Bir Ömür Gibi

45.BÖLÜM

YAKINLAŞMA

/Yarenin anlatımıyla/

Beni deli ediyordu ikiside. Yağan kar yüzünden yürümem zaten zordu , birde bu ikisinin hareketleri herşeyi dahada zorlaştırıyordu. Eczaneye giderken durmuş olan kar şimdi tekrar başlamıştı.

Yağız "inat etmede gelin götüreyim sizi" dedi. "Hayır biz gideriz. Şükür ayaklarımız tutuyor" dedim. Cevabı yüzüne bakmadan söylemiştim. Araba hızlanınca gidecek sandım. Ama yanılmıştım. Arabayı ilerimizde durdurup indi. "Ne kadar inatçısın" dedi bize doğru gelirken. "Ya bi gitsene sen" dedim ayağım taşa takılmıştı. Yengemin kolunu tutmasam yeri boylamıştım.

Yağız "bak az kaldı düşüyordun. Hem hava çok soğuk , üşümüşsünde" dedi burnuma dokunarak. "Önümüzden çekilirsen üşümeden eve gideceğiz" dedim geçmeme izin vermiyordu. "Benden günah gitti" dedi sonunda gidiyordu rahat bir nefes aldım. Yengeme dönüp "izninle yenge" dedi ne için izin istiyordu. Yağız bana doğru yaklaştı. Bende geriye doğru adım attım. Hızla belimden yakalayıp kucağına aldı.

"İndir beni manyak adam" dedim kollarına yumruk atarken. Yağız "yapma güzelim. Benim canım acımıyor ama senin ellerin acıyacak" dedi yoldan geçenler kınayan gözlerle bize bakıyordu. Of  bu defa gerçekten rezil olmuştum. Yengemin kahkahasını duydum. Utançtan pancar gibi olduğuma eminim. Yüzümü saklamak için Yağızın göğsüne doğru sokuldum ellerimle montunu kavradım. "Yapma" dedi ne yapıyordum ki. Yağız "seni bu kadar yakınımda hissetmek hem çok güzel hem çok kötü" dedi sesi boğuklaşmıştı. Beni taşıdığı içindi galiba.

Yağız "yenge rica etsem kapıyı açar mısın" dedi. Maşaallah yengemede dünden razıymış arabaya binmeye. Yengem kapıyı açtı. Yağız beni ön koltuğa oturttu. "Inmeye kalkarsan sevgilim bilmiş ol seni yakalar kucağımda yürüme eve götürürüm" dedi. Manyak birde öpücük atıyordu. Dediğini yapardı biliyorum. Yüzümü astım , sinirden dudaklarımı kemiriyordum. Yağızın yandan bana baktığını fark edebiliyordum.

Sinirle yengeme dönüp "sende dünden razıymışsın yenge" dedim. Gözlerimi kısmıştım , eve gidince soracaktım bunun hesabını. Yengem umursuzca "üşümüştüm" dedi. Yağız elimi tek eliyle kavrayıp "sende üşümüşsün. Hem eczanede ne işiniz vardı" dedi bana yandan bir bakış atıp. "Sana ne" dedim sinirle. "Niye öyle diyorsun birtanem. Hastamı oldun diye merak ettim" dedi adam laflarıma hiç alınmıyordu.

Konağa yaklaşmıştık , araba durunca yengem hemen aşağı indi. Bende inecekken Yağız "Yaren" dedi. Yüzümü dönmedim ama diyeceğini söylemesi için bekledim. "Ben seni gerçekten çok seviyorum. Uğruna canımı verecek kadar çok seviyorum. Sadece sana sevgimi kanıtlamam için bana bir şans ver" dedi. Sessiz kalıp arabadan indim. Yağızda inmişti. Arkama bile bakmadan içeriye girdim.

Eve girince yengemin kıskıs güldüğünü gördüm. "Alacağın olsun yenge" dedim küsmüş gibi yaparak. Ben oturma odasına doğru yönelirken Yengem arkamdan gelip " Yaren kızdınmı bana. Bak valla çok ısrar etti diye şeyettim" dedi kızmıştım hem arabaya itirazsız binmiş hemde bizi yanlız bırakmak için arabadan hemen inmişti. Kolumdan tutup "kızma ya ne olur. Hem testin sonucunu ilk sana söyleyeceğim" dedi aklıma testi arabada bıraktığımız geldi. Küslüğü unutmuştum "yenge test" dedim panikle. Yengem " test sende değil mi" dedi ellerime bakarak.

Hemen aşağıya koştum. Yağız inşaallah gitmemiştir. Yağız beni görünce çarpık bir şekilde güldü. Arabanın camını açtı. "Benimi özledin sevdiğim" dedi dalga geçiyordu. "He çok özledim. Gideyim de bir mendebur suratını göreyim dedim" gıcık ne olacak. Yağız yüzünü bana yaklaştırıp "beni bu kadar yakışıklı bulduğunu bilmiyordum" dedi.

Sinirle "bay ego yığını poşetim arabanda kalmış onu almaya geldim" dedim daha fazla uğraşmamak için. Yağız poşeti elinde tutup bana doğru uzattı. Tam poşeti alacakken geri çekti. "Versene poşeti" dedim. Yağız " bir kere yanağımdan öp vereyim" dedi. "Oldu başka  isteğin varmı" dedim yapmayacaktım.  Yağız "ımmm düşüneyim bakim. Yok şimdilik yanaktan öpmen yeterli" dedi işaret parmağıyla yanağına vurarak. "Hıh vermezsen verme bende gidip yenisini alırım" dedim eve doğru yöneldim.