti. Tekrar aradım sekreteri çıktı telefona toplantıdaymış. Arabamı Azatın şirketine sürdüm. Bir an önce görüşmeliydim. Şirkete girip Azatın odasına çıktım. Sekreteri " hoş geldiniz Yağız bey" dedi sözlerinin devamını söylemesine izin vermedim. "Azata toplantıdan çıkınca odasında beklediğimi söyleyin " dedim. Azatın odasına daldım.

Keşke sinirle hareket etmeyip önce olayın iç yüzünü araştırsaydım. Pişman olmam fayda verecek mi bilmiyorum. Mehmet bütün bildiklerimin yalan olduğunu söylüyordu. Ya yine yalansa. Aklıma Yarenle evlendiğimde elinden aldığım telefonu geldi. İçinde  işime yarayacak şeyler olabilirdi. Daha önce niye aklıma gelmedi ki bu.

Bulduğum çözümle kafam biraz olsun rahatladı. Azatla konuştuktan sonra dahada rahatlayacağıma emindim. Keyifle arkama yaslanıp dostumu beklemeye başladım.

Esinin mesajları , aramaları bunaltıyordu beni. Esin ile evlilik kararı alırken aklım neredeydi. "Yağız nerdesin. Yağız sıkıldım. Benimle ilgilen artık "  gibi mesajlar atıp duruyordu. Boşanalım dese bir dakika düşünmem tamam derim. Yareni yaralamak için Esin ile evlenen aklıma tükürim. Esinin ısrarla aramalarından birini daha meşgule attığım sırada odaya Azat girdi. Telefonu sessize aldım cebime attım.

Azat " hoş geldin Yağızım" dedi. Ayağa kalkıp sarıldım Azata " hoş bulduk Azatım " dedim. Hemen peşinden kahvelerimiz geldi. Azat kahvesini yudumlayıp " ee anlat bakalım.  Öğrenebildin mi birşeyler " dedi. Bende kahvemden bir yudum aldım arkama yaslanıp "öğrendimde. Beni tam aydınlatacak bişey öğrenemedim " dedim. Azat kaşlarını çatarak " nasıl yani. Ne konuştuysanız adam gibi anlatsana oğlum " dedi. "Adam bana seni daha erken bekliyordum dedi. Bende beklediğine göre anlatacakların var ozaman dedim. Var ama anlatmak için bir şartım var dedi. Bende şartını sordum. Başka bir cezaevine nakil ettir beni ozaman herşeyi anlatırım dedi. Birde hiçbirşey bildiğin gibi değil dedi" bütün konuşmamızı anlatmıştım. Azat elini çenesine koyup " bu Yaren suçsuz demekmi" dedi. "Bilmiyorum abicim bende sabahtan beri bunu düşünüyorum. Sence ne demek " dedim. Azat " bence tam emin olamasamda suçsuz demek" dedi. Derin bir nefes aldım " bende öyle düşünüyorum. Mehmeti başka bir yere nakil ettire bilirmisin Azat " dedim. Azat sözümü tamamlar tamamlamaz telefonunu eline alıp birini aradı. "Alo müdürüm iyi günler" karşı tarafı dinleyip " nasılsınız iyimisiniz" dedi. Müdürüm dediği kişinin konuşmasından sonra " bende iyiyim teşekkür ederim. Benim sizden bir ricam olacaktı " dedi. Konuşmalara bakılırsa samimi olduğu belliydi. Mehmetin bilgilerini verip başka cezaevine naklini istedi. Yüzü güldüğüne göre bu iş olmuştu.

Azat telefonu kapatıp "yarın sabah işini hallolmuş bil kardeşim" dedi. Yerimden  kalkıp yanına gidip sımsıkı sarıldım." Sağol dostum. Sana borcumu nasıl öderim bilmiyorum " dedim minnettardım Azata. Her zor günümde yanımdaydı. Azat " ne borcu lan. Biz kardeş değil miyiz. Sende beni çok zor durumlardan kurtardın hatırlatırım" dedi gülerek. Dost buydu işte seni canı bilen, candan öte bilen.